فوتبال مانند زندگی برایم لذتبخش بود

آخرین ستاره فوتبال ایران از نسل جام جهانی ۹۸ هم خداحافظی کرد مهدی مهدوی کیا که یکی از باسابقه ترین لژیونرهای ایران در اروپا به حساب می آید بعد از حضور ۱۱ ساله در اروپا به ایران آمد و برخلاف میل باطنی اش پیراهن استیل آذین را بر تن کرد

آخرین ستاره فوتبال ایران از نسل جام جهانی ۹۸ هم خداحافظی کرد. مهدی مهدوی‌کیا که یکی از باسابقه‌ترین لژیونرهای ایران در اروپا به حساب می‌آید بعد از حضور ۱۱ ساله در اروپا به ایران آمد و برخلاف میل باطنی‌اش پیراهن استیل‌آذین را بر تن کرد. در حالی که انتظار می‌رفت در فصل بعد به پرسپولیس بیاید با سنگ‌اندازی مدیران و حمید استیلی به عنوان سرمربی وقت این تیم روبه‌رو شد و سر از رشت و تیم داماش درآورد. فشار رسانه‌یی باعث شد تا او در نیم فصل قراردادش را با داماشی‌ها فسخ کند و به تیم محبوبش بپیوندد. بعد از یک و نیم فصل پر فراز و نشیب تصمیم گرفت در پایان فصل و در بازی فینال جام حذفی برای همیشه پیراهن این تیم را از تن دربیاورد و از فوتبال حرفه‌یی خداحافظی کند. اما بی‌برنامگی‌های به وجود آمده بعد از شکست پرسپولیس در فینال جام حذفی موجب شد غریبانه چهارگوشه زمین را ببوسد و با اشک برود. انتقادات تند بعد از آن موجب شد تا مسوولان پرسپولیس به فکر برگزاری دیداری درخور شأن این ستاره بیفتند. بعد از لغو بازی با هامبورگ که گفته می‌شد به دلیل مسائل مالی است رویانیان به مهدوی‌کیا پیشنهاد خداحافظی در دیدار مقابل ستاره‌های میلان را داد که ستاره محجوب در کمال میل آن را پذیرفت. مهدوی‌کیا پنجشنبه هفته گذشته مقابل ستاره‌های میلان و دوشادوش ستاره‌های اسبق فوتبال ایران به میدان رفت و در پایان با فوتبال وداع کرد. او که اکنون مدیرفنی تیم ملی جوانان شده در گفت‌وگو با «اعتماد« درباره روزهای بعد از خداحافظی‌اش حرف زد که در ادامه می‌خوانید.

مهدی مهدوی‌کیا را روزی به خاطر می‌آوریم که با پیراهن تیم ملی به چین دو گل حساس زد و از آنجا راه طولانی‌اش برای ستاره شدن را طی کرد.

فوتبال همین است. خودم هم از مرور خاطرات گذشته‌ام گاهی شاد می‌شوم و گاهی بغض می‌کنم. فوتبال مانند زندگی است. یک روز شادی و همه‌چیز طبق خواسته‌هایت پیش می‌رود و روز دیگر هر چه می‌زنی به در بسته می‌خوری. برای من به طور کلی این مسیر لذتبخش بود. خاطرات خوبی دارم و سعی می‌کنم با به یاد آوردن آن خاطرات روزهای خوبی را در آینده پشت سر بگذارم.

اما خاطرات بد مهدوی‌کیا هم کم نبود. از فاجعه لبنان تا سقوط به همراه استیل‌آذین، فراموش شدن توسط پرسپولیسی‌ها، هو شدن توسط هواداران داماش و خداحافظی غریبانه مقابل سپاهان...

خودم هم اشاره کردم که فوتبال روزهای تلخ و شیرین زیادی داشت. سعی می‌کنم با خاطرات شیرین آن زندگی کنم و به این روزها فکر نمی‌کنم. درباره لبنان بارها حرف زدم. ماجرای استیل آذین و آن سقوط را همه می‌دانند و پرسپولیسی‌ها هم همیشه به من لطف داشته‌اند. هواداران داماش همیشه در قلب من جا دارند و بعد از آن بارها به رشت سفر کردم و یک بار بعد از فوت مادرم برای بازی پرسپولیس به رشت رفتم که آنجا معرفت داماشی‌ها را دیدم. آنها لایق بهترین‌ها هستند و امیدوارم در ادامه موفق شوند.

و خداحافظی مجدد در بازی با میلان. به نظر می‌رسد تنها بازیکنی باشی که دوبار مراسم خداحافظی برگزار کرده باشد.

بازی با میلان بازی خداحافظی من نبود. مراسمی بود که تمام پیشکسوتان دور هم جمع شدند و روح بلند فوتبال را نشان دادند. واقعا یکی از روزهای خاطره‌انگیز برای من بود و اشک‌هایم از سر شوق حضور در کنار این بزرگان بود.

پس این‌بار اشک‌هایت به خاطر بی‌معرفتی دوستانت که بعد از بازی مقابل سپاهان تنهایت گذاشتند نبود؟

نه، من از آنها دلگیر نیستم. به هر حال این تصمیمی بود که من گرفته بودم و بچه‌ها از نظر روحی بعد از آن باخت شرایط خوبی نداشتند. دست همه‌شان درد نکند.

حالا که فوتبال را کنار گذاشته‌یی از کسی در این فوتبال دلگیر هستی که او را نبخشیده باشی؟

گفتم که فوتبال مانند زندگی است. در فوتبال هم زمانی پیش می‌آید که از کسی ناراحت باشی یا کاری کند که از او انتظار نداشته باشی. بله، منم از کسانی ناراحت و دلگیرم و هنوز آنها را نبخشیده‌ام.

علی پروین، یحیی گل‌محمدی، سعید شیرینی یا رویانیان؟ کدام یک را نبخشیده‌یی؟

من سعی می‌کنم از فوتبال لذت ببرم و به مسائل حاشیه‌یی کار نداشته باشم. خیلی خوشحالم که توانسته‌ام عملکرد خوبی داشته باشم و از گذشت عمر فوتبالی‌ام راضی هستم.

جواب سوال را ندادی؟

فوتبال یعنی لذت بردن. باور کنید اینقدر چیزهای لذتبخش در فوتبال وجود دارد که نخواهی به لحظاتی که ناراحت شدی فکر کنی. من از کسی ناراحت خاصی ندارم و تمام دوستان به من لطف داشتند و امیدوارم در زندگی‌شان موفق باشند.

فکر می‌کردی بازی با میلان اینقدر خوب پیش برود و ستاره‌ها همه دست در دست هم دهند که روز خوبی برایت بسازند؟

دست تک تک پیشکسوتان و بزرگان پرسپولیس را می‌بوسم. واقعا لطف بی‌پایانی به من داشتند و در کنار آنها باید تشکر ویژه‌یی داشته باشم از هواداران که این روز خاطره‌انگیز را برایم تکمیل کردند. استقبال خوبی از این بازی شد و چیزی که مهم نبود برد و باخت بود. ایده خوبی بود و به نظرم می‌توانیم باز هم تیم‌های بزرگی را به ایران بیاوریم و از این نظر کاملا باتجربه شویم.

یکی از لحظات دیدنی این بازی لحظه‌یی بود که به زمین مسابقه آمدی و پیراهن فرشاد پیوس و بازوبند پنجعلی را گرفتی. چیزی که متفاوت از خداحافظی‌ات مقابل سپاهان در فینال جام حذفی بود. پیشکسوتان برایت سنگ تمام گذاشتند.

واقعا در آن لحظه بغض کرده بودم. پیشکسوتان پرسپولیس دریای معرفت هستند و به نظرم باشگاه باید توجه بیشتری به این افراد داشته باشد. خودم در بازی خداحافظی آقا فرشاد حضور داشتم و در آن لحظه آن خاطرات برایم زنده شد. آقای پنجعلی هم لطف کردند و بازوبند را به من دادند. بستن بازوبند در حالی که کلی بازیکن باسابقه و اسطوره در زمین حضور داشتند حالی عجیبی به من داده بود و واقعا از همه ممنونم و امیدوارم لایق این لطف‌شان باشم.

مهدی، واقعا از روزهایی که پشت سر گذاشتی راضی هستی؟

مسیر سختی بود. گاهی که تنها می‌شوم و به آن فکر می‌کنم متوجه می‌شوم روزهای خوبی داشتم و البته برای رسیدن به آن زحمت کشیدم. من روزی سه بار تمرین می‌کردم تا در تیم بانک ملی فیکس باشم. بعد از آن هم همین‌طور. روزی در اردوی تیم ملی نوجوانان در آلمان بودم و تیم مونشن گلادباخ هم در کنار ما تمرین می‌کرد. پیش خودم فکر می‌کردم که روزی باید در آلمان حاضر شوم. تمریناتم را بیشتر کردم و سه سال بعد در آلمان بودم و پیراهن بوخوم را پوشیده بودم. من برای خواسته‌هایم جنگیدم و آنها را به دست آوردم. روزهای سختی داشتم اما سختی‌هایش برایم شیرین بود.

روزی که می‌خواستی فوتبال را کنار بگذاری به روزهای بعد از خداحافظی فکر کردی؟

تصمیمی که گرفتم درباره‌اش فکر کرده بودم. با خیلی از بازیکنانی که خداحافظی کرده بودند مشورت و برنامه‌ریزی کردم. بعد از خداحافظی‌ام درگیر تیم ملی نوجوانان شدم و الان هم در خدمت تیم ملی جوانان و آقای علی دوستی هستم. بعد از جام جهانی جوانان به آلمان می‌روم و دوره مربیگری‌ام را تکمیل می‌کنم.

گفتی تیم ملی جوانان؛ بعد از مدیریت فنی تیم ملی نوجوانان، این‌بار در کنار جوانان خواهی بود. درباره این پست توضیح می‌دهی.

دوست دارم به جوانان کشورم خدمت کنم. وقتی می‌خواهی کاری انجام دهی که در آینده نمود داشته باشد باید به پایه‌ها و زیرساخت‌ها توجه کرد.

علی دوستی مربی با دانش و زحمتکشی است و امیدوارم در استرالیا به همراه تیم ملی جوانان موفق باشد. کار سختی خواهیم داشت و متاسفانه تاکنون در رده جوانان موفقیت خاصی کسب نکرده‌ایم و این‌بار به دنبال این هستیم که نتایج خوبی کسب کنیم و نقش من هم در تیم ملی فقط به کمک کردن خلاصه می‌شود و هر کاری از دستم بربیاید انجام می‌دهم.

حمید ابراهیمی