خانم‌ها! آقایان! شما پیشقدم شوید

گویا این روزها دخل و خرج دولت با هم جور در نمی‌آید و دولت با کسری جدی منابع در تامین بودجه یارانه‌های نقدی مواجه است. دولت می‌گوید مجبور است ماهانه چیزی حدود ۳۵۰۰ میلیارد تومان برای پرداخت یارانه نقدی تامین کند.

گویا این روزها دخل و خرج دولت با هم جور در نمی‌آید و دولت با کسری جدی منابع در تامین بودجه یارانه‌های نقدی مواجه است. دولت می‌گوید مجبور است ماهانه چیزی حدود ۳۵۰۰ میلیارد تومان برای پرداخت یارانه نقدی تامین کند.

این در حالی است که برای تامین این منابع با مشکلاتی جدی مواجه است و همان طور که وزیر امور اقتصادی و دارایی تصریح کرده است فقط در مهر ماه جاری برای پرداخت نقدی یارانه ها بیش از هزار میلیارد تومان کسری بودجه وجود دارد و سرانجام هم دیروز این امر به تعویق پرداخت یارانه نقدی مهر ماه منجر شد.

در گذشته دولت دهم میانبرهای زیادی از جمله استقراض از بانک مرکزی را برای تامین منابع یارانه نقدی استفاده می کردکه نتیجه آن اکنون رشد نقدینگی و تورم ۴۰ درصدی است، اما به نظر می رسد دولت جدید می خواهد قانونمدارتر رفتار کند و کارهایی نکند که قانونی نیست. از سوی دیگر، دولت تاکنون نخواسته با افزایش قیمت حامل های اصلی انرژی به مردم فشار بیاورد و لذا دستور مجلس برای افزایش ۳۸ درصدی قیمت حامل های انرژی را تاکنون به طور بسیار محدودی عملی کرده است.

با توجه به این روش و منش دولت اکنون به نظر می رسد که زمان به میدان آمدن مردم فرا رسیده و آنها باید حس مسئولیت شناسی و حمایت واقعی خود هم از دولت و هم از نیازمندان واقعی جامعه را متجلی سازند.

در اینجا منظور و روی سخن با آن گروه از افراد جامعه است که دریافت ماهانه ۴۵ هزار و۵۰۰ تومان در زندگی آنها عددی به حساب نمی آید، بلکه چنین پولی برای آنها در حد یک شوخی است بنابراین، این انتظار بیجایی نیست که در شرایط کنونی چنین افرادی با حسن نیت به نفع هموطنان کمتر برخوردار و آسیب پذیرشان داوطلبانه از دریافت یارانه نقدی چشم پوشی کرده و انصراف دهند تا دولت منابع درآمدی بیشتری برای کمک به اقشار کم درآمد جامعه در اختیار داشته باشد. اگر بسیاری از شهروندان به وجدان و انصاف نهفته ای که درون همه ما وجود دارد مراجعه کنند، می بینند که صحیح نیست یک شهروند مرفه شمال تهرانی که خداوند امکانات مالی فراوان و بسیاری را به وی ارزانی داشته (و ان شاءالله زیادتر هم شود) همان قدر یارانه بگیرد که یک هموطن محروم در کم برخوردارترین مناطق کشور.

قطعا این وضع نه اخلاقی، نه انسانی و نه عرفی است، لذا فرهنگ بالای هموطنان برخوردار ایجاب می کند که داوطلبانه به نفع دیگر هموطنان از دریافت یارانه انصراف دهند.

البته شکی وجود ندارد که دریافت یارانه نقدی حق مسلم تک تک ایرانیان است و کسی نمی تواند آنان را از این حق محروم کند اما چقدر زیبا خواهد بود که خردمندانه از حقی که به آن نیاز نداریم به نفع دیگران بگذریم. پس آقایان، خانم ها! هر که این استدلال را پذیرفته قدم جلو بگذارد.

کتایون مافی