برانكو اعتماد به نفس نداشت

همیشه افكار ما در مورد حضور مربیان خارجی بزرگ اما در عمل كوچك است بازگشت مربی ایرانی از آن جهت بازگشت به عقب نیست كه حداقل فرصت و تجربه به مربی ایرانی می دهیم

● گفت وگو با فیروز كریمی

پیش از آغاز جام جهانی گفته می شد كه فیروز كریمی دستیار برانكو در آلمان خواهد بود، اما این اتفاق نیفتاد. حالا او درباره تیم ملی، جام جهانی، برانكو و استقلال اهواز حرف می زند.

● فیروز خان، ارزیابی شما از عملكرد تیم ملی در جام جهانی چیست؟

▪ در كل باید بگویم كه تیم ملی ایران در حد بضاعت ظاهر نشد. پتانسیل فوتبال ایران چیزی نبود كه در جام جهانی به نمایش گذاشته شد. در مجموع تیم ما نتوانست در جام جهانی نمره قبولی بگیرد. عوامل عمده ای وجود داشت كه ایران نتواند موفق شود اما سه عامل اصلی در ناكامی تیم ملی كاملاً به چشم می خورد. ۱- ضعف قوای بدنی بازیكنان ۲- تدارك نامناسب قبل از جام جهانی ۳- ترس و اضطراب مربی تیم كه به بازیكنان هم منتقل می شد.

● ما در دو بازی به خصوص در بازی با مكزیك یك نیمه عالی را داشتیم اما در نیمه دوم انگار تیم دیگری به میدان می آمد؟

▪ این ضعف به همان سه عامل برمی گردد. باخت ما به مكزیك كاملاً فنی بود اما در بین عوامل این باخت باید بیشتر به دنبال مسائل روحی و روانی بازیكنان بگردید. استرس در مسابقات جام جهانی همیشه وجود دارد، به خصوص در اولین بازی اما در نیمه اول انگار تیم ملی توفان را پشت سر گذاشته بود یعنی به آرامش رسید. در نیمه دوم استرس عامل باخت ما نبود چون ما توفان را پشت سر گذاشته بودیم. نیمه دوم ضعف قوای جسمانی و استرس نیمكت و سرمربی به تیم سرایت می كرد. بازی ما با آنها كاملاً پایاپای بود و ترس هم در همان ۳۰ دقیقه اولیه فروریخته بود اما ضعف مدیریت در سرمربی تیم باعث شد كه نتوانیم بازی را با نتیجه دلخواه به پایان ببریم.

● اما این را نادیده نگیرید كه برانكو تجربه مربیگری در جام جهانی را دارد و حتی با كرواسی به عنوان سومی جام جهانی دست پیدا كرده است؟

▪ حضور در نیمكت مربیگری به عنوان سرمربی قابل قیاس با دستیار بودن نیست. حضور در چهار جام جهانی به عنوان دستیار به اندازه یك بازی دوستانه به عنوان سرمربی اهمیت ندارد. تجربه دستیار دوم و یا حتی اول بودن ملاك قابل قبولی برای با اعتماد به نفس بودن نیست. كسی می تواند از نظر روحی مهیا باشد كه میدان بزرگ دیده باشد مثل لیپی یا اسكولاری. برای لیپی جام جهانی استرس ندارد یا اگر دارد زیاد نیست چون او بدون جام جهانی هم بزرگ است.

● به چه دلیل می گویید برانكو استرس داشت، دلیل بیاورید؟

▪ در هر سه مسابقه، نیمه ای كه متعلق به او بود را ما خوب كار نكردیم. هیچ فعل و انفعالی در تیم صورت نگرفت كه نقطه عطف تیم شود. نیمه دوم به خصوص تصمیماتی كه گرفته می شد حكایت از استرس برانكو داشت.

● چرا نمی گوئید ضعف بدنی عامل افت تیم بود؟

▪ من در اولین مصاحبه گفتم كه ضعف بدنی عامل اصلی است اما جدا از این ضعف من در مورد تصمیمات برانكو بحث می كنم كه تصمیماتی احساسی بود.

● به نظر شما قرار دادن دو فوروارد یك شكل در كنار هم لازم بود؟

▪ بحث من مفصل تر از سئوال شما است. من روی سیستم ۱-۳-۲-۴ بحث دارم. وقتی سیستم برانكو را بشكافم خود به خود جواب سئوال شما هم پیدا می شود. در لیگ ما هیچ تیمی با سیستم ۱-۳-۲-۴ بازی نكرد و این سیستم در فوتبال ملی ما شكل گرفت چون این سیستم متداول نبود مشكلاتی را با خود به همراه داشت. اكثر اردوهای ما بدون حضور كسانی برگزار می شد كه بازیكنان ثابت تیم بودند و به عنوان لژیونر در آخرین روز ها به اردو می آمدند و در تركیب قرار می گرفتند. پس هیچ زمانی حتی برای خود برانكو وجود نداشت تا او بتواند این سیستم را در تیم جا بیندازد.

فوتبال ما با سیستم ۱-۳-۲-۴ بیگانه بود و این مسئله بازیكنان را گرفتار سیستمی می كرد كه با آن سال ها آشنا بودند و سیستمی كه به صورت مقطعی باید آن را می آموختند. بازیكنان ما در خلأ، بین چیزی كه بلد بودند و چیزی كه از دست دادند سرگردان بودند و حاصل آن فوتبال دیمی و بی حساب و كتاب و بدون برنامه ای بود كه در مقاطعی احساسی حركات مقطعی كوتاهی در آن دیده می شد. این مسئله باعث شد تا حتی ضعیف تر از حد خودمان ظاهر شویم و اما پاسخ شما، سیستم تیم ملی ۱-۳-۲-۴ بود. یك فوروارد مثل آنری دونده، توپ گیر، پا به توپ و... می خواهد. وقتی دو فوروارد از جنس آنری در زمین قرار گیرد دیگر سیستم شما ۱-۳-۲-۴ نیست و شما به دنبال هدف های دیگری هستید. دومنك می توانست ترزگه را هم بازی دهد اما...

● توقع صعود به مرحله بعد توقع بجایی بود؟

▪ نه، منطقی نبود، ما جایگاه فوتبال خودمان را می دانیم. فوتبال حرفه ای در كشور ما نوپا است. توقع برای صعود در حضور تیم های صاحب نام دنیا توقع بجایی نبود اما داشتن این توقع می توانست نقطه مثبت جام باشد و باید طوری این خواسته را هدایت می كردیم كه تماشاگران ما سرخورده نشوند. اما باید نكته ای را هم بگویم. نتایج ژاپن در جام جهانی به مراتب از ما ضعیف تر بود ولی در كل ژاپن بهترین بازی ها را در بین تیم های آسیایی ارائه كرد. ما هم می توانستیم به فوتبال زیبا فكر كنیم نه صعود. سیستم كارمان خراب بود. بلاتكلیف و سرگردان در بین بازی خوب یا صعود بودیم كه خودمان را از هر دو آنها محروم كردیم.

● به عنوان یك مربی موفق ایرانی به نظر شما باید علی دایی تعویض می شد؟

▪ به نظر من اگر عملكرد دایی را مورد ارزیابی قرار دهیم او مهره موثری در فوتبال بوده است. اگر امروز دایی مورد بی مهری قرار می گیرد مقصر آن برانكو ایوانكوویچ است. اگر دایی ۹۰ دقیقه در تركیب تیم ملی قرار داشته و تعویض نشده برانكو مقصر است. اگر دایی تعویض نشده یعنی اینكه او توانسته تا ۹۰ دقیقه چیزی كه مربی خواسته است را اجرا كند.

● اما او دوندگی نداشت؟

▪ اگر دایی تعویض نشده مقصر خودش نیست بلكه برانكو است كه او را تعویض نكرد. البته باید این را هم با انصاف بگویم كه توپ فوق العاده ای به دایی نرسید كه كار خارق العاده ای انجام دهد.

● اگر شما جای برانكو بودید دایی را تعویض می كردید؟

▪ من باید می دیدم از دایی چه می خواهم اما اگر دایی به این سبك بازی می كرد به تعویض او اقدام می كردم. با این كار هم خودم از شرایط انتقاد بیرون می آمدم و هم كاپیتان تیمم را از انتقادات دور می كردم. شخصیت دایی چیز كوچكی نیست و اگر من بودم نمی گذاشتم شخصیت فوتبالی او زیر سئوال برود. البته چون من نبودم و این كار را نكردم فقط می توانم اظهار نظر كنم و برانكو باید جواب این چراها را بدهد.

● بازگشت نیمكت تیم ملی به مربی ایرانی، بازگشت به عقب نیست؟

▪ به نظر من نیست. ما خودمان باعث شدیم تا به این شرایط برسیم. اگر امروز انگ بی سوادی و بی اعتمادی به مربی ایرانی می زنند خودمان مقصر هستیم البته طوری هم رفتار كردیم كه تر و خشك با هم بسوزند. دیدگاه مدیریتی آقای صفایی فراهانی عامل چنین تفكری در فوتبال است. آقای فراهانی وصله غیر فوتبالی بود كه به فوتبال چسبید و عامل عقب ماندگی فوتبال ایرانی و مربی ایرانی شد. ما در سطح لیگ برتر یا دسته اول مربیان خارجی جذب كردیم كه غیر از ایران شاید در هیچ كجا به آنها تیم نمی دهند و از آنها خواستیم به فوتبال ما دانش را تزریق كنند. همیشه افكار ما در مورد حضور مربیان خارجی بزرگ اما در عمل كوچك است. بازگشت مربی ایرانی از آن جهت بازگشت به عقب نیست كه حداقل فرصت و تجربه به مربی ایرانی می دهیم. وقتی در فوتبال ایران فقط نام های مربیان بزرگ به زبان می آید پس فرصت دادن به مربی ایرانی بازگشت به عقب نیست.

● شما بیشتر حامی فدراسیون فوتبال بودید ولی الان از برانكو انتقاد می كنید؟

▪ من حامی فدراسیون بودم. حامی فدراسیون دادكان یعنی فدراسیون كاملاً فوتبالی. تلخ ترین روزهای مربیگری او را در زمان مهندس صفایی فراهانی گذراندم. هیچ كس نمی تواند خدمات غیرفنی صفایی فراهانی را زیر سئوال ببرد ولی از نظر فنی سیلی ای كه از مدیریت او خوردیم صدایش را هنوز هم می شنویم. فدراسیون فوتبال باید از جنس فوتبال باشد و فوتبال را باید به دست فوتبالی ها سپرد. مصطفوی، دادكان و هر كسی كه فوتبالی باشد باید حمایت شود چون آنها درد فوتبال را می دانند. اما من اگر از برانكو حمایت می كردم چون او به هر حال تیم ما را به جام جهانی برده بود و كار كوچكی هم نبود.

تیم ما سه بار به جام جهانی رفته است كه یك بار توسط او بود. او باید ثمره كارش را می دید و نیمكت تیم ملی در جام جهانی حق او بود. كاری كه به ایویچ اجازه اش را ندادیم و هنوز درباره آن حرف می زنیم. من از دادكان حمایت كردم چون سه عامل اصلی فوتبال یعنی پول، امكانات و صعود به جام جهانی را برای فوتبال آورد و از همه مهم تر فوتبالی بود. اگر یك فوتبالی دیگر هم بیاید با جان و دل حمایت می كنم.

● در مورد تیم جدیدتان حرف بزنید، چرا استقلال اهواز؟

▪ بحث من و استقلال اهواز به امروز و دیروز ختم نمی شود. رابطه من با این تیم برادرانه است. من دو فصل ونیم در این تیم مربیگری كردم و این تیم را به لیگ برتر آوردم. آن هم در زمانی كه استقلال اهواز بدترین شرایط مالی خود را می گذراند. فاكتورهایی كه در اهواز وجود دارد همیشه من را برای مربیگری در این استان ترغیب می كند. من با آقای شفیع زاده رابطه كاملاً دوستانه ای داشتم و در این فصل هم با او در تعامل بودم و پیشنهاد او را برای مربیگری استقلال اهواز پذیرفتم.

● حرف و حدیث زیادی در مورد اختلافات شما و شفیع زاده وجود دارد.

▪ صادقانه می گویم كوچك ترین اختلاف بین ما وجود ندارد و همه این حرف ها را تكذیب می كنم اما دعوت سایر تیم ها به همكاری را هم تكذیب نمی كنم. پیشنهادات زیادی داشتم اما به دلیل شرایط مناسبی كه در كنار آقای شفیع زاده دارم ترجیح دادم در استقلال اهواز بمانم.

● می گویند شما بر سر تمرینات حاضر نمی شوید؟

▪ از روزی كه به عنوان سرمربی استقلال اهواز كارم را شروع كردم ۳۱ جلسه تمرین را برپا كردم كه فقط در دو جلسه تمرین نبودم. یك بار به دلیل مسائل اداری در سفارت بلغارستان و دیگر بار به علت جاماندن از پرواز. یك بار نشد پرواز من به موقع باشد و این بار هم لغو پرواز برایم دردسرساز شد. در ۲۹ تمرین نفر اول بودم و آخرین فرد كه تمرین را ترك می كرد.

● در سال های گذشته بارها خبر از دخالت مدیریت در كادر فنی می شنیدیم.

▪ روزی كه شنیدید كسی در كار فنی فیروز كریمی دخالت كرد آن روز بدانید كه كریمی مرده است. حتی در مورد لباس تیم هم كسی در كار من دخالت نمی كند. در مورد چیزی كه گفتید برخورد من برخوردی معمولی نیست. ۱۹ سال است كه روی پای خودم ایستاده ام و كسی نمی تواند در كار من دخالت كند. نظر كمك چهارمم را اعمال می كنم اما خارج از كادر فنی، تا به حال كسی نتوانسته در كار من دخالت كند. در استقلال اهواز هم من شك ندارم آقای شفیع زاده این كار را نكرده و نمی كند.

● شما مدت ها است كه در لیگ قهرمانی نداشتید.

▪ البته به غیر از صعود چهار تیم به لیگ برتر و قهرمانی پاس و بهمن. اما شما راست می گویید، امسال به دنبال قهرمانی هستم. شانس من طوری بوده كه لب دریا می روم باید با خودم آب ببرم. تمام باشگاه هایی كه بوده ام خاكی تحویل گرفته ام چمن مخمل تحویل دادم. به هر حال هیچ وقت آن چیزی كه توقع داشتم را پیدا نكردم. امیدوارم در استقلال اهواز این امر به وقوع بپیوندد. هیچ مربی ای نمی تواند قول قهرمانی بدهد اما مطمئن باشید استقلال اهواز علاوه بر ارائه فوتبال زیبا در كورس قهرمانی هم خواهد بود.

● چرا بازیكنان فولاد را هدف گرفتید؟

▪ این سیاست دو باشگاه است كه از روح حرفه ای گری دو باشگاه نشأت می گیرد. بحث ما با فولاد بحث هدف است نه تضعیف، كما اینكه ما هم به همین تعداد به فولاد بازیكن داده ایم. استان خوزستان همیشه باید یك تیم قدرتمند داشته باشد.

● چرا میرزاپور را جذب كردید؟

▪ من اعتقاد دارم كسی كه ۶۰ بازی ملی دارد نباید به سادگی از كنار او گذشت. دوستی من با میرزاپور به امروز و دیروز ختم نمی شود. او همشهری من است و زبان هم را بهتر از هركسی می دانیم. من اعتقاد دارم كه هنوز ابراهیم نیمی از توانمندی های خود را ارائه نكرده است. هنوز شماره یك ایران است و در این باره تردید ندارم.

● ... و جذب كعبی؟

▪ مگر می شود مربی از یكی از بهترین بازیكنان ایران در جام جهانی بگذرد. دیدید جلو فیگو چطور بازی كرد؟!

علی خماند