صنعت گردشگری و توسعه پایدار

صنعت گردشگری بزرگ ترین صادرات جهانی و یک فرصت ایده آل اقتصادی است و توانایی بالقوه ای در محیط اطراف دارد.
از آن جایی که امروزه مقوله صنعت گردشگری پایدار یا توسعه پایدار گردشگری …

صنعت گردشگری بزرگ ترین صادرات جهانی و یک فرصت ایده آل اقتصادی است و توانایی بالقوه ای در محیط اطراف دارد.

از آن جایی که امروزه مقوله صنعت گردشگری پایدار یا توسعه پایدار گردشگری مطرح شده نیاز به تلفیق و هماهنگی شاخص های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی محسوس می باشد.

ضوابط نهادهای مرتبط و اصلی موثر باید به عنوان بازوهای پایه ای مد نظر قرار گیرد.

مدیریت پایدار گردشگری ظرافت و پیچیدگی خاص را در برگرفته که لازم است از فرایند پیشنهادات مالیاتی به مفاهیم پایه، روش ها و ضوابط خاص گردشگری به عنوان یک فعالیت فرهنگی توجه شود.

امروزه نقش توریسم در تغییرات آب و هوایی به روشنی معلوم شده که این تاثیر متقابل و دو گانه می باشد زیرا فعالیت های غیر مسئولانه گردشگران به گرم تر شدن هوا دامن زده است و بر اساس تحقیقات انجام شده یک پنجم کربن دی اکسید موجود در جو را بخش حمل و نقل تولید می کند.

گردشگر دنیای امروز خواستار پدیده ای محلی، متنوع و یگانه است.

نقش دولت ها برای استفاده از منافع ورود توریست با دو انتخاب مواجه می شود اول ایجاد زیرساخت ها توسط خودشان یا اتکا به سرمایه گذاری خارجی.

همان گونه که قبلا عنوان شد گردشگری بوم شناختی (اکوتوریسم) راهی برای پیش گیری از تخریب محیط زیست و دست یابی به توسعه پایدار می باشد.

باید توجه داشت که فصلی بودن در مقوله گردشگری به عنوان یک چالش جدی محسوب می شود به دلیل نبود تعادل موقتی در تقاضای گردشگران که در میزان مخارج، تعداد شب های اقامت، ترافیک راه ها و ازدحام در جاذبه ها دیده می شود و همچنین تغییرات در آب و هوا، اوقات فراغت و... نقش مهمی در فصلی بودن تقاضا دارد.

اگر چه جامعه محلی در بسیاری از انواع گردشگری با اسامی گوناگون مانند گردشگری در مزرعه، اکوتوریسم، اقامت در منزل، دیدار کوتاه مدت و گردشگری ماجراجویانه به نوعی مشارکت دارد و در بیشتر مواقع این عناوین تنها به عنوان ابزاری برای بازاریابی استفاده می شود و تاکید چندانی بر نحوه مشارکت های همه اقشار جوامع در توسعه گردشگری ندارند.

گردشگری صنعت منابع است و جامعه به عنوان یکی از این منابع و بخشی از محصول گردشگری مانند امکانات و جاذبه هاست و به عبارتی جوامع محلی عنصر اصلی در توسعه گردشگری پایدار مطرح می باشد.

یعنی تعیین اهداف واقع بینانه برای توسعه، نیاز به بررسی شرایط جامعه در ارتباط با سیاست های بازرگانی و بین المللی و حتی قوانین زیست محیطی دارد.

مرتضی عربی

معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان