پنجشنبه, ۱۸ بهمن, ۱۴۰۳ / 6 February, 2025
نوستالژی نسل بی ستاره
دوستان و جوانان متولد سالهای بین ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۶ حتما خوب می توانند این قضیه را به خاطر بیاورند... اینکه تلویزیون زمانی دورانی طلایی در ارائه کارتون های جذاب و دیدنی داشت ... در زمانهای سختی های هشت ساله جنگ تحمیلی تا دوران سیاسی ملتهب بعد از آن و دقیقا تا قبل از دوران اصلا‌حات که سادگی و زیبایی کودکی جایش را به منطق و درگیری های دیگر داد؛ نسل من و تو که الا‌ن نمی دانیم خودمان را در کدام وادی قرار دهیم همه زندگی مان نشستن پای برنامه کودک تلویزیون راس ساعت ۱۶ بود. نه از فیلمهای دختر پسری خبری بود و نه از انواع و اقسام DVD های اورجینال فیلمهای روز دنیا ، انگار مدیران وقت سازمان صدا و سیما هم این را می دانستند که این طور سرگرم مان می کردند. نه تنها ما راکه پدران و مادرانمان را، با کارتونهایشان زندگی می کردیم و با جزء جزء لحظات زندگی قهرمانهایمان همذات پنداری ... از شادی شان خوشحال می شدیم و با غم هایشان غمگین، مثل سرگذشت یک زندگی هر هفته منتظر قسمت بعد بودیم و هر وقت که قهرمانمان از دست ضد قهرمان اش رهایی پیدا می کرد در پوست خود نمی گنجیدیم.
هر چقدر که از نسل من و تو خیلی چیزها را دریغ کردند اما به خودم و دوره ام می بالم که امثال عمو پورنگ و دایی چپولی وجود نداشتند که با مسخره بازی ها و ساده انگاری هاشون به شعورمان توهین کنند.شاید به خاطر همینه که این نسل ( نسل خودمون) همیشه بزرگتر و بیشتر از آنچه که هست را می خواهد.
شاید به خاطر همین هم است که عشق هایشان بیشتر آرمانی است تا زمینی و شاید به خاطر همین هم است که بهمان یاد داده اند مثل قهرمان کارتون های محبوب مان خودمان از سختی رهایی پیدا کنیم، مثل پرین تا آخر خط برویم ، مثل جودی ابوت غم به دلمان راه ندهیم، مثل آن شرلی به آینده امیدوار باشیم و مثل خانواده دکتر ارنست در برابر سختی ها مقاوم باشیم، یا حتی مثل زنان کوچک یاد گرفته ایم اگر حتی خاطرمان تنها ماند طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم.
این مقدمه طولا‌نی را گفتم تا شما هم درباره دو سوال خوب فکر کنید البته با پذیرفتن شرایط این دو سوال که حتما در سنه ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۶ متولد شده اید..
اول اینکه:
کارتونهای تلویزیون در آن زمان فی نفسه چه چیز منحصر به فردی داشتند که همه کاراکتر هایش حتی جزئی ترینشان در ذهن ها باقی می مانند و از آنها به عنوان خاطره خوش یا شوخی استفاده می کنیم؟ چیزی به غیر از نوستالژی نسلی است که تفریحی به غیر از این کارتون ها نداشته؟
دوم اینکه:
به لیست زیر نگاه کنید، چشمهایتان را ببندید و حس تان را راجع به تک تک کارتونهای زیر بگویید.
پسر شجاع ،جزیره ناشناخته، سرندیپیتی ، تام سایر،خانواده دکتر ارنست ،چوبین ،رامکال بچه های کوه آلپ ،پت پستچی ، زنان کوچک ، آن شرلی ، دور دنیا در ۸۰ روز ، رابین هود سیندرلا، هایدی ، مگ مگ و دوستان ، دوقلوهای افسانه ای (جولز و جولی) ، بابا لنگ دراز (جودی ابوت) ، مارکوپولو ، لوک خوش شانس ، ملوان زبل ، ماجراهای گالیور ، لولک و بولک ، ممول (دختر مهربون) ، یوگی و دوستان ، جیمبو ، معاون کلا‌نتر ، هاکلبری فین ، بلفی و لی لی بیت ، دختری بنام نل ، بامزی خرس قهرمان ، گوریل انگوری، با خانمان ( پرین .)
کدامشان را دیده اید و کدام اش را من جا انداخته ام ؟ فکر کنم هم نشینی جالبی باشه.
ایزد مهرآفرین
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست