علل بروز اختلالات یادگیری

در پژوهش‌های مختلف، تاثیر عوامل زیر در بروز اختلالات یادگیری مورد تایید واقع شده‌اند، هر چند همواره تاثیر متقابل عوامل، موردنظر بوده است.

● عوامل فیزیولوژیک
بسیاری از متخصصان …

در پژوهش‌های مختلف، تاثیر عوامل زیر در بروز اختلالات یادگیری مورد تایید واقع شده‌اند، هر چند همواره تاثیر متقابل عوامل، موردنظر بوده است.

عوامل فیزیولوژیک

بسیاری از متخصصان بر این باورند که علل اساسی و عمده اختلالات یادگیری، آسیب‌دیدگی مغزی شدید یا جزئی و صدمه وارده به دستگاه عصبی مرکزی است.

شواهدی در دست است که نشان می‌دهد اختلالات یادگیری احتمالا در برخی خانواده‌ها بیش از دیگران دیده می‌شود. مطالعات انجام شده بر روی دوقلوها به‌گونه‌ای، حاکی از نشانه‌های عمل ژنتیکی است. دانشمندان پی برده‌اند که الگوهای خانوادگی با اختلالات یادگیری پیوند دارند.

عوامل بیوشیمیایی

گفته شده است که اختلالات گوناگون متابولیکی در حکم عواملی هستند که موجب اختلالات یادگیری می‌شوند. برخی از عوامل بیوشیمیایی که در ارتباط با اختلالات یادگیری از آنها نام برده شده، عبارتند از: هایپوگلیسمی،‌عدم توازن استیل کولی نستروز و کم‌کاری تیروئید.

عوامل قبل از تولد

مشکلات پیش از تولد، هنگام تولد و بلافاصله بعد از تود نیز می‌تواند موجب اختلالات یادگیری برخی از کودکان باشد.

عوامل آموزشی

به عقیده برخی متخصصان، تدریس ناکافی و ناصحیح می‌تواند در بسیاری از اختلالات یادگیری موثر باشد.

انواع اختلالات یادگیری

کودکان مبتلا ‌به اختلالات یادگیری، ممکن است در یک یا چند زمینه دچار مشکل باشند، اختلال در زبان گفتاری، اختلال در زبان نوشتاری، اختلال در خواندن و اختلال در حساب.

درمان اختلالات یادگیری

هر چند اختلالات یادگیری، اصولا مساله‌ای آموزشی است. اما از چندین جنبه مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. بسیاری از محققان در این زمینه، آشکارا از فرضیه نقص جزئی در مغز سود می‌جویند و به این ترتیب می‌کوشند با ارزیابی مسائل فرض شده مربوط به این نقص زیستی، مشکل را برطرف کنند. از جمله شیوه‌های درمانی رایج بر این اساس، می‌توان به نگرش‌های «ادراکی»- «حرکتی» اشاره کرد.

در این شیوه تلاش می‌شود موقعیت‌هایی برای کودک فراهم شود تا بتواند اطلاعاتی را از محیط دریافت کند به یکدیگر ارتباط دهد و آنها را دریابد.

استفاده از رورووک، بازی‌هایی برای آموزش حرکت، تمرینات روی تخته‌سیاه برای رشد هماهنگی حرکت و ادراک دیداری و حل معما در این شیوه کاربرد دارند.

از روش‌های درمانی دیگر می‌توان به روش «دیداری-حرکتی» و شیوه‌های رفتاری اشاره کرد. برخی از متخصصان حرفه پزشکی نیز معتقدند باید به این دسته از کودکان دست‌کم به‌طور آزمایشی دارو تجویز کرد. با این حال درباره تاثیرات دارودرمانی روی دانش‌آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری، مطالعات انجام شده بسیار اندک است.

«مگاویتامین-درمانی» اولین بار توسط (کوت) برای درمان این اختلالات پیشنهاد شد که به استفاده از ویتامین‌ها تا حداکثر یک‌هزار برابر میزان مورد نیاز بدن گفته می‌شود.

از سوی دیگر در نظر گرفتن امکانات آموزشی ویژه کودکان، مورد توجه قرار گرفته است. مثلا استفاده از اتاق مرجع یا کلاس‌های ویژه. با این حال مساله جای‌دهی مبتلایان به اختلالات یادگیری در کلاس‌های مختلف هنوز مورد بحث بسیاری از متخصصان آموزش و پرورش است.

شکوفه کریم‌زاده