روی پای خود ایستاده ایم

تحریم های جهانی با همه مشکلاتی که برای صنایع کشور پیش آورده اند, در برخی صنایع از جمله صنعت بیمه باعث ظهور و بروز برخی فرصت های کشف نشده اند

تحریم‌های جهانی با همه مشکلاتی که برای صنایع کشور پیش آورده‌اند، در برخی صنایع از جمله صنعت بیمه باعث ظهور و بروز برخی فرصت‌های کشف نشده‌اند.

در حال حاضر، ظرفیت نگهداری ریسک در حوزه بیمه‌های اتکایی داخلی در کشور به حدود ۸۰ درصد رسیده است.

طی سال‌های اخیر، اگر چه بیمه‌های اتکایی خارجی تقلیل یافته‌اند، اما با ابلاغ بیمه‌های اتکایی داخلی، بخش قابل توجهی از نیازهای بیمه‌های اتکایی در داخل برطرف شده است. البته بیمه‌‌گران اتکایی خارجی در برخی کشورهای منطقه و کشورهای جنوب شرق آسیا متقاضی دریافت بیمه‌های کشور ما هستند، اما بدون شک واگذاری بیمه‌ها به این شرکت‌ها نیازمند آن است که شرکت‌های مذکور توانایی ارایه خدمات را در هنگام نیاز داشته باشند.

● تکیه گاه نفت و گاز

در حال حاضر، بسیاری از پروژه‌های نفت و گاز در کشور ما به دلیل حجم بالای فعالیت‌ها و ریسک‌های احتمالی موجود نیازمند همگرایی بیمه‌های مختلف و تعهد آنان در قبال ریسک‌های احتمالی است. لازم به ذکر است بخش زیادی از ریسک‌ها و خسارت‌های صنعت بیمه در جهان به صنایع نفت، گاز و پتروشیمی اختصاص دارد و بر این اساس، موضوع پوشش خسارت‌های مربوط به نفت و گاز در ایران از اهمیت بالایی برخوردار است. پوشش این ریسک‌ها توسط شرکت‌های داخلی کار دشواری است.

البته خوب است به این نکته اشاره کنیم که هر چه بیمه‌های اتکایی داخلی بیشتر و قوی‌تر باشند، صنعت بیمه از استحکام بالاتری برخوردار است و نباید تصور کرد که توسعه بیمه‌های اتکایی داخلی و یا کاهش بیمه‌های اتکایی خارجی از شکوفایی این صنعت می‌کاهد، بلکه موضوع بیشتر از این حیث مهم است که توان شرکت‌ها باید در زمینه پوشش ریسک‌ها افزایش یابد تا در مواقع نیاز به ورشکستگی صنعت و یا عدم پاسخگویی منجر نشود.

در حال حاضر، ریسک‌ها در حوزه نفت و گاز در کشور ما بالا هستند که ذکر دلایل این امر از حوصله این مطلب خارج است، اما باید گفت در صورت عدم حضور بیمه‌های خارجی با توان بالای ارایه خدمات، تهدیدهای فراوانی متوجه صنعت بیمه خواهند بود. این موضوع از آن جهت بیشتر اهمیت می‌یابد که صنعت بیمه در سال‌های اخیر به حوزه‌هایی همچون نفت و انرژی ورود کرده و از این نظر تجربه چندانی ندارد.

● اتکا به پناهگاه بیمه‌

بیمه اتکایی به معنای توزیع جهانی ریسک است و این مفهومی است که قدرت مانور شرکت‌های بیمه را در سطح جهان برای پوشش همگانی خطرات احتمالی افزایش داده است. در حال حاضر این توزیع به صورت جهانی برای ما کمتر متصور است، اما شرکت‌های داخلی با ایجاد شرایط بیمه اتکایی داخلی تا حدودی این خلاء را جبران نموده‌اند.

البته باید گفت جای خالی شرکت‌های بیمه خارجی بسیار احساس می‌شود، اما همین که بیمه در کشور ما ساکت ننشسته و روش‌های جایگزین را امتحان کرده است، جای خوشحالی است. خطر اینجا است که اگر ریسک بر فضای اقتصادی کشوری که بیمه‌های اتکایی در آن توسعه نیافته‌اند مستولی گردد، حمایت‌های داخلی در جریان این ریسک هضم می‌شوند، در حالی که حضور پوشش‌های خارجی و پوشش‌هایی که خارج از محیط ریسک موظف به تأمین خطرند می‌تواند آسیب‌ها را کاهش دهد. بر این اساس، کشور باید در کنار تقویت همگرایی شرکت‌های بیمه در حرکت به سمت بیمه‌های کلان و مفید، زمینه‌های حضور بیمه‌های خارجی را فراهم آورد.

قانون الزام دارد که شرکت‌های بیمه‌ای ۲۵ درصد از حق بیمه‌های دریافتی خود را نزد بیمه مرکزی جمهوری اسلامی قرار دهند تا در مواقعی که مشکلات شرکت باعث ایجاد خلاء حمایتی از مرجعی بالاتر شد، این خلأ توسط بیمه مرکزی برطرف گردد. این موضوع، به نوعی ضمانت بقای شرکت‌ها است و اتکای اجباری شرکت‌های بیمه را نشان می‌دهد. در حال حاضر، ریسک بر اساس فرآیندهای حمایتی شرکت واگذار کننده بیمه اتکایی، شرکت‌های دریافت کننده و بیمه مرکزی توزیع می‌شود.