بوش ركورد دار رسوایی در میان رؤسای جمهوری آمریكا است

دولت جرج بوش رئیس جمهوری آمریكا با چهار رسوایی بزرگ زندان ابوغریب در عراق, گوانتانامو در خلیج كوبا, زندان های مخفی سیا در كشورهای اروپای شرقی و شنود مكالمات و كنترل ایمیل های شخصی شهروندان آمریكایی, در طول سال ۲۰۰۵ ركورد دار رسوایی در میان رؤسای جمهوری پیشین این كشور است

اكثر رؤسای جمهوری آمریكا حداقل در دور دوم ریاست جمهوری خود بانی یك رسوایی بودند، ولی وجود چهار رسوایی بزرگ به فواصل كوتاه از هم در دور دوم ریاست جمهوری جرج بوش طی سال ۲۰۰۵، باعث شد وی گوی سبقت را از همتایان پیشین خود در رسوایی برباید. در ۶ دی‌ماه ۸۳ بود كه روزنامه آمریكایی واشنگتن‌ پست از رسوایی اخلاقی نظامیان آمریكایی در زندان گوانتانامو در خلیج كوبا پرده برداشت. این روزنامه نوشت: «برخی از زندانیان سابق گوانتانامو پس از آزادی از زندان در بیانیه‌ای عمومی و همچنین در اسنادی كه در دادگاههای فدرال آمریكا بایگانی شده‌اند، نظامیان آمریكایی را متهم كردند كه در طول بازجویی، زندانیان را تحقیر و ضرب و جرح می‌كردند تا اعتراف كنند وابسته به طالبان و القاعده هستند.»

زندانیان گوانتانامو در بیانیه خود اعلام كردند، نظامیان آمریكایی پس از انواع شكنجه‌های مختلف از جمله نگاهداری‌شان در دماهای بسیار بالا و پایین، آنها را مجبور می‌كردند برهنه در زندان رژه بروند و در همین حال از آنها عكس‌ برداری می‌كردند. واشنگتن‌ ‌پست در ادامه گزارش خود تصریح كرد: «گروهی از زندانیان انگلیسی كه اخیرا از گوانتانامو آزاد شدند در گزارشی اعلام كردند برخی از زندانیان جوان در گوانتانامو مورد تجاوز جنسی نظامیان آمریكایی قرار می‌گرفتند.» اعلام این خبر آن هم توسط مطبوعات آمریكا در حالی مطرح شد كه مقام‌های پنتاگون مدعی هستند، آمریكا در برخورد با زندانیان مفاد پیمان‌‌های بین‌المللی را رعایت می‌كند. آمریكا از جمله كشورهای مدعی دموكراسی در جهان است و حتی كنگره این كشور به دنبال تصویب مصوبه‌ای بود كه به واشنگتن اجازه می‌داد در ۴۵ كشور جهان اقدام به برقراری دموكراسی كند. ۱۳ دی ۸۳ ،بدنبال انتشار این خبر هفته‌نامه انگلیسی "آبزرور" هم نوشت كه یك اسیر انگلیسی در زندان پایگاه دریایی آمریكا در خلیج گوانتانامو به وكلای خود اعلام كرده بخاطر تلاوت قرآن مجید به روش دیكتاتور‌های آمریكای لاتین شكنجه شده است. به گفته این زندانی، مچ دست وی را با طناب محكم بسته و او را آویزان كردند؛ این روشی است كه در زمان دیكتاتوری آمریكای لاتین استفاده می‌شد و اسرا به قدری آویزان می‌ماندند تا زخم عمیقی در مچ دستان آنها ایجاد شود. "كلیو استافورد اسمیت" قاضی انگلیسی پس از ۱۴ ماه تلاش برای دریافت مجوز توانسته بود با موكلین خود "معظم بگ" و "ریچارد بلمر" در گوانتانامو دیدار كند. در ۲۰ بهمن ۸۳ نیز "تام ویلنر"، وكیل حقوق بشر ۱۱ كویتی كه به عنوان مظنونان خارجی تروریسم در خلیج گوانتانامو كوبا نگهداری می‌‌شوند، پس از دیدار با این افراد اعلام كرد نیروهای آمریكایی با ضرب‌وشتم چندین زندانی كویتی گوانتانامو با زنجیر، سوءاستفاده جنسی و شوك الكتریكی، آنها را شكنجه ‌كرده‌اند. به گفته ویلنر، بدترین نوع این شكنجه‌ها بدست نیروهایی آمریكایی در بازداشتگاه‌های افغانستان و پاكستان پیش از آنكه این افراد به گوانتانامو منتقل شوند، انجام می‌شده است.

فاش شدن نمونه‌هایی مستدل از رسوایی‌های اخلاقی نظامیان آمریكایی در گوانتانامو مقامات آمریكایی را به تحقیق در این موارد واداشت كه در ۲۲ بهمن ۸۳ روزنامه واشنگتن پست نوشت، تحقیقات انجام شده توسط وزارت دفاع آمریكا و نیز دیگر اسناد محرمانه، ادعای زندانیان گوانتانامو را مبنی بر اینكه كه بازجویان زن در این زندان از روش‌های جنسی برای گرفتن اعتراف، استفاده كرده‌اند، ثابت می‌كند.

رسوایی گوانتانامو در حالی فاش و مورد تایید مقامات آمریكایی قرار گرفت كه هنوز مدت زیادی از رسوایی اخلاقی نظامیان آمریكایی در زندان ابوغریب آمریكا نمی‌گذشت؛ ۱۶ دی نشریه "ونیتی فر" آمریكایی به نقل از قربانیان شكنجه در عراق نوشت: «آزار و اذیت جسمی و جنسی زندانیان عراقی دست‌كم سه ماه پس از افشای رسوایی ابوغریب ادامه داشت.» در گزارش این نشریه تصریح شده است: «"دونوان وبستر" نویسنده این مجله در گزارشی مبتنی بر ۶۰ ساعت مصاحبه با ۱۰ زندانی سابق عراقی از جمله یك پسربچه ۱۵ ساله، شواهد بسیاری از بدرفتاری‌های جنسی با زندانیان عراقی كه توسط سربازان آمریكایی اعمال شد، بدست آورد.» این بدرفتاری شامل سرپوش گذاردن روی سر زندانیان، كتك زدن، شوك الكتریكی زندانیان و قرار دادن آنها در قفس‌ها یا جعبه‌ها می‌شد. وی گفت سربازان آمریكایی پسر بچه ۱۵ ساله‌ای را به مدت ۱۱ روز در یك جعبه در حالی كه چمباتمه زده بود و دستهایش بسته شده و بر چشمانش یك عینك اسكی بود، نگه داشته و سپس وی را به حمام برده و علیرغم میلش، به او تجاوز كردند. در ۲۷ دی"چارلز گرابز" سرباز آمریكایی كه عامل اصلی و احتمالی شكنجه و اذیت و آزار زندانیان عراقی زندان ابوغریب بود و در دادگاه نظامی ایالت تگزاس به ۱۰ سال زندان محكوم شد،‌ تاكید كرد در چارچوب اجرای دستورات و سلسه مراتب نظامی رفتار كرده است. "گرانز" در نامه‌ای تصریح كرد، او ابتدا از دستورات مبنی بر بدرفتاری با زندانیان، سرپیچی‌ كرده، اما سرانجام مجبور به اطاعت از دستورات سازمان اطلاعات نظامی در این باره شده است. گستردگی دو رسوایی اخلاقی نظامیان آمریكایی در گوانتانامو و ابوغریب تا ماه‌ها در صدر اخبار جهان قرار داشت و نمونه‌هایی جدید متعددی از این رسوایی هر باره آشكار می‌شد و مسئله را وارد مرحله جدیدی می‌ساخت. در اواسط اردیبهشت ۸۴ هفته‌نامه نیوزویك در گزارشی از وضعیت زندانیان گوانتانامو نوشت، نظامیان آمریكایی برای عذاب دادن و تحریك زندانیان مسلمان نسخه‌هایی از قرآن مجید را داخل توالت می‌گذاشتند. انتشار این خبر منجر به برگزاری تظاهرات متعدد در كشورهای مسلمان شد به طوریكه این هفته‌نامه رسما از مسلمانان عذرخواهی كرد و شدت اعتراضات باعث گردید كه در ۱۴ خرداد ۸۴ وزارت دفاع آمریكا (پنتاگون) اعلام كند برخی اعضای ارتش این كشور در زندان گوانتانامو به قرآن كریم بی‌احترامی كرده‌اند. پنتاگون در پایان تحقیقاتی كه در قبال هتك حرمت قرآن كریم توسط نظامیان آمریكایی در زندان گوانتانامو صورت گرفت، بیان كرد: «یكی از نظامیان با پای خود به قرآن ضربه زده است و سربازی دیگر نیز بطور تصادفی نسبت به آن بی‌احترامی كرده است.» ۴ مرداد ۸۴ در گزارشی كه كمیته بازرسی پنتاگون به سنای آمریكا فرستاده بود نیز اعلام شد شكنجه زندانیان عراقی در ابوغریب و گوانتانامو در حقیقت آزمایش شیوه‌های آزار و شكنجه ارتش آمریكا بوده است. در این گزارش تصریح شد، نظامیان آمریكایی با شكنجه زندانیان این زندان‌ها سعی در آزمایش شیوه‌های شكنجه و تعیین میزان كارآیی و .... آنها داشته‌اند.

۳۱ مرداد ۸۴ گروهبان "جیوال دیویس" از زندان‌بانان سابق ابوغریب كه به اتهام شكنجه زندانیان ابوغریب محاكمه می‌شد، گفت، مقامات ارشد به وی دستور داده بودند باید تا جایی كه ممكن است، روزگار زندانیان را سیاه كند. دیویس در مصاحبه‌ای گفته است، بدین ترتیب مقامات بالاتر، دست وی را برای هرگونه شكنجه و بدرفتاری با زندانیان بازگذاشته بودند.

گویی این دوره دوم ریاست جمهوری بوش با رسوایی رقم خورده بود زیرا هنوز از فشار افكار عمومی مردم جهان در قبال دو رسوایی قبلی و مشكلاتی كه در عراق به وجود آورده بود نفس راحتی نكشیده بود كه در ۱۱ آبان ۸۴ روزنامه "واشنگتن پست" به نقل مقامات آمریكایی و غیرآمریكایی با اعلام اینكه سازمان اطلاعات مركزی آمریكا (سیا) برخی از مظنونان مهم سازمان القاعده را پس از دستگیری مخفی كرده و از آنها در برخی از مجتمع‌های دوران شوروی در اروپای شرقی بازجویی می‌كند، گزارش داد: «تاسیسات سری بخشی از سیستم مخفی زندان‌‌ها است كه توسط سازمان سیا نزدیك به چهار سال پیش راه‌اندازی شده و اماكنی از هشت كشور جهان را شامل می‌شود.» این گزارش به نقل از مقامات اطلاعاتی كنونی و پیشین آمریكا و دیپلمات‌های سه قاره‌ مختلف جهان حاكی است:‌ «تایلند، افغانستان و چندین كشور در اروپای شرقی بعلاوه بخش كوچكی از زندان پایگاه دریایی آمریكا در خلیج گوآنتانامو كوبا به این امر اختصاص داده شده است.» وجود یا مكان این تاسیسات كه در كاخ سفید، سازمان سیا و وزارت دادگستری و اسناد مربوط به كنگره آمریكا به عنوان "نقاط سیاه" معروف هستند تنها در اختیار عده معدودی از مقامات آمریكایی از جمله رئیس جمهوری و برخی از مقامات اطلاعاتی كشورهای میزبان قرار می‌گیرد.

---