شهرهای هوشمند دنیا در آینده چه شکلی خواهند بود

جمعیت جهان تا سال ۲۰۶۰ ۱۴۳۹ به بیش از ۹ میلیارد نفر خواهد رسید به دلیل تخریب های ناشی از تغییرات آب و هوایی, دانشمندان گمان می برند که ده ها میلیون نفر از مردم به شهرهای کوچک و متوسط امروزی پناه ببرند

جمعیت جهان تا سال ۲۰۶۰/۱۴۳۹ به بیش از ۹ میلیارد نفر خواهد رسید. به دلیل تخریب های ناشی از تغییرات آب و هوایی، دانشمندان گمان می برند که ده ها میلیون نفر از مردم به شهرهای کوچک و متوسط امروزی پناه ببرند.

به گفته دنیس فرنچمن، یک معمار و استاد برنامه ریزی شهری در دانشگاه ام آی تی، برنامه ریزهای شهری برای آمادگی برای این موج مهاجرتی باید امروز تصمیماتی بگیرند که عوارض ناشی از مهاجرت فردا را کاهش دهد. و این تصمیمات باید بر ساخت سیستم های کارآمدتر متمرکز باشند.

نحوه نگرش به شبکه های حمل و نقل باید به گونه ای تغییر یابد که تجمع ترافیکی محدود شود. سیاستمداران باید مشوق هایی برای مالکان کارخانه ها ارائه کنند که کارخانه خود را به مرکز شهرها منتقل کنند تا از میزان سفرهای روزانه به حومه شهر کاسته شود. تولید برق و تهیه غذا هم باید محلی شود؛ کاهش هزینه های حمل و نقل قیمت ها را کاهش خواهد داد.

علاوه بر این، به گفته فرنچمن، فضاهای تک کاربردی مانند مراکز خرید و مجتمع های مسکونی باید با محلات چند کاربردی جایگزین شوند که حاوی منازل، دفاتر پزشکی، فروشگاه ها، مدارس و ادارات باشند. با خدمات ضروری که یک منطقه نسبتا کوچک متمرکز شده اند، چگال ترین شهرها نیز بیشتر شبیه به شهرهای کوچک خواهند شد.

● خودروهای برقی اشتراکی

تعداد زیادی از افراد که هر کدام یک خودروی شخصی داشته باشند، به معنای مقدار زیادی از ترافیک، آلودگی و فضای تلف شده به صورت پارکینگ خواهد بود. طراحان نمونه خودروی City Car آزمایشگاه رسانه ام آی تی می گویند که ریز خودروهای اشتراکی جاده های پرجمعیت را خلوت خواهند کرد. بهترین کاربرد خودروی دو سرنشینه تمام برقی City Car، در سفرهای نقطه به نقطه در دایره کوچکی به شعاع تنها چند کیلومتر است. هنگامی که این خودروها در حال کار نیستند، روی هم جمع شده و در کنار دیگر خودروها انبار می شوند.

● چرخه بازیافت کامل

بازیافت ضایعات مواد را محدود می کند ولی این فرایند انرژی بر است. در مرکز بازیافت LO۲P، که گایل برول و ژولین کومبس رویای آن را در سر دارند، یک توربین از نیروی باد استفاده می کند تا توان کافی را برای یک کارخانه بازیافت در مرکز ساختمان را فراهم کند؛ در حال یکه دی اکسید کربن کارخانه با کلسیم واکنش می دهد تا در حمام های معدنی سازی LO۲P تبدیل به آهک شود. شرکت کالرا در کالیفرنیا این فرایند را توسعه داده و امروزه از آهک حاصل از این فرایند برای تولید سیمان استفاده می کند.

● خانه هایی با بازدهی بسیار بالا

به گفته فرنچمن، هر چه جمعیت بیشتری در شهرها جمع شوند، اندازه متوسط آپارتمان ها احتمالا تا ۳۰ متر مربع کاهش می یابد. برای اینکه تراکم چنین فضای اندکی کمتر شود و از در هم چپاندن همه چیز کاسته شود، هر فضایی در خانه باید چند کاربردی باشد. برای مثال، مبلمان می تواند از پیچ و خم دیوار شکل گرفته باشد و پنجره هم می تواند از نمایشگرهای OLED های شفاف باشد، مانند چیزی که سامسونگ در سال ۲۰۱۰/۱۳۸۹ معرفی کرد و می تواند نقش تلویزیون را هم بازی کند، یا می تواند با یک فرمان مات شود تا از هزینه های سرمایش منزل کاسته شود.

● خوراکی های واقعا محلی

برای پایین نگاه داشتن هزینه های حمل و نقل غذا، مهندسان باید مزارع عمودی بسازند، مانند چیزی که ریکسون رسپومیر، استاد بازنشسته بهداشت عمومی دانشگاه کلمبیا پیشنهاد داده و می تواند ماهی و سبزیجات تازه را به همسایه ها ارائه کند. به گفته کنت لارسون، یک معمار در آزمایشگاه رسانه ام آی تی، ساکنان آپارتمان ها باغچه های شخصی خود را با استفاده از صفحات حاوی بذرهای پیش کاشته کار گذاشته شده در سوراخ های دیوار، در سردر ساختمان پرورش می دهند.

● نیروگاه های هسته ای محلی

تلفات برق در خطوط انتقال نیرو می تواند تا رقم ۲۶۶ کیلووات در ه رمایل کابل بالا برود. برای کاهش تلفات و پایین نگاه داشتن هزینه انرژی شهرها باید تولید توان برق را در مناطق نزدیک خود متمرکز کنند. یک منبع احتمالی نیرو می تواند یک نیروگاه هسته ای کوچک مانند نیروگاه های PRISMA هیتاچی – جی ای – رآکتورهای پریسما می توانند از سوخت باز یافت شده هسته ای استفاده کنند تا ۳۰۰ مگاوات برق تولید کنند؛ مقداری که برای تامین برق ۲۴۰ هزار خانه کفایت می کند.

● ساختمان های چندکاربردی

مفهوم استفاده چندگانه پایه ایده برج مسطح به بالا منتقل شود. پل – اریک شیربونان معمار است. علاوه بر داشتن ادارت، مراکز بازتولید و یک مرکز حمل و نقل ریلی برج مسطحی می تواند ۴۰ هزار نفر را نیز در خود سکنی دهد. شیربونان می گوید که مدل سنتی آسمانخراش (یک برج بلند محصور در فضای سبز) منجر به جدا شدن و فاصله گرفتن جوامع از همدیگر شده است. یک منطقه کمبربند سبز زیر ساختمان می تواند جوامع را به تعامل و ارتباط بیشتر با هم ترغیب کند.