سنتی ترین انتخابات

نگاهی به علمی ترین دولت

در حالی که تنها ۴ ماه و ۴ روز به برگزاری انتخابات مجلس هشتم باقی مانده است، سخنگوی شورای نگهبان برگزاری انتخابات رایانه‌ای را منتفی دانسته و در توجیه این موضوع نیز به عدم فراهم کردن مقدمات کار توسط وزارت کشور اشاره کرده است.

برگزاری انتخابات رایانه‌ای، در دو سال پایانی فعالیت دولت خاتمی به صورت جدی مورد بحث محافل انتخاباتی قرار گرفت و طبق ادعای وزیر سابق کشور، تنها چند روز قبل از برگزاری انتخابات مجلس هفتم شورای نگهبان مخالفت خود را با برنامه ارائه شده توسط وزارت کشور اعلا‌م نمود که نتیجه این مخالفت، برگزاری آن انتخابات به شیوه سنتی بود. ظاهراً پس از آن نیز به مدت سه سال تلا‌ش خاصی توسط متولیان انتخابات صورت نگرفت تا آن که در اوایل سالجاری مسئولا‌ن وزارت کشور نسبت به برگزاری رایانه‌ای انتخابات ابراز اطمینان کردند و همین امر موجب شد که برخی گروههای سیاسی دیدگاههای خود برای اطمینان از صحت و دقت برنامه‌رایانه‌ای را نیز اعلا‌م نمایند؛ اگر چه تقریباً وابستگان به همه گرایش‌های سیاسی، خوشحالی خود از اجرای رایانه‌ای انتخابات مجلس هشتم را ابراز داشتند.

اظهارنظر روز گذشته سخنگوی شورای نگهبان از ابعاد گوناگون می‌تواند مورد بحث قرار گیرد. مثلا‌ً اینکه <آیا شورای نگهبان می‌تواند در خصوص روش اجرای انتخابات دستورات لا‌زم الا‌جرا صادر نماید و به عبارت دیگر دیدگاه خود در اجرائی‌ترین مسائل را نیز یک امر نظارتی بداند؟> شاید پاسخگویی حقوقدانان به این پرسش بسیاری از مسائل حال و آینده را حل کند، اما به نظر می رسد بررسی حقوقی این موضوع،به کار این دور از انتخابات نخواهد آمد ولذا بهتر است با پذیرش شرایط فعلی، همگان به فکر چاره‌اندیشی در این مورد باشند. زیرا ادعای سخنگوی شورای نگهبان، همه مسئولیت‌ها را مـتــوجــه مـسـئــولا‌ن اجــرائــی دولـت نـهـم مـی‌کـنـد. دکتر کدخدایی در مصاحبه دیروز خود گفته است:

<قرار بود در تاریخ ۱۵ آبان ماه، کارشناسان وزارت کشور، نرم افزارها و برنامه‌های وزارت کشور را به ما ارائه کنند ولی چیزی برای ما نیاوردند> وی همچنین به عدم فراهم کردن مقدمات کار از سوی وزارت کشور اشاره کرده و مخالفت شورای نگهبان با رایانه‌ای کردن انتخابات را به همین موضوع مرتبط دانسته است.

این اظهارات در حالی بیان می‌شود که احمدی‌نژاد دولت خود را <علمی‌ترین> دولت در ایران می‌داند. وی همچنین در گفت وگو با رسانه ملی، خود را یکی ازنخبگان علمی این کشور معرفی کرده و یکی از مشاوران او هم مدعی شده است: <کارهایی که قبلا‌ً طی چند سال تصمیم‌گیری می‌شد، اکنون در یک شـب تـوسـط احمـدی‌نـژاد تصمیـم‌گیری می‌شود.> همچنین رئیس جمهور و همکاران او، بارها به استمداد سران کشور‌های گوناگون از دولت فعلی ایران برای حل مشکلا‌ت مختلف خود اشاره کرده‌اند. در چنین شرایطی، پذیرش این ادعا که <دولت نهم در فراهم کردن زیر ساخت‌ها برای یک موضوع بسیار عادی - که سالهاست در کشورهای پیشرفته یا در حال توسعه انجام می‌شود- ناتوان بوده است> چندان ساده نیست. همچنین دولت نهم در حالی به <فراهم نکردن مقدمات برای برگزاری انتخابات رایانه‌ای> متهم می‌شود که این دولت در یکی از مهم‌ترین عرصه‌های علمی دنیا یعنی تکنولوژی هسته‌ایادعاهای فراوانی را در عرصه جهانی مطرح کرده است ولذا بعید به نظر می‌رسد افکار عمومی درداخل و خارج، بپذیرند که عدم برگزاری انتخابات رایانه‌ای در ایران، تنها از یک مشکل‌فنی و اداری نشأت می‌گیرد.

به هر حال اکنون چهار ماه تا برگزاری انتخابات باقی مانده است و متولیان انتخابات - اعم از مجری و ناظر - می‌توانند با یک فراخوان عمومی، به دنبال شناسایی راهـهـایـی بـاشند که روش‌های سنتی رای‌گیری و شمارش آراء را برای همیشه به بایگانی می‌سپارد. این کار، هم شائبه‌های دلسوزانه یا مغرضانه داخلی و خارجی پیرامون نتایج انتخابات را به حداقل می‌رساند و هم با کاهش قابل توجه زمان شمارش آرا و اعلا‌م نتیجه دوره التهابات پس از انتخابات را به حداقل خواهد رساند. دولت نهم این شانس را دارد که اکثر اعضای شورای نگهبان، اعتماد فوق‌العاده به رئیس این دولت و اعضای آن دارند. حضور حداقل دو تن از اعضای شورای نگهبان در مجموعه هیات دولت نیز امکان تفاهم این دو مجموعه را از هر زمان دیگری بیشتر ساخته است. به عبارت دیگر اگر در دوره کنونی، شورای نگهبان نتواند به برنامه‌های تهیه شده توسط دولت اعتماد کند، کسب این اعتماد در دولت‌های بعد، بسیار مشکل‌تر خواهد بود.

در عین حال اگر از نظر شورای نگهبان، نه طراحی‌های مجریان انتخابات در دولت هشتم برای کسب اعتماد این شورا کافی بوده و نه دولت نهم، قادر به تامین نظر آن شورا شده است، شاید بهترین راه آن باشد که شورا، را‡ساً وارد عمل شده و با درخواست بودجه، نرم‌افزارهای لا‌زم برای برگزاری انتخابات رایانه‌ای - به صورت کامل - را تهیه و آن را در اختیار مجریان قراردهد. زیرا به نظر می‌رسد امروز اصرار بر رای گیری سنتی، نه در شأن ایران است و نه به مصلحت مجریان و ناظران انتخابات.