۲۷ دسامبر سال ۱۹۷۹‎ ـ تحولات ۲۷ دسامبر۱۹۷۹ کابل ، ورود نیروهای شوروی ، دو دولی های بعدی برژنف و تغییر مسیر تاریخ جهان

بیست و هفتم دسامبر سال ۱۹۷۹‎آغاز عصر تازه ای در خاور میانه و آسیای جنوبی است که هنوز ادامه دارد. این دوران مرگبار در پی ورود نیروهای شوروی به کابل، و قتل حفیظ الله امین که بر ضد …

بیست و هفتم دسامبر سال ۱۹۷۹‎آغاز عصر تازه ای در خاور میانه و آسیای جنوبی است که هنوز ادامه دارد. این دوران مرگبار در پی ورود نیروهای شوروی به کابل، و قتل حفیظ الله امین که بر ضد نور محمد تره کی رهبر شاخه خلق حزب کمونیست افغانستان و رئیس دولت وقت این کشور کودتا کرده، او را کشته و برجایش نشسته بود آغاز شد.

با قتل امین، ببرک کرمل رهبر شاخه پرچم حزب کمونیست که افراطی تر از «تره کی» بود به ریاست دولت بر گزیده شد و از همین روز رقابت و معارضه شدید آمریکا و شوروی بر سر افغانستان آغاز گردید و ... که با فروپاشی شوروی مسئله به صورتی دیگر درآمده و سرزمین کلیدی پارسیبانان اینک به محل تاخت و تاز «ناتو» تبدیل شده است و این رشته سر دراز خواهد داشت.

پس از برکنار شدن شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ و برقرار شدن وضعیتی در این کشور که خلاف انتظار و پیش بینی مقامات آمریکایی بود و در نتیجه کوتاه شدن دست آمریکا از ایران، برژنف رهبر وقت شوروی می دانست که آمریکا تلاش خواهد کرد که جای ایران را به افغانستان بدهد و از این بابت نگران بود. طبق افشاء گری های پس از فرو پاشی شوروی و آشگار شدن اسناد محرمانه این دولت ، در آن سال با همه مراقبت های مسکو، چند ماه پس از روی کار آمدن« تره کی» به برژنف که از یک بیماری مزمن( ناشی از افراط در مصرف الکل ) رنج می برد اطلاع رسیده بود که « سیا » با حفیظ الله امین معاون تره کی در تماس است. برژنف مانند همه دولتمردان شوروی بعد از استالین در تردید و دو دلی بود که امین تحت تلقین های « سیا » دست به کودتا زد ، و برژنف نیرو فرستاد و مسئله را پیچیده تر کرد. حال آن که اگر به موقع تصمیم گرفته بود ؛ با برکناری امین، به اعزام نیرو نیاز نبود.

با ورود نیروهای شوروی به افغانستان و روی کار آمدن ببرک کرمل که در کمونیسم، افراطی از تره کی بود نه تنها این که شوروی آماج تبلیغات و تحریمات گوناگون قرار گرفت بلکه «سیا» با همکاری دولت پاکستان با بودجه ای بدون حساب برخی از سران قبایل افغان را بر ضد دولت کابل برانگیخت و افغانستان به میدان جنگی خونین مبدل شد. با وجوداین، دولت مسکو کشتار هزاران سرباز خود را تحمل کرد و برضد پاکستان که مسیر کمکها و کانون تحریکات بود اقدام شدید نکرد.

مورخان عقیده دارند که اگر شوروی مسیر کمکها را در پاکستان بمباران و یا موشکباران کرده بود این قسمت از جهان، امروز مسیر دیگری را طی می کرد و قیافه دیگری داشت.