چهارشنبه, ۱۷ بهمن, ۱۴۰۳ / 5 February, 2025
مجله ویستا

سرمایه گذاری بیمه در ایمنی راه


سرمایه گذاری بیمه در ایمنی راه

صنعت بیمه مبالغ هنگفتی بابت غرامت تصادفات پرداخت می کند این درحالی است که با مشارکت در سرمایه گذاری ایمنی راه ها می تواند به مبالغ قابل توجهی از خسارات پرداختی به بیمه گذاران دست یابد

تاکنون میزان هزینه‌های پرداختی در سوانح رانندگی و خسارت‌های دیگر از جمله بی‌سرپرستی خانوارها، معلولیت‌های دائم، زندانی شدن افراد و دیگر موارد را محاسبه کرده‌اید؟ هرینه ها چند صد هزار میلیاردی است اما می‌توان کمی از هزینه‌ها را پیش از آنکه حادثه‌ای اتفاق افتاده باشد صرف عدم وقوع آن حادثه کرد و از این کار منفعت برد.

هزینه ۵۰ میلیاردی بیمه برای ایمنی‌ راه‌ها در سال ۱۳۸۶ نمونه‌ای از این سرمایه‌گذاری‌ها برای پیشگیری بود که هیچ‌گاه تکرار نشد و برای اولین و آخرین بار اتفاق افتاد.

● بیمه‌ها نخستین خسارت‌بیننده سوانح رانندگی

نقش صنعت بیمه اغلب محدود به مرحله پس از تصادف شده و در حالی که مبالغ هنگفتی بابت غرامت تصادفات پرداخت شده، اما کمترین توجه و سرمایه‌گذاری مستقیم در پیشگیری از سوانح جاده‌ای صورت پذیرفته است.

ماشینی شدن روزافزون و افزایش تقاضا برای دریافت خسارت تصادفات، مستلزم دخالت فعالانه صنعت بیمه می‌باشد، چرا که قسمت اعظم هزینه‌های تصادفات بر عهده شرکت‌های بیمه می‌باشد. بنابراین بایستی مسئولیت بیشتری برای سرمایه‌گذاری مستقیم در زمینه ارتقای ایمنی راه به عمل آورند.

صنعت بیمه می‌تواند به دو صورت با مشکلات ایمنی راه در یک کشور مقابله نماید که در مرحله نخست با سرمایه‌گذاری مستقیم و دیگر از طریق سهیم کردن دولت در امور بازرگانی و بازاریابی خود.

در بسیاری از کشورها، نظیر استرالیا، کانادا، فنلاند و سایر کشورهای اروپایی، شرکت‌های بیمه دریافته‌اند که منافع قابل توجهی در سرمایه‌گذاری برای ایمنی راه وجود دارد، چرا که منافع حاصل از کاهش تقاضای خسارت (به دلیل کاهش تعداد تصادفات)، اغلب بیشتر از مقدار هزینه سرمایه‌گذاری بوده است.

همچنین این صنعت از این نظر که در نزد مردم به عنوان یک صنعت مسؤولیت‌پذیر اجتماعی شناخته شود، نفع می‌برد.

فرصت‌هایی برای دولت وجود دارد تا صنعت بیمه و سایر ذینفعان بخش خصوصی را به تلاش در جهت ایمنی راه از طریق ایجاد مالیات اجباری و اختیاری بکشاند. سرمایه‌گذاری در زمینه پیشگیری از سوانح راه‌ها می‌تواند مخارج ناشی از ادعای خسارت تصادفات را کاهش داده و تصمیم خوبی برای کسانی باشد که می‌خواهند در این زمینه همواره فعال باشند.

نقش صنعت بیمه با فرآیند ایمنی راه درآمیخته است و تأثیر آن بر ایمنی در بسیاری از کشورها قابل توجه و سودمند بوده است. در حالی که بسیاری از شرکت‌های بخش خصوصی، از لحاظ سرمایه‌گذاری، دخالت مستقیمی در امر ایمنی راه نموده‌اند.

● چرا سرمایه‌گذاری صنعت بیمه‌ ضرورت دارد؟

در اکثر کشورها صنعت بیمه، خود را به پرداخت‌ خسارت‌های پس از تصادفات، محدود نموده است و تنها توجه و انگیزه شرکت‌های بیمه برای پیشگیری از تصادفات، تخفیف عدم خسارتی است که به خودروهای فاقد تصادف اعطا می‌نماید. اما این وضعیت، موجب تحمیل مقادیر بسیار زیاد خسارت و لذا ناپایداری شرکت‌های بیمه (در کشورهای درحال توسعه) شده است.

به عبارت دیگر، در کشورهایی که به سرعت در حال ماشینی شدن هستند، مقدار پول پرداخت شده بابت خسارت تصادفات در مقایسه با میزان حق بیمه دریافتی، به سرعت در حال افزایش می‌باشد.

طی چند دهه گذشته، شرکت‌های بیمه وسایل نقلیه موتوری در بسیاری از کشورهای صنعتی، در تلاش برای بهبود ایمنی راه سهیم شده و از طریق تأمین مالی چه به صورت داوطلبانه و چه بر اساس مقررات و سایر روش‌ها از اموری چون تحقیقات و تلاش‌های تبلیغاتی حمایت کرده‌اند. زیرا که شرکت‌های بیمه، نفع زیادی در توجه کافی به ایمنی راه و حمایت از تلاش‌هایی که منجر به کاهش سوانح می‌شوند، دارند.

مثال‌هایی وجود دارد که می‌تواند میزان درآمد مستمری که از طریق عوارض کم بر روی حق بیمه شخص ثالث برای طرح‌های ایمنی حاصل می‌شود، را نشان دهد. ایالت ویکتوریا استرالیا، با وضع عوارض ۱۰ درصدی بر روی بیمه شخص ثالث (معادل ۲۱ دلار به ازای هر وسیله‌نقلیه در سال)، توانسته است ۶۵/۵۶ میلیون دلار در سال برای ایمنی راه سرمایه‌گذاری نماید. فنلاند، با وضع عوارض یک درصدی بر روی بیمه شخص ثالث (معادل ۶۷/۳ دلار به ازای هر وسیله‌نقلیه در سال)، توانسته است ۸ میلیون دلار در سال کسب نماید. کشورهای اروپای شرقی، با تشویق بانک جهانی، با وضع عوارض حدود ۸ درصدی بر روی بیمه شخص ثالث توانسته‌اند ۲۸ میلیون دلار (لهستان)، ۲۰ میلیون دلار (مجارستان)، ۱۲ میلیون دلار (جمهوری چک) و ۷ میلیون دلار (اسلوواکی) کسب نمایند.

پذیرش شیوه‌های مشابه در منطقه آسیا و اقیانوسیه و مالیات بستن بر بیمه شخص ثالث (به شرطی که بیمه اجباری شخص ثالث برای تمام وسایل نقلیه موتوری اعمال شود)، می‌تواند موجب کسب میلیون‌ها دلار درآمد برای کشورهای منطقه شود. برآورد می‌شود با اخذ یک مالیات ۱۰ دلاری از هر وسیله‌نقلیه موتوری در سال، ۵/۱ میلیارد دلار عاید کشورهای منطقه آسیا و اقیانوسیه شود.

آنچه که همواره مورد نظر کارشناسان خبره بوده و است پیشگیری به جای درمان است که البته هزینه‌های پیشگیری بسیار کمتر از درمان است در زمینه ایمنی راه‌‌ها نیز می‌توان در یک فرایند ۱۰ ساله به نتایج و منعت مادی قابل قبولی دست یافت.

احمد کارخانه