فقط به احترام گریه...

پاییز در سال ریشه دوانده است
از عشق بوی فاصله مانده است

پاییز در سال ریشه دوانده است

از عشق بوی فاصله مانده است

هر گویش شکسته ی تگرگ

با لهجه ی برف حادثه خوانده است

وقتی که همه آواز شده ایم

حرفی برای گفتن نمانده است!

افسوس که چشمانِ بی ریای ما

عابدین پاپی