بیماری‌های خوش‌خیم سینه

▪ بیماری فیبروکیستیک پستان: این بیماری که در واقع حاصل تغییرات طبیعی پستان‌ها در پاسخ به هورمون‌هاست، موجب نگرانی بسیاری از بانوان بخصوص در سنین ۳۵ تا ۵۵ سالگی می‌شود، اما …

بیماری فیبروکیستیک پستان:

این بیماری که در واقع حاصل تغییرات طبیعی پستان‌ها در پاسخ به هورمون‌هاست، موجب نگرانی بسیاری از بانوان بخصوص در سنین ۳۵ تا ۵۵ سالگی می‌شود، اما همان‌طور که گفته شد این تغییرات، طبیعی بوده و در واقع بیماری نیست. این تغییرات در ۱۰ درصد خانم‌ها دیده می‌شود و می‌تواند سابقه این بیماری در بستگان نزدیک وجود داشته باشد.

علائم آن به صورت دردهای دوره‌ای پستان‌ها به خصوص نزدیک به شروع عادت ماهانه همراه با احساس بزرگ شدن پستان‌ها همراه است. این بیماری می‌تواند بدون درد بوده و تنها در معاینه با احساس توده‌های متعدد پستانی تشخیص داده می‌شوند، در سونوگرافی به صورت کیست‌های متعدد و دو طرفه‌پستان دیده می‌شوند. در برخی بیماران ترشحات زرد مایل به سبز یا بی‌رنگ از نوک‌پستان‌ها دیده می‌شود. اندازه این کیست‌ها کمتر از ۳ سانتیمتر بوده و اغلب در اندازه‌های ۲ تا ۱۰ میلی‌متر وجود دارند. این کیست‌ها هر چند وقت از بین رفته و کیست‌های جدید تشکیل می‌شوند. بر خلاف تصور عمومی این کیست‌ها بسیار به ندرت منجر به سرطان پستان می‌شوند.درمان خاص و مطمئنی برای این بیماری پیدا نشده است، ولی توصیه می‌شود رژیم‌های غذایی خاص رعایت شود، یعنی از خوردن مواد کافئین‌دار مثل قهوه و شکلات و کولاها و همین‌طور چای پرهیز شود. از مصرف ادویه‌جات و غذاهای چرب و پنیر هم پرهیز شود تا از بزرگ شدن کیست‌ها و دردهای همراه با آن جلوگیری شود. در کنار توصیه‌های فوق داروهای مختلفی، مثل ویتامین ای، دانازول و روغن گل‌پامچال برای درمان آزمایش شده‌اند.

در مورد پیگیری و مراقبت‌های لازم در این بیماران، معاینه ماهانه پستان‌ها توسط بیمار و معاینه توسط پزشک در کنار سونوگرافی یا ماموگرافی سالانه (جهت بررسی تغییرات سایز ناگهانی کیست‌ها) توصیه می‌شود.

فیبروآدنوما:

از بیماری‌های دیگر پستان فیبروآدنوماست که مخصوص سنین پایین‌تر ۱۵ تا ۳۵ سال است. اغلب به صورت یک توده نرم و متحرک لمس می‌شود، اما می‌تواند متعدد هم باشد که در سنین پایین (۲۵ سالگی) یافت می‌شوند. این توده‌ها دردناک نیستند و معمولا از ۳ سانتیمتر بزرگ‌تر نمی‌شوند (اما انواعی هم وجود دارد که بسیار بزرگ می‌شوند). اینها اغلب خود به خود بهبود می‌یابند و نیاز به درمان ندارند و تنها جهت تشخیص سرطان‌های احتمالی رحم (که تنها در ۴ درصد موارد چنین است) معاینه و سونوگرافی سالانه آن لازم است. در موارد خاص نمونه‌برداری از این توده‌ها لازم می‌شود.

دکتر ثریا عالمی

جراح و متخصص بیماری‌های زنان و زایمان