۳۰ سپتامبر ۲۰۰۴ ـ اشاره ای به مناظره بوش و کری - دو نامزد انتخابات نوامبر ۲۰۰۴ - اگر رای دهندگان به ایرادها توجه کرده بودند مشکلات سال ۲۰۰۸ پدید نمی آمد!

مناظره تلویزیونی پنجشنبه شب (۳۰ سپتامبر ۲۰۰۴) دو نامزد اصلی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا - جورج بوش و جان کری، درست یک ماه پیش از برگزاری این انتخابات، با مناظره های ۱۱ دوره …

مناظره تلویزیونی پنجشنبه شب (۳۰ سپتامبر ۲۰۰۴) دو نامزد اصلی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا - جورج بوش و جان کری، درست یک ماه پیش از برگزاری این انتخابات، با مناظره های ۱۱ دوره پیش از آن، این فرق را داشت که قبلا برایش به اندازه یک قانون اساسی، ضابطه و قید و شرط نوشته بودند؛ از جمله این که دور اول مناظره باید صرفا مربوط به موارد مشخص سیاست خارجی آمریکا و برنامه های وزارت امنیت ملی باشد، از ۹۰ دقیقه تجاوز نکند، خارج از سئوال صحبت نشود و با روشن شدن چراغ که اعلام اتمام وقت هر نامزد در دادن پاسخ به سئوال مطرح شده است، گفتار قطع شود و .... پس از آغاز این مناظره که در تالار اجتماعات دانشگاه میامی(فلوریدا) انجام شد؛ کف زدن ممنوع بود، و هیچگونه صدایی از مستمعان نباید بلند می شد. بلندی تریبونها طوری در نظر گرفته شده بود که قد هر دو نامزد در یک سطح باشد و دوربین ها هردو را دریک سطح و کنار هم نشان دهند تا بلندی قد سناتور جان کری دهها میلیون بیننده را تحت تاثیر قرار ندهد. ظاهر دو نامزد جز رنگ کراواتهایشان یکسان باید می بود. مناظره باید مستقیما از همه شبکه های تلویزیونی آمریکا (آن گروه از شبکه ها که برنامه «خبر» دارند) پخش می شد.

برای اطلاع دو نامزد از نظر آمریکاییان، قبلا «فوکس گروپ ( میز گرد)» های متعدد در شهرهای مختلف آمریکا تشکیل شده بود و دو نامزد می دانستند آن دسته از آمریکاییان که هنوز تصمیم نگرفته اند به کدام نامزد رای بدهند چه می خواهند. جلب همین دسته مورد نظر هردو نامزد بود.

در سال ۲۰۰۴ اکثر شرکت کنندگان در «فوکس گروپ» ها گفته بودند که مایلند آمریکا همچنان تنها ابر قدرت جهان باقی بماند و آماده اند هزینه اش را بپردازند.

بر این پایه و برای جلب آرائ این دسته بود که سناتور کری در مناظره گفت آمریکایی خواهد ساخت که در داخل امن و قوی و در خارج معتبر و محترم باشد. هر دو نامزد روی حفظ مقام جهانی آمریکا تاکید کردند و با اندک تفاوت در روش، قول ضدیت با گسترش سلاحهای هسته ای دادند و بر ضد سیاستهای تازه ولادیمیر پوتین در تمرکز امور روسیه در مسکو سخن گفتند!. در قبال مسئله عراق نظرات دو نامزد، کاملا از هم متفاوت بود. سناتور کری گفت: چرا جورج بوش با شتاب زیاد، بدون تصویب کنگره و حتی توصیه ژنرال پاول وزیر امور خارجه اش، نیروهای تحت فرماندهی ژنرال فرانکس را که قرار بود کار اسامه بن لادن را خاتمه دهند مامور عراق کرد. بن لادن خطر اصلی بود یا صدام حسین؟ که اینک معلوم شده است نه اسلحه کشتارجمعی داشت و نه با القاعده در ارتباط بود. صدام حسین که به ما حمله نکرد، بوش ( پدر) به همین دلیل در سال ۱۹۹۱ از بصره بالاتر نرفت. اگر من به جای جورج دبلیو بوش (اشاره به رقیب انتخاباتی خود) بودم منتظر نتایج بررسی بازرسان سازمان ملل می شدم، حلقه تحریم را تنگتر می کردم و بعدا اگر لازم بود یک ائتلاف جهانی به وجود می آوردم، نه این که به انگلستان و استرالیا اکتفا می کردم و دست به حمله می زدم، که بوش گفت: لهستان هم با ما بود!!. هنگامی که صحبت از کمک لهستان به میان آمد، بوش فرصت نداد که کری جوابش را بدهد (لهستان پس از تعرض نظامی آمریکا به عراق، به آمریکا و انگلستان پیوسته بود). کری گفت: در افغانستان، در آن زمان که اسامه را در «تورا بورا» محاصره کرده بودیم، چرا ادامه کار را به سرکردگان قبایل افغان سپردیم و خودمان را کنار کشیدیم و او باقی مانده است!. وی از بسط کشت خشخاش در افغانستان انتقاد کرد و گفت که خطر تریاک کمتر از تروریسم نیست.

بوش درپاسخ گفت که نباید حرفهایی زد که علامت نادرست به دشمنان بدهد.

جان کری ضمن اشاره به مسلح شدن کره شمالی به اسلحه اتمی گفت که اینک ۴۰ ـ ۵۰ کشور می توانند بمب اتمی بسازند و ایران در صدر جدول است، چاره کلی باید کرد.

در این مناظره اشاره به اظهارات کوفی عنان که اشغال نظامی عراق را غیر قانونی خوانده بود و عذرخواهی اخیر تونی بلر که گفته است اطلاعات نادرست باعث شد تا نیروهای انگلستان را به عراق بفرستد اشاره نشد.

با این که قرار نبود دراین مناظره درباره مسائل داخلی صحبت شود، جان کری افشاء کرد که صدها مترجم (عمدتا عربی و فارسی برای ترجمه مکالمات ضبط شده و نامه ها) استخدام شده اند و ....

در یک مورد جان کری هنگامی که جورج بوش از بازسازی عراق سخن به میان آورد گفت: دولت بوش تاکنون یک سنت (پنی) صرف جاده سازی و تعمیر پلهای کشور خودمان (آمریکا) نکرده است.

با این که از انحلال بلوک شرق و شوروی سالها گذشته است، جورج بوش در این مناظره بارها از «دنیای آزاد» سخن به میان آورد که عبارتی مربوط به زمان جنگ سرد بود.

باوجود انتقادهای تند جان کری از جورج بوش، نتیجه انتخابات نوامبر ۲۰۰۴ به سود جورج بوش بود و برای یک دوره دیگر انتخاب شد که نتیجه اش مشکلات سال جاری ۲۰۰۸ است. چرا رای دهندگان در سال ۲۰۰۴ به ایرادها توجه نکرده بودند معلوم نیست!.