غبارروبی مساجد

مسجد عبادتگاه و سجده گاه مومنان است و پاکیزگی و حفظ نظافت آن از اهمیت بالایی برخوردار است

مسجد عبادتگاه و سجده‌گاه مومنان است و پاکیزگی و حفظ نظافت آن از اهمیت بالایی برخوردار است. بر اساس سنت حسنه‌ای، دهه آخر ماه شعبان را به دلیل استقبال از ماه مبارک رمضان «دهه غبارروبی مساجد» نام نهاده‌اند.

در این دهه طی مراسمی تعداد زیادی از مساجد کشور توسط نمازگزاران غبارروبی می‌شود.

● غبارروبی فرش‌ها در اولویت

غبارروبی و رسیدگی به نظافت مسجد موضوعی نیست که فقط در روزهای نزدیک به ماه رمضان مورد توجه قرار گیرد.

این مکان متبرک به دلیل آن که روزانه سه مرتبه به هنگام اذان صبح، ظهر و شام پذیرای نمازگزاران است باید به طور مستمر نظافت شود. گردگیری کاشی‌های محراب، شست‌وشوی سجاده‌ها و از همه مهمتر نظافت فرش‌ها و کف‌پوش مسجد در اولویت است.

کف بیشتر مساجد با فرش پوشانده شده است و به دلیل آن که فرش‌ها پرزدار بوده و می‌توانند انواع میکروب‌ها را در میان خود حفظ کنند، لازم است حداقل روزی یک‌بار یا پس از هر بار برگزاری مراسم نماز بخصوص در ایام پرازدحام رمضان و مراسم احیا بخوبی جارو شوند.

نظر به این که شست‌وشوی مداوم فرش‌ها ناممکن است بهتر است از جاروبرقی‌های پرقدرت برای مکش بیشتر گرد و غبار و آلودگی‌ها استفاده و در زمان اقامه نماز برای سجده نمازگزار نوارهای پارچه‌‌ای قابل شست‌وشو به کار رود.

این نوارها نه‌تنها موجب نظم و ترتیب صفوف نماز می‌شود بلکه هنگام سجده از تماس مستقیم صورت و سیستم تنفسی افراد با فرش جلوگیری می‌کند.

● نظارت مستمر سرویس‌های بهداشتی مسجد

اسلام، مدفوع، ادرار و هر آنچه را که در مقدار کم یا زیاد به این مواد دفعی آلوده شود نجس می‌داند. بنابراین نظافت مداوم سرویس‌های بهداشتی مساجد و شست‌وشوی دست‌ها با آب و صابون و تعویض کفش و لباس‌‌های آلوده به ترشحات دفعی بعد از خروج از سرویس‌های بهداشتی هنگام وضوگرفتن ضروری است. بنابراین بهتر است نمازگزاران برای نظافت بیشتر در خانه وضو بگیرند و با وضو داخل مسجد شوند. با این کار نه‌تنها حرمت این مکان مقدس حفظ خواهد شد، بلکه در یک مکان اختصاصی و بهداشتی‌تر وضو گرفته‌اند.

● وظایف نمازگزاران

رعایت بهداشت فردی نمازگزاران یکی از مهم‌ترین نکاتی است که می‌تواند به بهداشت عمومی مساجد کمک کند. مهم‌ترین اصل هم شست‌وشوی پاها قبل از ورود به مسجد است.

اگر فعالیت جسمانی طولانی داشته‌اید و در طی روز موفق به شست‌وشوی پاها و تعویض جوراب‌هایتان نشده‌اید، قبل از ورود به داخل مسجد، زیارتگاه یا نمازخانه، پاها خصوصا لای انگشتان را با آب و صابون بشویید و خوب خشک کنید. همیشه یک جفت جوراب اضافی به همراه داشته باشید تا بعد از شست‌وشوی پاها و گرفتن وضو جوراب‌‌ها را تعویض کنید.

از واردکردن پای خیس به داخل کفش خودداری کنید چرا که این کار علاوه بر مرطوب‌شدن لایه‌های درونی کفش و افزایش رشد باکتری‌ها و بیماری‌های قارچی می‌تواند مجدد پای شما را آلوده به باکتری‌های کفش سازد.

از قراردادن جوراب آلوده در کیف یا جیب خود اجتناب‌ کنید. در طول روز از کفش‌های چرم منفذدار یا صندل استفاده کرده و کفش‌هایتان را به کفی یا بوگیر ضدعرق مجهز کنید. برای رفع بوی بد پا بعد از شست‌وشو می‌توانید از پودر گل محمدی، پوست نارنج یا پونه استفاده کنید.

در محیط‌هایی چون مساجد و زیارتگاه‌ها که افراد بی‌شماری تردد می‌کنند با پای برهنه راه نروید. زگیل کف پا، قارچ زیر ناخن و لای انگشتان، ترک و زخم پاشنه‌ پاها و خارش انگشتان از جمله بیماری‌های شایعی هستند که براحتی در اثر تماس پای برهنه با سطوحی که قبلا پاهای آلوده آن را لمس کرده‌اند، منتقل می‌شود.

فاخره بهبهانی