اشک زبان گفتن ناگفتنی ها

به هنگام سوگ, افسردگی, نومیدی, درماندگی, آرامش, شعف, غرور و شوق, قطرات اشک از دیدگان انسان ها سرازیر می شوند این زبان چه می گوید

به هنگام سوگ، افسردگی، نومیدی، درماندگی، آرامش، شعف، غرور و شوق، قطرات اشک از دیدگان انسان‌ها سرازیر می‌شوند. این زبان چه می‌گوید؟ اشک‌ها برای چه فرو می‌ریزند؟ چگونه شکل می‌گیرند؟ در فرهنگ‌های مختلف و در تمام تاریخ، چگونه تعبیر می‌شوند؟ چگونه است که زن و مرد و پیر و جوان، هر یک با روش منحصر به فردی گریه می‌کنند؟

چرا برخی افراد به راحتی اشک می‌ریزند و برخی نمی توانند؟ چه زمانی گریستن درمان بخش است و چه موقع آسیب رسان؟ بهترین واکنش در مقابل فردگرایان چیست و مهم‌تر این که اشک دیدگانمان درباره ماهیت ما چه می‌گوید؟هیچ صاحب روحی نیست که درباره مفهوم اشک و آن چه آنها درباره شخصیت ما می‌گوید، تفکر نکند.

درباره گریستن، هزاران آهنگ ساخته شده است و تقریباً خاطره فیلمی ارزش جاودانه شدن در ذهن ما را دارد که سیل اشک را از چشمان ما جاری ساخته باشد. با وجود جذابیت موضوع، افراد معدودی می‌دانند که برای چه می‌گریند و اشک چشمانشان چه مفهوم و معنایی دارد. گر چه پدیده ریزش اشک از چشمان انسان‌ها، به هنگام آشوب احساسی، یکی از بزرگ ترین اسرار دنیاست، اما بیشتر افراد دقیقاً نمی دانند که چرا چنین رفتاری از آنها سر می‌زند و چرا چنین تأثیر عمیقی بر دیگران می‌گذارد.

این شکل ارتباط عجیب، چه واکنش ویژه ای را به دنبال دارد؟ گریه، یک نظام زبانی است که بسیار خاطره انگیز است و در عین حال، غالباً تعبیر نادرستی از آن می‌شود. عجیب است که اکثر افراد به هنگام گریستن در حضور دیگران یا در تنهایی، احساس ناراحتی و شرمندگی می‌کنند.با تحقیقاتی که در بیوشیمی، عصب شناسی، چشم پزشکی و علوم اجتماعی صورت گرفته، دلایل فراوانی به دست آمده که نشان می‌دهد گریستن در هر میزان، یکی از کارکردهای مهم بشر است.

گریه، علاوه بر این که از لحاظ فیزیولوژیکی، باعث نرم شدن چشم و خروج مواد سمی از چشم می‌شود، روابط میان انسان‌ها را محکم تر می‌کند. همان گونه که سرکوب میل به گریستن، باعث اخلال در آرامش ذهن و روابط دوستانه میان افراد می‌شود، گریستن زیاد هم برای تندرستی زیان آور است. وقتی لغات را فراموش می‌کنیم، بی اختیار اشک از چشمانمان سرازیر می‌شود و می‌گوید: «می دانم که از به زبان آوردن شرمنده شده، اما او نیاز به کمک دارد».

بدین ترتیب، اشک دیدگان انسان‌ها، بر پیام آنها مهر تأیید می‌گذارد. اشک‌ها، احساسات درونی افراد را به شیوه مؤثرتر، با قدرت و صادقانه تر بیان می‌کنند؛ حتی وقتی که سرشک دیدگان انسان‌ها به جهت مددخواهی از دیگران سرازیر است، باز هم ماهیت تجربه ای را که فرد در لحظه مخصوصی دارد، نشان می‌دهد.

چه فرد، با شور و هیجان اشک چشمانش سرازیر شود و سوزناک باشد و چه به آرامی و به طور تصادفی شروع به گریستن کرده باشد، در هر دو صورت، حس حضور سرشک، محسوس است و انسان را متأثر می‌کند. زمانی که از بودن در کنار افراد گریان ناراحت هستیم، باز هم شدت حادثه ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. برخی افراد با مشاهده اشک، تصور می‌کنند که آن چه را کلمات از بیان آن قاصر هستند، اشک‌ها با جذابیت خاصی نشان می‌دهند و اعتباری را که اشک دیدگان در برقراری ارتباط با سایر انسان‌ها به ارمغان می‌آورد، در سخن وجود ندارد.