یکشنبه, ۱۷ تیر, ۱۴۰۳ / 7 July, 2024
دنیای بزرگ هابل
علوم نجوم از جالبترین علوم محسوب می شود. از نظر زیست شناسی هیچ جانور مرده، از نظر شیمی هیچ بوی متعفن،از نظر روانشناسی هیچ نوجوان بد و از نظر علم تغذیه هیچ غذای نا مطلوبی بر روی زمین وجود ندارد، ولی با تمام این تفاسیر علم نجوم جالبترین آنهاست زیرا منجمان بر روی قله های کوهستانی با هوای صاف و با استفاده از ابزاری زیبا تحقیقات خود را انجام می دهند. شاید همین زیبایی علم نجوم هابل را به ُسوی این علم کشاند. او درس حقوق را کسل کننده و عاری از هیجان می دانست و پس از انجام مسابقات سنگین وزن مشت زنی به سمت این علم گرایش یافت. از نظر او نجوم شبیه وزارت است و هیچکس نباید بدون دعوت در آن وارد شود و تنها راه آزمایش چنین احضاری این است که به سمت رشته های دیگری غیر از رشته مورد علاقه قبلی خود، گرایش یابید. ادوین هابل به احضار خود پاسخ مثبت داد. در سال ۱۸۸۹ در مارشفیلد میسوری به دنیا آمد. در سال ۱۹۱۰ موفق به کسب درجه لیسانس از دانشگاه شیکاگو گردید.او می دانست روزی منجم می شود،اما دو سال وقت خود را در رشته حقوق هدر داد و بعد از یکسال کارآموزی در این رشته، به رشته نجوم گرایش پیدا کرد.
وی به سمت رصدخانه یرکس واقع در ویسکانسین فرانسه رفت. اما در طول جنگ جهانی اول به آمریکا بازگشت و در رصدخانه مانت ویلسون واقع در کالیفرنیا پرداخت. داستانی که او با مشاهده نور ضعیفی بر روی صفحات عکاسی بدان دست یافت، دگرگونی عظیمی از ادراک ما از جهان به وجود آورد. روز به روز بر اطلاعات او افزوده می شد و به همین ترتیب درکش از جهان افزون تر. حتی در زمان کارآموز علم نجوم بر روی نبولاها یا نورهای ضعیف فواصل ستارگان راه شیری متمرکز گردید.بعدها اثبات شد که بعضی از آنها ابرهای غباری نامنظمی هستند که نور ستاره ها را منعکس می کنند و می درخشند.موارد دیگری که بر روی آنها کار کرد، اجسام کروی،بیضی و مارپیچی باز بود. وقتی با استفاده از تلسکوپهای قوی تر از درخشنده ترین آنها عکس گرفته شد، البته در داخل گروههایی از ستارگان که کم نور بودند(به دلیل فاصله زیاد آنها) معما حل شد. اما گروهی معتقد بودند که این مسأله درست نیست، چون ابزار کافی را در دست نداشتند. او در سال ۱۹۳۰ تئوری گسترش کیهان را ارائه داد.
او با مشاهده ی ستارگان متغیری که کافئیدها نامیده می شدند، متوجه شد که نبولای روشن معروف به مسیئر ۳۱،۶۸۰۰۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. هابل در نهایت به نتیجه ی با اهمیت«نسبت سرعت بازگشت نبولا به مسافت آن» دست یافت. این بدان معناست که اجسام بزرگ کیهانی (نبولا) در حال دور شدن از جسم کیهانی دیگر هستند. مانند یک بالن لاستیکی که با دمیدن در آن نقطه هایی در درون آن (مانند نبولا) فاصله شان زیادتر می شود. هر چند در ابتدا دانشمندان حاضر به پذیرفتن آن نبودند،اما در نهایت به نام «قانون هابل» معروف شد. این دانشمند بزرگ در سال ۱۹۵۳ در سان ماریو واقع در کالیفرنیا از دنیا رفت.
نوشته شده توسط سعید فراستخواه
http://biography.blogsky.com/category/cat-۳/
مسعود پزشکیان انتخابات انتخابات ریاست جمهوری پزشکیان انتخابات ریاست جمهوری 1403 ایران سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم دولت چهاردهم انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ انتخابات 1403 ریاست جمهوری
تهران هواشناسی کنکور قتل آلودگی هوا شهرداری تهران سازمان هواشناسی پلیس راهور آموزش و پرورش سلامت پلیس قوه قضاییه
قیمت دلار خودرو قیمت خودرو بانک مرکزی قیمت طلا بازار خودرو بورس بازار سرمایه واردات خودرو حقوق بازنشستگان دلار ایران خودرو
عاشورا کربلا نقاشی تلویزیون سینمای ایران سینما امام حسین (ع) رامبد جوان کتاب هنرمندان سریال تئاتر
کنکور ۱۴۰۳ طب سنتی آزمون سراسری
رژیم صهیونیستی فلسطین جنگ غزه غزه روسیه آمریکا انگلیس اسرائیل جو بایدن دونالد ترامپ حزب الله لبنان حماس
پرسپولیس فوتبال استقلال یورو 2024 خوان کارلوس گاریدو باشگاه پرسپولیس تیم ملی آلمان تیم ملی اسپانیا علیرضا بیرانوند لیگ برتر کریستیانو رونالدو لیگ برتر ایران
هوش مصنوعی سامسونگ موبایل ناسا فناوری نخبگان گوگل استاندارد آیفون
رژیم غذایی ویتامین تب دانگ کاهش وزن آلزایمر پوکی استخوان سردرد پیاده روی