اهمیت فراگیری احیای قلبی ـ تنفسی

احیای بیماران از جمله مهارت‌هایی است که در کشور ما به‌صورت همگانی درنیامده است و تنها به افرادی همچون پزشکان و پرستاران و پرسنل اورژانس‌ها آموزش داده می‌شود. گروه هدف دیگری …

احیای بیماران از جمله مهارت‌هایی است که در کشور ما به‌صورت همگانی درنیامده است و تنها به افرادی همچون پزشکان و پرستاران و پرسنل اورژانس‌ها آموزش داده می‌شود. گروه هدف دیگری که مورد توجه قرار گرفته‌اند، افرادی همانند پرسنل پرواز و کشتیرانی هستند که امکان دسترسی سریع به اورژانس پیش بیمارستانی(۱۱۵) و بیمارستان را ندارند. نکته مهم در این آموزش‌ها تکرار و انجام تمرینات دوره‌ای به منظور از بین بردن استرس افراد آموزش دیده در شرایط اضطراری است.

احیا برای هر فردی که هوشیار نبوده و با صدا کردن و تکان دادن قابل بیدار کردن نیست، انجام می‌گیرد. در صورتی که این اقدامات توسط اولین فرد برخورد کننده با فرد نیازمند انجام شود، احتمال موفقیت عملیات احیا و بازگشت بیمار بشدت افزایش می‌یابد. هر دقیقه که از زمان افت هوشیاری بیمار می‌گذرد و احیا‌ برایش شروع نمی‌شود شانس موفقیت ۷ تا۱۰ درصد کاهش می‌یابد.

برآورد انجام شده در اغلب کشورهای دنیا برای رسیدن اورژانس پیش بیمارستانی یا همان ۱۱۵ حدود ۸ـ۷ دقیقه است. اگر شلوغی موجود در کلانشهرها و تردد دشوار آمبولانس‌ها در بسیاری از ساعات شلوغی را در نظر بگیریم، می‌توان انتظار زمان‌هایی طولانی‌تر را داشت. اگر دقت کنیم در شرایط بسیار ایده‌آل با کسر ۷درصد در موفقیت احیا به ازای هر دقیقه تاخیر و در نظر داشتن تاخیر ۷ دقیقه‌ای که در شهرهای پیشرفته‌ای که ازدحامی بسیار کمتر از تهران و کلانشهرهای ما دارند، به ۴۹ درصد کاهش در امکان موفقیت در بازگشت بیمار به زندگی دست می‌یابیم! درواقع نیمی از افرادی که نیازمند احیا هستند درصورتی‌که آمبولانس و پرسنل ورزیده برای احیا مهیا باشد و در مدت ۷ دقیقه بر بالین بیمار حاضر شوند، خواهند مرد!

با در نظر گرفتن این محاسبات، به ارزش لازم برای آموزش همگانی می‌رسیم؛آموزشی که نیازمند همکاری وسایل ارتباط جمعی بالاخص تلویزیون است. سازمان‌هایی همچون هلال احمر اقدام به آموزش‌هایی می‌کنند اما واقعیت این است که آنقدر این آموزش‌ها ضروری است که به‌نظر می‌رسد برای افزایش ارتقای سطح سلامت نیازمند آموزش در سطح وسیع‌تری باشیم. علاوه بر آموزش احیا در سطح وسیع نیاز به استفاده از دستگاه‌های شوک در سیر درمانی بیماران وجود دارد. بسیاری از بیماران نیازمند احیا در واقع نیاز به شوک دارند و مهم‌تر این‌که هر چه سریع‌تر باید شوک داده شوند. دادن شوک نیاز به مهارت لازم جهت تعیین زمان مناسب و میزان لازم شوک دارد؛ اما چندین سال است که دستگاه‌هایی ساخته شده است که می‌توانند به صورت اتوماتیک ریتم قلب بیمار را تشخیص داده و در صورت نیاز شوک بدهند. این دستگاه‌های هوشمند به بیمار متصل شده و با تشخیص نیاز اقدام به شوک می‌کنند. استفاده از این دستگاه‌های هوشمند طبق بررسی‌های محققان باعث احیای افراد تا ۲برابر شده است. این دستگاه‌های اتوماتیک(AED) مخصوصا برای بیماران با سابقه قلبی مناسب است. باید به همراهان بیماران آموزش داد تا از این وسایل در شرایط لازم برای بیمار خود استفاده کنند. استفاده همزمان این دستگاه به همراه انجام عملیات احیای قلبی ـ تنفسی می‌تواند میزان بازگشت بیماران را بسیار بالا ببرد.