شنبه, ۲۰ بهمن, ۱۴۰۳ / 8 February, 2025
مجله ویستا

ارتودنسی نامرئی


ارتودنسی نامرئی

بسیاری از افراد از وجود ناهنجاری دندانی در دندان‌های خود آگاهی داشته و تمایل زیادی هم برای درمان ارتودنسی دارند، ولی از ظاهر وسایل ارتودنسی ناراحت بوده و علاقه‌ای برای دیده …

بسیاری از افراد از وجود ناهنجاری دندانی در دندان‌های خود آگاهی داشته و تمایل زیادی هم برای درمان ارتودنسی دارند، ولی از ظاهر وسایل ارتودنسی ناراحت بوده و علاقه‌ای برای دیده شدن وسایل ارتودنسی در دهانشان ندارند. با پیشرفت‌های مناسب در رشته ارتودنسی، روش‌های متعددی برای کاهش دیده شدن وسایل ارتودنسی ارائه شده است که مهم‌ترین آنها، درمان با براکت‌های «لینگوال یا زبانی»، «سرامیکی یا شیشه‌ای» و «اینویزالاین یا شفاف» هستند.

درمان با دستگاه‌های لینگوال طوری است که اجزای این دستگاه‌ها پشت دندان‌ها و در مجاورت زبان قرار می‌گیرد. هرچند جنس این براکت‌ها، فلزی است ولی با توجه به این که پشت دندان‌ها قرار می‌گیرند، کسی متوجه این وسایل نمی‌شود. عمده‌ترین مزیت این دستگاه‌ها، ناپیدا بودن کامل این وسایل است.

درمان با این دستگاه‌ها از نظر دسترسی برای متخصص ارتودنسی نسبت به درمان‌های رایج سخت‌تر است ولی نتایج تحقیقات نشان داده است نتیجه درمان‌های انجام شده با دستگاه‌های رایج و دستگاه‌های لینگوال توسط متخصص ارتودنسی، تفاوت قابل توجه و معنی‌داری نیست.

این درمان عمدتا بین افراد مشهور مثل هنرمندان یا سیاستمداران طرفدار دارد. مهم‌ترین اشکال این وسایل، هزینه بسیار زیاد آن است که در مقایسه با دستگاه‌های رایج فلزی، ۲ یا ۳ برابر هم می‌تواند باشد.

اشکال بعدی در این وسایل، آن است که با توجه به قرارگیری آن در سمت زبان در ابتدای درمان، امکان مداخله در تکلم وجود دارد که با تمرین قابل رفع است.

براکت‌های سرامیکی، انتخاب بیمارانی است که از ظاهر براکت‌های استیل گریزان بوده و در عین حال به دنبال براکت‌های ناپیدا یا براکت‌های با جلب توجه کمتر هستند. رنگ این براکت‌ها، همرنگ دندان‌هاست.

بنابراین جلب توجه بسیار کمتری نسبت به براکت‌های استیل دارند. از طرفی، با توجه به ارائه سیم‌های همرنگ دندان، یکی از نقاط ضعف این سیم‌ها که در گذشته وجود داشت، اکنون کمتر شده است و با قرارگیری این سیم‌های همرنگ در درون براکت‌ها، نامرئی بودن آنها کامل‌تر می‌شود.

هزینه درمان با این گروه از براکت‌ها نسبت به براکت‌های فلزی بیشتر و نسبت به براکت‌های لینگوال ارزان‌تر است. نسبت هزینه به براکت‌های استیل حدود دو برابر است. نتایج درمانی با این براکت‌ها می‌تواند به طور کامل مشابه درمان با براکت‌های استیل باشد، هرچند از نظر تکنیکی نیاز به صرف وقت بیشتری برای متخصص ارتودنسی در هرجلسه درمانی دارد.

گروه بعدی که از آنهابه عنوان «اینویزالاین» یاد می‌شود، وسایلی مشابه طلق‌های شفاف هستند که دندان‌ها را در بر می‌گیرند.

این گروه دستگاه‌های متحرک بوده و امکان گذاشتن و برداشتن آن توسط بیمار وجود دارد. به‌رغم تبلیغات زیادی که برای این وسیله شده است، کاربرد بسیار محدودی دارند؛ به طوری که امکان استفاده از این وسایل برای درمان‌های جامع ارتودنسی وجود ندارد.

مهم‌ترین کاربرد این وسایل در رفع مشکلات خفیف تک‌دندانی است که در آن، محدودیت‌های فضا وجود نداشته باشد.

دکتر محمد‌امین نریمانی

متخصص ارتودنسی