آریگو ساچی (۱۹۴۶-)

آریگو ساچی در اول آوریل سال ۱۹۴۶ در فوزینیانوی ایتالیا به دنیا آمد.
ساچی در طول زمانی که بازی می‌کرد، یک فوتبالیست متوسط بود و نتوانست با باشگاه‌هایی که در آنها بازی می‌کرد …

آریگو ساچی در اول آوریل سال ۱۹۴۶ در فوزینیانوی ایتالیا به دنیا آمد.

ساچی در طول زمانی که بازی می‌کرد، یک فوتبالیست متوسط بود و نتوانست با باشگاه‌هایی که در آنها بازی می‌کرد به موفقیت بزرگی دست پیدا کند.

اولین حضور او در میادین فوتبال به عنوان مربی در سال ۱۹۸۲ در تیم ریمینی کالچو از سری C باشگاه‌های ایتالیا بود. او تیم را به سری B رساند و وقتی توانست در فصل ۱۹۸۷/۱۹۸۶ در جام حذفی، تیم پرقدرت و پرآوازه میلان را شکست دهد، توجهات را به سوی خود جلب کرد. بعد از آن، سیلیویو برلوسکونی، رئیس باشگاه میلان، وی را به استخدام این تیم درآورد. بدین ترتیب تاریخ موفقیت‌آمیز منحصر به فردی آغاز شد.

ساچی تیمی با سبک بازی هجومی تشکلیل داد که در فوتبال سری A ایتالیا کمتر دیده شده بود. با فرانکو باره‌سی،‌ کاپیتان و سازمان‌دهنده خط دفاع، پائولو مالدینی، مدافع کناری جوانی که رو به جلو بازی می‌کرد، مثلث هلندی فرانک ریکارد، ‌رود گولیت و مارکو فان باستن توانست در همان سال ۱۹۸۸ قهرمانی باشگاه‌های دسته اول ایتالیا را برای هواداران میلان به ارمغان آورد. یک سال بعد قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شده و سال بعد نیز موفق به دفاع از این عنوان شدند.

علاوه بر این‌ها، میلان با ساچی توانست در سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ به قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان و نیز قهرمانی سوپرجام اروپا برسد. در این زمان از ساچی به عنوان مدرن‌ترین مربی ایتالیا تجلیل شد.

این موفقیت‌ها سبب شد تا ساچی در سال ۱۹۹۱ به عنوان سرمربی تیم ملی ایتالیا معرفی شود، تیمی که در بحران قرار داشت و و نتوانسته بود به جام ملت‌های ۱۹۹۲ اروپا که در سوئد برگزار می‌شد، راه پیدا کند. ساچی با ستاره‌های میلان تیمی تهاجمی ساخت که البته به دلیل نبودن ستاره‌های هلندی در آن، تیمی که کاملا دلخواه او بود،‌ شکل نگرفت. با این وجود ایتالیا با رهبری وی موفق شد به مسابقات جام جهانی سال ۱۹۹۴ در آمریکا صعود کند. اما این جام با یک نتیجه یاس‌آور آغاز شد.

ایتالیا در مقابل ایرلند با یک گل شکست خورد. این جام برای تیم ملی ایتالیا بسیار سخت و آزاردهنده بود، اما به لطف گل‌های روبرتو باجو و نیز شانس زیاد، توانستند تا فینال پیش بروند. در دیدار فینال که در مقابل برزیل انجام می‌شد، ایتالیا با همان شیوه قدیمی دفاعی به میدان آمد و بازی در وقت قانونی بدون گل مساوی به پایان رسید تا ضربات پنالتی تکلیف قهرمان را مسخص کند. در این جا بود که فرانکو باره‌سی و روبرتو باجو، ستاره‌ها و قهرمانان تیم، پنالتی خود را به هدر دادند تا تیم ملی برزیل برای چهارمین مرتبه جام قهرمانی جهان را به چنگ آورد.

دو سال بعد، در جام ملت‌های اروپای سال ۱۹۹۶، تیم ملی ایتالیا نه تنها با انجام بازی‌های نه‌چندان زیبا و جذاب،‌ هوادارانش را مایوس کرد، بلکه این تیم در مرحله مقدماتی نیز از دور رقابت‌ها حذف شد.

بعد از این ناکامی، چزاره مالدینی جانشین آریگو ساچی شد و وی به مربیگری در سطح باشگاهی بازگشت. اما در تیم‌های آتلتیکو مادرید و آ. ث. پارما نتوانست موفقیت‌هایی را که قبلا با آ. ث. میلان به دست آورده بود، تکرار کند.

ساچی از ۲۱ دسامبر سال ۲۰۰۴ مدیر ورزشی باشگاه رئال مادرید شد. وی در ۶ دسامبر سال ۲۰۰۵ اعلام کرد که در پایان سال از دنیای فوتبال کناره‌گیری می‌کند.

افتخارات به عنوان مربی

با تیم ملی ایتالیا

نایب قهرمان جهان در جام جهانی ۱۹۹۴

با باشگاه آ. ث. میلان

نایب قهرمان سری A:

۱۹۹۰، ۱۹۹۱

قهرمان سری A :

۱۹۸۸

قهرمان سوپرجام ایتالیا :

۱۹۸۸

قهرمان جام باشگاه‌های اروپا :

۱۹۸۹، ۱۹۹۰

قهرمان سوپرجام اروپا :

۱۹۸۹، ۱۹۹۰

قهرمان باشگاه‌های جهان :

۱۹۸۹، ۱۹۹۰

افتخارات شخصی به عنوان مربی

برترین مربی سال فوتبال جهان :

۱۹۸۹