نقد شفاهی فیلم "هیچ"

به شخصه از پایان‌بندی این فیلم خوشم نیامد و کارگردان بهتر بود می‌گذاشت قصه به طور منطقی به راه خود ادامه دهد.
به نظر من فیلم «هیچ» روایت متفاوت و جذاب از زندگی طبقه فرودست را به …

به شخصه از پایان‌بندی این فیلم خوشم نیامد و کارگردان بهتر بود می‌گذاشت قصه به طور منطقی به راه خود ادامه دهد.

به نظر من فیلم «هیچ» روایت متفاوت و جذاب از زندگی طبقه فرودست را به نمایش گذاشت، همان طبقه‌ای که جای‌شان در سینمای ایران سال‌هاست که خالی است و ما به ندرت از این طبقه تصویری درست مشاهده می‌کنیم.

آخرین بار این تصویر ملموس را در فیلم «مهمان مامان» ساخته داریوش مهرجویی دیدیم و حالا سال‌ها بعد در «هیچ» به درستی تضادها و مناسبات این طبقه به نمایش گذاشته شده است.

مضاف بر این که یکی از امتیازات مهم فیلم «هیچ» حضور بازیگران این فیلم است و «نگارجواهریان»، «صابر ابر»، «مهدی هاشمی»، «باران کوثری» و ... همگی در این فیلم عالی به ایفای نقش پرداخته‌اند.

مهم‌ترین شاخصه تصویری فیلم «هیچ» درست نشان دادن این طبقه است که جایش سال‌ها در سینمای ایران خالی بود و این کار بدون دست گذاشتن روی حس ترحم تماشاگر، بدون کلیشه‌های رایج و استفاده از گزاره‌های تجربه‌گرایانه انجام شده است.

به هر حال فیلم «هیچ» تجربه موفقی از «عبدالرضا کاهانی» را به نمایش گذاشت، هر چند که من از پایان‌بندی فیلم خوشم نیامد و احساس کردم در پایان نوعی نتیجه‌گیری دارد صورت می‌گیرد. به عبارتی دیگر اگر کارگردان می‌گذاشت قصه به طور منطقی به راه خود ادامه دهد و آنجه باید به تماشاگر القا شود، خیلی بهتر بود. به نظر من، در پایان بندی این فیلم، کم‌لطفی صورت گرفته و موجب شده تا پایان فیلم به دام کلیشه‌های رایج بیفتد. اما باز هم تاکید می‌کنم که «هیچ» فیلمی قابل باور و تصویری ملموس از طبقه فرودست را نشان می‌دهد.

آرش خوشخو

منبع: فارس