تو رفتی و دلم غمین شد

۸ توصیه به سالمندانی که همسرشان را از دست داده اند

یکی از حوادث ناراحت‌کننده‌ای که در طول زندگی، مرگ همسر است که طبیعتا وقوع آن در جمعیت مسن‌تر بیشتر رخ می‌دهد. بروز چنین حوادثی می‌تواند عامل تسریع‌کننده و تشدیدکننده حس تنهایی در سالمندان باشد...

روان‌شناسان می‌گویند به جز ازدواج مجدد، روش‌های دیگری هم هستند که به کاهش احساس افسردگی و منزوی شدن سالمندان پس از وقوع چنین حادثه‌ای کمک می‌کنند. در «سالمندان» این هفته با ۸ مورد از مواردی که به شما کمک می‌کنند با این تجربه تلخ کنار بیایید، آشنا خواهید شد.

۱ همراه داشتن عکس محبوبتان

با قراردادن عکس‌هایی از خود یا کسانی که دوستشان دارید در کیف پولتان، کمتر دچار افسردگی خواهید شد. پژوهشی جدید نشان می‌دهد نگاه به عکس‌ها و اشیایی که یادآور فرد محبوب زندگی شما هستند، در کاهش احتمال بروز افسردگی‌تان موثر خواهد بود. پژوهشگران می‌گویند اگر سالمندی فقط از طریق نگاه به عکس همسرش به یاد او باشد، این کار باعث کاهش احساس درد او به دلیل کهولت سن می‌شود.

۲ روابط خانوادگی و اجتماعی

براساس نتایج مطالعه‌ها، افرادی که به‌خصوص در سنین سالمندی، در شبکه‌های ارتباط اجتماعی قوی عضویت دارند، در برابر افسردگی و عصبانیت بیشتر در امان هستند. پیدا کردن دوستان جدید برای افراد مسن هنگام از دست دادن همسر، اقوام و دوستان بسیار مهم است. عضویت در کتابخانه، موسسه‌های خیریه، تماس با دوستان قدیمی، ملحق شدن به گروه‌های ورزشی، فعالیت در گروه‌های مذهبی و شغلی و کاری از دیگر فعالیت‌هایی است که سالمندان را از خطر افسردگی نجات می‌دهد. حتی می‌توانند به کنسرت‌ها، سخنرانی‌ها، تئاتر و سینما هم بروند. اگر می‌خواهید بیشتر عمر کنید، روابط اجتماعی و خانوادگی خود را حفظ کنید. اگر فرد سالمندی روابط خانوادگی ضعیفی داشته باشد، احتمال مرگ او بیش از افرادی خواهد بود که اطرافشان پر از کسانی است که به آنها مهر می‌ورزند و او هم به آنها مهر می‌ورزد. آلزایمر نیز در کسانی که با اعضای خانواده، خویشاوندان و همچنین گروه‌های اجتماعی ارتباط خوبی دارند، دیرتر از کسانی که گوشه‌گیر و کم‌ارتباط هستند، ظاهر می‌شود.

۳ پرورش گل و گیاه

اگر می‌خواهید سکته نکنید، باغبانی کنید! براساس نتایج تحقیقات پژوهشگران سوئدی انجام کارهای ساده مانند باغبانی و کارهای منزل در سنین سالمندی، خطر سکته قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد. محققان بیمارستان دانشگاهی کارولینسکا در استکهلم در یک مطالعه ۱۲ ساله، ۴ هزار و ۲۳۲ سالمند بالای ۶۰ سال را مورد بررسی قرار دادند. افراد سالمند در مقایسه با سایر گروه‌ها، زمان زیادی را در حالت نشسته و بدون تحرک سپری می‌کنند که این مساله خطر بروز بیماری‌های قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهد. محققان میزان فعالیت بدنی افراد سالمند را در زمان انجام فعالیت‌های بدنی عادی مانند تعمیر منزل یا خودرو،‌ چمن‌زنی، رسیدن به گل و گیاهان بررسی کردند. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد، افراد سالمندی که در طول روز از فعالیت بدنی بیشتری برخوردارند در معرض خطر کمتر حملات قلبی و مغزی قرار دارند.

۴ معنویت

پرداختن به امور معنوی به سالمندان احساس خوبی می‌دهد و آنها باید سعی کنند عقاید معنوی خود را تقویت کنند. این کار ممکن است به تخفیف حس تنهایی، افسردگی و اضطراب آنها هم کمک کند.

۵ همنشینی با مثبت‌اندیشان

وقتی با یک ‌نظر مثبت و با تقویت هیجان‌های مثبت به موضوعات نگاه شود، حل مساله و تحمل مشکلات آسان‌تر می‌شود. پس سالمندان برای حفظ سلامت باید مثبت فکر کنند و دید خوبی نسبت به اطرافتان داشته باشند. برای کسب این دیدگاه و تقویت آن، همنشینی با مثبت‌اندیشان توصیه می‌شود.

۶ ورزش‌های جسمی

کاهش توانایی جسمی و کیفیت زندگی،۲ عامل از عوامل بروز افسردگی در سالمندان است. یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های سالمندان پس از بازنشستگی نیز ترس از کارافتادگی یا سقوط است. هرچه میزان پوکی استخوان، آرتروز و ضعف سیستم قلبی بالاتر ‌رود، احتمال از کارافتادگی نیز بیشتر خواهد بود بنابراین پرداختن به ورزش (مخصوصا ورزش‌هایی ساده‌ای مانند پیاده‌روی یا ورزش‌های مراقبه‌ای مانند یوگا) برای سالمندان بسیار مفید است زیرا علاوه بر اینکه تعادل، استحکام استخوان‌ها و سلامت جسمی سالمند را تضمین می‌کند، اعتمادبه‌نفس او را هم بالاتر می‌برد.

۷ ورزش‌های ذهنی

زمانی که فکر می‌کنید خرد کافی دارید، ذهن بنای ناسازگاری می‌گذارد و به تعبیری شما را به بازی می‌گیرد. مثلا یادتان نمی‌آید اتومبیلتان را کجا پارک کرده‌اید و... البته فراموشی در دوران سالمندی تا حدی طبیعی است. شما دارای تجربه‌ها و اندوخته‌های فراوان ذهنی هستید و مغزتان مانند یک عضله است که برای اینکه قوی بماند، باید از آن استفاده کنید. راه سالم نگه‌داشتن ذهن، مطالعه دائمی است بنابراین کتاب بخوانید و جدول حل کنید و...

۸ ماهی‌های آکواریومی و پرنده‌های قفسی

همان‌طور که پرورش گل و گیاه و پرداختن به امور باغبانی و گلکاری می‌تواند حس خوشایندی در سالمندان ایجاد کند، بعضی روان‌شناسان معتقدند که نگهداری از حیوانات خانگی (مانند نگهداری پرنده در قفس یا ماهی در آکواریوم) نیز می‌تواند سودمند باشد. آنها معتقدند این کار می‌تواند باعث افزایش سطح سروتونین و دوپامین در مغز و در نهایت آرامش بیشتر سالمندان شود. بروز این تاثیرات مثبت محدود به نگهداری نوع خاصی از حیوانات خانگی نیست و حتی داشتن آکواریوم هم می‌تواند چنین آثار مثبتی داشته باشد.

براساس مطالعه‌های انجام‌شده در بریتانیا، بازنشستگان انگلیسی که پرنده داشتند، در مقایسه با بازنشستگانی که از گل و گیاه مراقبت می‌کردند، بیشتر به آثار مثبت روانی دست یافتند. شواهدی هم وجود دارد که نشان می‌دهد نگهداری از حیوانات خانگی نه‌تنها به بهبود «کیفیت زندگی» منجر می‌شود بلکه می‌تواند کمیت زندگی را هم بهبود بخشد. مثلا عوامل خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی در صاحبان حیوان خانگی، در مقایسه با افراد مسنی که هیچ حیوان خانگی‌ای نداشتند، کمتر است. به‌علاوه، میزان قابل‌توجهی از سطح تری‌گلیسیرید و کلسترول خون در سالمندان کاهش می‌یابد. به این ترتیب صاحبان حیوانات خانگی نسبت به سالمندان دیگر کمتر مستعد ابتلا به حمله‌های قلبی هستند. همچنین نتایج مطالعه دیگری در آمریکا نیز نشان می‌دهد سالمندانی که یک حیوان خانگی دارند و دچار حمله قبلی شده‌اند، شانس بیشتری برای زنده ماندن (بیش از یک سال) نسبت به دیگران دارند.

ترجمه: راضیه پاشایی

منابع: psychologytoday, pets life