دام های زورگیران

سرقت به عنف یا زورگیری به گفته بسیاری از كارشناسان انتظامی بیشترین درصد جرایم را در استان تهران به خود اختصاص داده است

در سال های اخیر تیتر اخبار بسیاری از صفحات حوادث روزنامه ها به موضوع «زورگیری» اختصاص یافته است.

سرقت به عنف یا زورگیری به گفته بسیاری از كارشناسان انتظامی بیشترین درصد جرایم را در استان تهران به خود اختصاص داده است. كارشناسان اعتقاد دارند كه این جرایم در مناطقی كه مردم از سطح سواد و تحصیلات پایین تری برخوردارند، بیشتر روی می دهد، چرا كه زورگیران از غفلت و ناآگاهی مردم سوءاستفاده كرده و با روش های مختلف از آنها سرقت می كنند. اما امروزه آمار سرقت و زورگیری در شهر بزرگ تهران هم رو به فزونی داشته است.

زورگیران هر روز با نقابی تازه و ظاهری متفاوت به شكار مردم می روند و از پول و طلا و موبایل گرفته تا اتومبیل و وسایل گرانقیمت آنها را سرقت می كنند.

زمانی دزدان در تاریكی شب ها و با نقاب و دستكش، پنهانی به خانه های مردم وارد می شدند و با صد احتیاط و ترس و اضطراب كه مبادا صاحبخانه بیدار شود یا كسی آنها را ببیند اقدام به دزدی می كردند اما امروزه در روز روشن، بدون نیاز به نقاب و دستكش و مخفی شدن دست به زورگیری می زنند.

در این میان هشدار نیروی انتظامی، تبلیغات رسانه ها و اعلامیه های پلیس روز به روز بیشتر می شود تا مردم را در مقابل این ترفند ها آگاه تر كند. یكی از زورگیری های متداول كه بسیار به چشم می خورد زورگیری از مردم تحت عنوان پلیس یا مامور دولت است.

«سارقان و تبهكاران یك دست لباس پلیس می خرند و سردار و سرهنگ و گروهبان و... می شوند و از این طریق اقدام به اخاذی و زورگیری می كنند.»

این زورگیران با استفاده از جعل عناوین و ظاهرسازی، شهروندان را اغفال می كنند. كارشناسان بهترین راه مقابله با این جرم را درخواست كارت شناسایی و اوراق هویت از مامور موردنظر می دانند تا از صحت و سقم ادعای وی مطلع و مطمئن شوند. آنها همچنین توصیه می كنند كه هنگام بازرسی بدنی مراقب پول و اشیای قیمتی خود باشند و در صورتی كه مورد زورگیری واقع شدند شماره پلاك اتومبیل یا موتورسیكلت آنها را به همراه چهره دقیق افراد به خاطر بسپارند و سریع به پلیس ۱۱۰ اطلاع دهند.

یكی دیگر از روش های زورگیری، سرقت تحت عنوان رانند مسافركش است. در این روش راننده و همدستانش در مسیرهای خلوت و كم تردد مسافران را سوار می كنند و آنها را روی صندلی عقب بین دو نفر از همدستانش می نشانند. سپس در فرصتی مناسب با تهدید چاقو و قمه جیب های او را خالی كرده و اقدام به زورگیری می كنند. یك گروه از این زورگیران به تازگی در تهران دستگیر شده بود. اعضای این باند زورگیر پس از سرقت پول و موبایل، كفش های آنها را هم در می آوردند و مالباخته نگون بخت را در جایی خلوت از اتومبیل بیرون می انداختند. این افراد اغلب روی پلاك اتومبیل خود را با گل و لای می پوشاندند، یا پلاك اتومبیل را به نحوی زیر سپر ماشین مخفی می كردند تا قابل خواندن نباشد.

در جای دیگر سارق زورگیر در پوشش مسافر سوار اتومبیل های مسافركشی می شود و در یك فرصت مناسب او را تهدید و اتومبیل و اشیای قیمتی وی را سرقت می كند.

این افراد اكثراً اتومبیل ها را به صورت دربستی و با كرایه های بالا اجاره می كنند و مبلغی را به راننده پیشنهاد می دهند كه اغوا شود. سپس او را به نقطه خلوتی از شهر می كشانند و با چاقو و اسلحه تهدیدش می كنند. در بعضی از موارد زورگیران با تعارف آب میوه و یا خوراكی های مسموم، راننده را بیهوش كرده و سپس نقشه سرقت خود را عملی می كنند.

یكی دیگر از زورگیری های جدید كه اخیراً شاهد آن هستیم و معمولاً مردان ثروتمند طعمه این گروه می شوند زورگیری با بهره گیری از یك زن جوان و زیبارو است!

زورگیران زن جوانی را به عنوان طعمه بر سر راه مردان ثروتمند قرار می دهند و آن زن، طعمه مورد نظر را به خانه ای كه معمولاً از قبل آن را آماده كرده اند، می برد. سپس در زمانی مرد را غافلگیر كرده و همدستان زن اقدام به سرقت و زورگیری از مرد ثروتمند و فریب خورده می كنند. مرد فریب خورده هم از ترس آبرویش نمی تواند شكایت كند و مجبور است دار و ندار خود را در اختیار زورگیران قرار دهد و...

اما آنچه در میان این زورگیری ها به عنوان وجه مشترك مالباختگان شناسایی شده است كم دقتی، زودباوری و بی توجهی افراد است. مردم همیشه باید مراقب باشند كه خطر در كمین آنها است و هیچ كس نباید گمان كند كه از حوادث ایمن است و حادثه به سراغ او نخواهد آمد چرا كه همیشه وقتی انسان در اطمینان كامل زندگی می كند ناگهان حادثه به سراغش می آید و گاه این بی توجهی باعث می شود خسارتی جبران ناپذیر وارد شود.

كارشناسان انتظامی و اجتماعی معتقدند اولین و اصلی ترین عامل برای جلوگیری از حادثه، هوشیاری و مراقبت از خود است. هیچ وقت نباید با بی توجهی و سهل انگاری سرمایه مالی و جانی خود را به خطر بیندازیم.

الهه فراهانی