سرنوشت مشابه مربیان ۱۰ سال اخیر رئال مادرید بیایید و سپس اخراج شوید

رئال مادرید پرافتخارترین تیم اروپا محسوب می شود که طی چهار سال اخیر دچار تنش های فراوانی شده است

رئال‌مادرید پرافتخارترین تیم اروپا محسوب می‌شود که طی چهار سال اخیر دچار تنش‌های فراوانی شده است.

کهکشانی‌ها بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۲ در بهترین شرایط آرمانی قرار داشته و سه بار نیز فاتح لیگ قهرمانان اروپا شده‌اند اما این تیم بزرگ همیشه روی نیمکت دستخوش تغییرات بسیاری می‌شود که در نوع خود جالب توجه است.

حضور ۱۲ مربی روی صندلی رهبری رئال‌مادرید و خروج زودهنگام اکثر آنها هر چند با کسب موفقیت نمایانگر سیاست‌های غلط، عجولانه و احساسات‌گرایانه نزد روسای قوهای سپید است.

فابیو كاپلو سرمربی ایتالیایی رئال پس از اینكه تیمش را پس از چهار سال قهرمان لالیگا كرد اخراج شد تا بار دیگر نیمكت داغ مربیگری مادریدی‌ها در انتظار قربانی بعدی باشد. می‌خواهیم به وضعیت مربیان ۱۰ سال اخیر رئال‌مادرید بپردازیم كه خواندن آن خالی از لطف نیست.

● ۱۹۹۷-۱۹۹۶: فابیو كاپلو

پس از پشت سر گذاشتن ۵ فصل پر از موفقیت به همراه میلان راهی سانتیاگو برنابئو شد در حالی كه اوضاع و احوال رئال چندان خوشایند نبود، او با برنامه‌های خاص خود این تیم را قهرمان لالیگا كرد.

هواداران امیدوار به معجزه‌های مردی بودند كه میلان را قهرمان اروپا كرده بود اما به یكباره سران باشگاه تشخیص دادند باید با یك مربی دیگر فعالیت كنند، هیچ كس هم اصراری به ماندن دن‌فابیو نكرد تا سرانجام او مجددا به میلان بازگردد.

● ۱۹۹۸-۱۹۹۷: یوپ هینكس

او در بورسیا مونشن گلادباخ مهاجم بزرگی بود كه بارها پیراهن تیم ملی آلمان را بر تن كرد.

سپس بین سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۱ رهبری بایرن‌مونیخ را برعهده گرفت و با این تیم سه بار فاتح بوندس‌لیگا شد.

او پس از آن اینتراخت فرانكفورت، تنه‌ریف و اتلتیك بیلبائو را هم پشت سر گذاشت تا سرانجام پس از اخراج كاپلو هدایت رئال‌مادرید را برعهده بگیرد.

تیم تحت هدایت وی دست به كار بزرگی زد و رئال پس از ۳۲ سال بار دیگر قهرمان اروپا شد. آنها در فینال با تك گل پردراگ میاتوویچ، یوونتوس را شكست دادند اما به واسطه كسب عنوان چهارمی در لالیگا و زیر سایه بارسا ماندن حكم اخراج وی صادر شد.

● ۱۹۹۸: خوزه آنتونیو كاماچو

طی سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۸ برای رئال‌مادرید در دفاع چپ ۴۱۴ بار به میدان رفت و جایگزین هینكس آلمانی شد.

او كه از محبوبیت خاصی نزد هواداران برنابئو برخوردار بود بیش از ۲۲ روز دوام نیاورد و سرانجام اخراج شد؛ ركوردی دست‌نیافتنی و تاریخی.

● ۱۹۹۹-۱۹۹۸: گاس هیدینك

پس از موفقیت با تیم ملی هلند در جام‌جهانی فرانسه مورد توجه سران رئال قرار گرفت تا یك مربی تك‌فصلی دیگر راهی برنابئو شود.

او طی سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ تجربه مربیگری در لالیگا و روی نیمكت والنسیا را داشت و سپس در نیم‌فصل دوم در ژانویه ۱۹۹۹ اخراج شد و به رئال‌بتیس پیوست.

جالب اینجاست كه او در سال‌های بعد هر كجا كه پا گذاشت موفق بود.

● ۱۹۹۹: جان توشاك

یك مربی برای نیم‌فصل. او اهل ولز است و در آنجا و حتی جزیره محبوب. ادامه سناریو آوردن و بردن یك مربی دیگر. جان توشاك پس از ترك مادرید در چند مصاحبه جمله‌های تندی علیه این تیم و مدیرانش بر زبان آورد.

او هرگز در مادرید موفق نبود و با كسب عنوان سومی به كارش پایان داد.

● ۲۰۰۳-۱۹۹۹: ویسنته دل‌بوسكه

برای روسای رئال‌مادرید مهم نبود دل‌بوسكه رهبری ستاره‌های كهشكانی را در دست گرفت و آرامش را به برنابئو بازگرداند.

در حالی كه بسیاری معتقد بودند او در حد و اندازه‌های تیمی بزرگ همچون رئال نیست اما او كارهای بزرگی را انجام داد.

مهم نبود او رئال را دو بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا كرد و یك بار نیز فاتح لالیگا شد به هر ترتیب آنها دل‌بوسكه را اخراج كردند، در حالی كه هرگز دلیل روشنی در این زمینه عرضه نشد و فقط فلورنتینو پرس او را كهنه خواند!

خیلی‌ها ناكامی چهار سال بعد مادریدی‌ها را برگرفته از نفرین ویسنته می‌خوانند.

● ۲۰۰۴-۲۰۰۳: كارلوس كوئیرز

كوئیرز پرتغالی از اولدترافورد جایی كه دستیار اول الكس فرگوسن محسوب می‌شد جدا شد و روی صندلی دل‌بوسكه بزرگ نشست. رئال او در لیگ به رتبه چهارم رسید، در فینال جام حذفی مغلوب و در مرحله یك چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا حذف شد. خداحافظ، آیا راه دیگری باقی‌مانده است. او هم بسان سایرین بركنار شد و بار دیگر به اولدترافورد بازگشت.

● ۲۰۰۵-۲۰۰۴: كاماچو به همراه گارسیا رامون

فصلی مصیبت‌بار برای دو مربی كه یكی از آنها تكراری بود. كاماچو بار دیگر آمد اما مجددا ناكام بود. پس از وی رامون هدایت تیم را برعهده گرفت اما رئال به رتبه دوم لالیگا قناعت كرد و در مرحله یك هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا حذف شد.

● ۲۰۰۶-۲۰۰۵: واندرلی لوكزمبورگو و لوپز كارو

در ابتدا به نظر می‌رسید كه لوكزمبورگو برزیلی سر و سامانی به شرایط آشفته رئال ببخشد ولی او هم اخراج شد. در حالی كه آریگو ساكی را به عنوان مدیر ورزشی در كنار خود می‌دید و رئال با او به ۷ پیروزی متوالی دست یافت اما....

او را به دلیل آنكه كهكشانی‌ها جذاب بازی نمی‌كردند تحت فشار قرار دادند ولی در پایان فصل با چهار امتیاز اختلاف نسبت به بارسا بار دیگر دوم شدند.

او فصل بعد سیستم نامتعارف ۲-۲-۲-۴ را برگزید ولی پس از شكست ۳ بر صفر از بارسا مجبور به استعفا شد و خوان رومن‌لوپزكارو در نیم‌فصل جایش را گرفت كه او هم در انتهای فصل بركنار شد.

● ۲۰۰۷-۲۰۰۶: فابیو كاپلو

پس از رسوایی یووه در سری A، كاپلو به اسپانیا بازگشت تا پس از ۱۰ سال بار دیگر هدایت رئال را برعهده بگیرد. همان سناریوی تكراری؛ قهرمان شدن و اخراج. این داستان برای همیشه ادامه خواهد داشت.

محمد پورمحمد