فكرهای كاملاً شهری

شما را نمی دانم ولی من در شهر و سیستم شهری، حتی صورت ناكارآمد آن بهتر فكر می كنم تا مواقعی كه بیرون از این حریم هستم. فكرها را با پیاده روی ها هماهنگ می كنم، یاد گرفته ام با ویترین …

شما را نمی دانم ولی من در شهر و سیستم شهری، حتی صورت ناكارآمد آن بهتر فكر می كنم تا مواقعی كه بیرون از این حریم هستم. فكرها را با پیاده روی ها هماهنگ می كنم، یاد گرفته ام با ویترین گردی ها و شلوغی پیاده روها سرعت فكرم را تنظیم كنم. بیشتر گفت وگوها و بحث های جمعی هم زمینه ای جز محیط شهری ندارند. شهر با ساختمان ها، بلوارها و میدان ها، شهر با بازارها و فروشگاه هایش باعث منظم شدن افكار یا تغییر مسیر آنها می شود پس مهارت مدیریت فكر را هم باید به توانایی های خود اضافه كنیم. می توانم از ریتم ها و فرم های شهری ایده بگیرم و نسبت به هر اتفاقی كه در اطرافم می افتد، فكرهای جدید و نتیجه گیری های تازه تری داشته باشم.

شهر محل اقامت من است نه مكان اسارتم. اگر انسان هایی از آن گریزان شده اند و خود را محصور می بینند، در واقع دارند از نتیجه فكرها و رفتارهای خودشان (انسان نوعی) فرار می كنند. «شهر» مفهومی كاملاً انسانی است كه هر حكمی می شود درباره اش صادر كرد اما وجه انسانی آن را نمی توان انكار كرد. هدف از شكل گرفتن شهرها در طول تاریخ، به هیچ وجه انزوای انسان و قاب بندی افكار او نبوده، برعكس، برقراری ارتباط گسترده و همه جانبه بین انسان ها و به اشتراك گذاشتن افكار و پدید آمدن تفكر انتقادی و استفاده از منافع آن مد نظر بوده. اقتصاد پررونق، رفاه اجتماعی و امنیت بالا با حفظ آزادی و رعایت حریم فردی چه در نحوه فكر كردن و چه در نحوه زندگی روزمره، مجموعه ای از منافع تشكیل شهر هستند. حالا نگاهی به فهرست نشانه های ارتباطی ای، كه در یك مجموعه شهری باید حضور داشته باشند، بیندازید: خیابان ها، پیاده روها، اتوبوس، تاكسی و قطار شهری، مراكز خرید و تفریح همگانی، پارك ها، ورزشگاه ها و سینماها. شما می توانید به این فهرست انواع شبكه های ارتباطی و مصرفی را هم اضافه كنید تا تفكر ارتباطی را در شكل گرفتن یك شهر مشاهده كنید. اگر حریم خانه و فرد در مواردی نقض می شود، اگر راه های شهری به طور ناگهانی تغییر مسیر داده می شوند، اگر در راه بندان ها وقت و زندگی انسان در حال تلف شدن است، اگر آلودگی هوا با زندگی شما می جنگد، علت آن تفكر ارتباطی و حضور در شهر نیست، علت آن بی توجهی به این مفاهیم است.

محمد آزرم