شیرجه و فقر امكانات

با توجه به پیشرفت قابل توجه این رشته در سال های اخیر و كسب چند مدال در رقابت های آسیایی این امیدواری به وجود آمده كه شیرجه بتواند از آب های دوحه حداقل یك مدال قابل اعتنا صید كند, اما حذف این رشته جذاب از لیست مسافران دوحه این رویای دوست داشتنی را كال باقی گذاشت

حذف غیرمنتظره رشته شیرجه از لیست كاروان اعزامی به دوحه واكنش های متفاوتی را برانگیخته.

با توجه به پیشرفت قابل توجه این رشته در سال های اخیر و كسب چند مدال در رقابت های آسیایی این امیدواری به وجود آمده كه شیرجه بتواند از آب های دوحه حداقل یك مدال قابل اعتنا صید كند، اما حذف این رشته جذاب از لیست مسافران دوحه این رویای دوست داشتنی را كال باقی گذاشت.

با ظهور استعدادهای جدید و نوظهور نظیر قائم میرابیان در این رشته در سال های اخیر این تصور و ذهنیت ایجاد شده بود كه تیم ایران بتواند موفقیت های سال های دور را تكرار كند. اما ظاهرا مسئولین سازمان تربیت بدنی و كمیته ملی المپیك به آن اعتقادی ندارند. این در حالی است كه در میان كاروان اعزامی به دوحه بعضا رشته های بدون شانس كسب مدال نیز دیده می شود و مشخص نیست كه در این میان چرا قلم قرمز بر روی نام شیرجه كشیده شده.

حسین حیدرپور كارشناس ستاد بازی های دوحه و رئیس فنی كمیته شیرجه در این باره می گوید: تیم شیرجه ایران در اولین دوره بازی های آسیایی كه سال ۱۹۵۱ برگزار شد، توانست یك مدال نقره و یك مدال برنز این مسابقات را از آن خود كند. در سال ۱۹۵۸ نیز موفقیت های چشمگیری داشتیم.

البته در آن زمان استخر آزادی در بهترین شرایط خود قرار داشت كه قهرمانان ما نیز در این استخر پرورش یافتند.

در حال حاضر نیز مجهزترین استخر در كشور همین استخر آزادی است كه آن هم برای مسابقات است، اما متاسفانه تمام تمرینات تیم ملی در این یك استخر انجام می شود و ما در واقع نه تنها در استان های مختلف اتاق شیرجه نداریم بلكه همین یك استخر نیز با كمبودهای بسیاری روبه رو است كه متاسفانه سال ها است درخواست تجهیز این استخر را كرده ایم.

رئیس كمیته فنی شیرجه در ادامه افزود: اگر امروز شیرجه روهای ما توانسته اند فاصله خود را با شیرجه روهای دیگر دنیا تا این حد كاهش دهند فقط با غیرت و تعصب به اینجا رسیده اند.

در بازی های بوسان فاصله شیرجه كشورمان با دیگر تیم ها حدود ۲۰۰ امتیاز بود اما با تلاش این بچه ها در آخرین مسابقات اروپا این فاصله حدودا ۵۰ امتیاز شده است، اگر امكانات كشورهای دیگر در اختیار شیرجه روهای ما بود قطعا جایگاه بسیار بهتری در دنیا كسب می كردیم.

ظاهرا تیم شیرجه نیز قبل از لیست نهایی در گروه های اعزامی قرار داشته و در آخرین لحظات از لیست مسافران دوحه خط خورده است. حیدرپور در این باره گفت: به عنوان ناظر فنی از سوی ستاد بازی های آسیایی تمام گزارشات لازم را به كمیته ملی المپیك داده بودم و البته گفتم كه شانس شیرجه برای كسب مدال از بازی های ۲۰۰۶ ضعیف است اما مطمئن بودم كه در شیرجه هماهنگ با نتیجه بسیار خوب به كشور بازخواهیم گشت.

حیدرپور همچنین اظهار داشت: شیرجه در مسابقات آسیایی و جهانی ۳۰ مدال می تواند كسب كند و كشورهای زیادی با علم به این مسئله سرمایه گذاری زیادی بر روی این رشته حساس كرده اند. طبق گزارشات مستمر تمام مزایای سرمایه گذاری روی شیرجه را بارها به مسئولین اعلام كرده ام. اما در هر صورت تصمیم گیرنده نهایی كمیته ملی المپیك است.

رئیس كمیته فنی شیرجه در ادامه افزود: اگر روی شیرجه سرمایه گذاری نكنند و شیرجه روها را نیز از حضور در میادین بین المللی و مسابقات جهانی محروم كنند، هرگز با مسابقات قهرمان كشوری و داخلی از این حدی كه هستیم نه تنها پیشرفت نخواهیم كرد، بلكه باید منتظر نابودی این رشته آسیب پذیر در كشور باشیم.

حسین حیدرپور در پایان خاطرنشان كرد: معتقدم برای رشد این ورزش باید نگاهی متفاوت به این رشته داشت و فرصت های بسیاری كه به تیم ها در رشته های مختلف داده می شود به این رشته حساس هم داده شود.

امكانات مناسب هم در اختیار ورزشكاران این رشته قرار دهند تا در آینده ای نه چندان دور شاهد كسب افتخارات شیرجه در آسیا و دنیا باشیم.