آبشش مصنوعی

گرهی از شیمیدانان، فیزیکدانان و ریاضیدانان، دانشگاه و اسدای توکیو دو نوع آبشش مصنوعی ساخته‌اند که از ساز و کار تنفس ماهی کپور و سگ ماهی پیروی می‌کنند.
همچنین آنان در حال ساخت …

گرهی از شیمیدانان، فیزیکدانان و ریاضیدانان، دانشگاه و اسدای توکیو دو نوع آبشش مصنوعی ساخته‌اند که از ساز و کار تنفس ماهی کپور و سگ ماهی پیروی می‌کنند.

همچنین آنان در حال ساخت گونه‌ای آبشش مصنوعی سبک وزن هستند که می‌‌تواند مانند یک ماسک و کپسول غواصی به کار گرفته شود. این گروه که سرپرستی آن را نوریاکی ماتسودا به عهده دارد، معتقد است آبشش مصنوعی آنها، قادر خواهد بود اکسیژن را از طریق دهان وارد ریه کند، در صورتی که در بدن ماهی، اکسیژن مستقیماً وارد خود می‌شود.

شیوه جداسازی اکسیژن از آب، از طریق سطوح فوق‌العاده نازک صدها الیاف ظریف لوله‌ای صورت می‌گیرد که از جنس سیلیکون هستند. وقتی آب عبور می‌کند، مولکول‌های غیر محلول اکسیژن موجود در آب، از این عشا گذر می‌کند تا به صورت گاز قابل تنفس درآید.

جزئیات این نوآوری که در نشست بین‌المللی انجمن اعضاء مصنوعی داخلی بدن در نیویورک ارائه شده بود، حجم آبشش انسانی در حال حاضر ۱۰ لیتر است ماتسودا امیدوار است این حجم به نصف آن کاهش یابد که هم حمل آن راحت‌تر و هم از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. لوئیس ویل که یک زیست‌شنای دریائی است، اظهار داشته است: ابداع این آبشش به معنی آن است که دیگر لازم نیست لوازم سنگینی که مشکل آفرین خواهند بود، همراه خود به زیر آب ببریم، همچنین سبب خواهد شد به هر مدتی که بخواهیم در نواحی کم عمق شنا کنیم.