صورتم را پُر کن!

چگونه می‌توانیم شادابی را به صورت استخوانی‌مان برگردانیم؟

پایه و اساس شکل‌گیری عمل‌های زیبایی اصلاح عیب‌هایی بود که در چهره افراد به طور مادرزادی وجود داشت یا ایجاد شده بود و تحمل و زندگی با آنها سخت بود مثل سوختگی‌ها، ترمیم شکاف کام که برای اولین‌بار در آمریکا و در سال ۱۸۲۷ انجام شد...

اولین جراحی‌ها روی صورت و اندام سربازهایی که از جنگ برمی‌گشتند انجام می‌شد و... البته سابقه این عمل‌ها به سال‌ها قبل‌تر برمی‌گشت؛ به دوران نوزایی و قرن ۱۴ و جراحی ایتالیایی که به دستور کلیسا و به اتهام دخالت در کار خدا مغضوب و مطرود شد. همین حالا هم البته بسیاری از پزشکان و جراحان زیربار انجام عمل‌های زیبایی نمی‌روند و مدام درباره خطرهای این عمل‌ها که نادیده گرفته می‌شوند، صحبت می‌کنند. بسیاری هنوز هم بر این باورند اگر عیبی در صورت وجود ندارد که زندگی را مختل کرده باشد نباید تیغ را برداشت و به جان آن افتاد! با این پیش‌زمینه قصد داریم به یک عمل اصلاحی صورت- که البته باز هم ضروری نیست- اشاره کنیم؛ عملی که این روزها بسیار باب شده است؛ «تزریق چربی، ژل و پروتز به صورت!» عملی که به هر حال انجام می‌شود، مثل پیتزایی که خورده می‌شود. بد نیست شما هم درباره نکته‌های مثبت و منفی و مراقبت‌هایش بدانید تا کمتر به دردسر بیفتید!