نفت ، ثروت بین‌النسلی

در اقتصاد كشور ، منابع زیر زمینی عموما” ثروت‌های بین النسلی تلقی می‌شوند كه گذشتگان ، حال و آیندگان صاحبان واقعی آن هستند. گذشتگان كه دیگر وجود ندارند و جمعیت حال حاضر نیز …

در اقتصاد كشور ، منابع زیر زمینی عموما” ثروت‌های بین النسلی تلقی می‌شوند كه گذشتگان ، حال و آیندگان صاحبان واقعی آن هستند. گذشتگان كه دیگر وجود ندارند و جمعیت حال حاضر نیز نمی‌تواند پیش‌بینی آینده را بدرستی نماید بهمین علت نمی‌تواند تصمیم‌گیری نسل بعدی را از این بابت عهده‌دار شود لذا این ثروت بیش از آنكه تصور می‌شود در اختیار ما باشد متعلق به آنها (آیندگان ) می‌باشد.

متاسفانه در كشورهای جهان سوم منابع و امكانات طبیعی را به چشم یك“ ثروت فعلی ” تلقی و دراز بین بردن آن و فقیر كردن نسل آینده گام بر می‌دارند. در حالیكه در كشورهای پیشرفته عكس این تصمیم اتخاذ می‌شود.

بطور مثال در نروژ درصدی از درآمدهای نفتی متعلق به جمعیت فعلی آن و درصد قابل توجهی در “ صندوق آینده نروژ ” ذخیره و از این محل سرمایه‌گذاریهای عظیمی در جهان بنام ملت نروژ صورت می‌گیرد كه گفته می‌شود حجم این ثروت در سال ۲۰۰۱ بالغ بر ۵۰۰ میلیارد دلار بوده است.

از منظر توسعه نیز ثروت‌های طبیعی نظیر نفت صرفا” بعنوان یك منبع ایجاد منابع جدید و ظرفیت‌های اقتصادی نگریسته می‌شود در حالیكه در كشور ما متاسفانه بخش عظیم این ثروت مصروف هزینه‌های جاری دستگاه دولت و در واقع فاقد ارزش افزوده می‌باشد و بهمین علت هر ساله شاهد افت این منابع می‌باشیم. دولت نمی‌تواند خود را قیم نسل بعدی تلقی و ثروت را مصروف نسل فعلی نماید بلكه دولت حداكثر می‌تواند بعنوان مباشر و نماینده عهده‌دار سرمایه‌گذاریهای نسل آتی گردد بهمین علت باید از طریق ارائه راهكارهای عملی ثروت نسلی بعدی را افزون نماید. مهمترین این راهكارها بالا بردن ظرفیت اقتصادی كشور از طریق سرمایه‌گذاریهای اقتصادی جدید ، ایجاد اشتغال و درآمد‌زایی این راهها می‌باشد.