چهارشنبه, ۱۳ تیر, ۱۴۰۳ / 3 July, 2024
جمهوریخواهی و مظلومیت جمهوری
از ان هنگام که ایرانیان به عقبافتادگی کشور خود، در مقایسه با کشورهای مغرب زمین، پی بردند، طبیعی بود که چارهای بیندیشند. در این میان، برخی بر این پندار بودند که اگر نظام سیاسی کشور با نظام سیاسی برخی از کشورهای پیشرفته همانند شود، همان پیشرفتها نصیب ایران نیز خواهد شد. بدین گونه بود که برخی ــ بیشتر ــ متأثر از تحولات سیاسی فرانسه، دل به نظام جمهوری داده بودند. از این رو، هنگام مرگ محمدشاه قاجار و جلوس ناصرالدین شاه در سال ۱۲۶۴ه.ق چند نفری با میرزا نصرالله صدرالممالک، شاعر و سیاست پیشه درویش مسلک آن دوره، به مشورت پرداختند که « باید دولت ایران را جمهور نمود.» در دوره ناصری نیز گفته شد که فراموشخانه میرزاملکم خان در پی ترویج اندیشه جمهوری و رئیس جمهوری کردن شاهزاده جلالالدین میرزا بود. بدین ترتیب، زمینهای فراهم شد تا در عالم سیاست دوره قاجاریه، مفهوم جمهوریت به یک ضدارزش تبدیل شده و سلاطین قاجار هرگونه اعتراض مهم بر ضد عملکرد خود را جمهوریطلبی وانمود کرده و به سرکوبی یا مهار آن میپرداختند. در همین راستا است که در نهضت مشروطیت، در آغاز هیئت حاکمه تبلیغ کرد که هدف مشروطهخواهان، جمهوریخواهی است. به همین علت، آقاسیدعبدالله بهبهانی و آقا سیدمحمد طباطبایی، این را به عنوان یک اتهام، تکذیب کردند. پس از مشروطه هم مشاهده میشد که زمزمه « جمهوری» به گوش میرسد و حتی شاهزاده قاجاری مانند ظلالسلطان نیز ادای جمهوریخواهی! از خود نشان میداد.
اما ناگفته نماند که در آن مقطع تاریخی، اندیشه جمهوریخواهی در جامعه ایران از هیچ پایگاه و جایگاهی برخوردار نبود و زمزمههای یادشده از محدوده عدهای انگشت شمار فراتر نمی رفت. نخستین بار پس از کودتای ۱۲۹۹، در اواخر سال ۱۳۰۲ و اوایل سال ۱۳۰۳ شمسی بود که قضیه جمهوریخواهی به طور جدی مطرح شد. البته این بار هم نه به عنوان یک مطالبه خودجوش مردمی، که به عنوان یکی از راهکارهای تحقق اهداف آن کودتا از سوی رضاخان، رهبر کودتا و رئیس دولت وقت، با پشتیبانی فکری مشروطهخواهان سکولاری که فکر میکردند ناکامیهایشان را یک رئیس جمهور دیکتاتور! برآورده خواهد کرد، پیگیری میشد. به گفته ملکالشعرای بهار، ملت جمهوری نمیخواست، دولت از ملت جمهوری میخواست.
همزمان با همین ایام بود که گروه ترکان جوان در عثمانی، از طریق مجلس کبیر، خلافت را برانداخت و نظام جمهوری را با ریاست جمهوری مادامالعمر مصطفی کمال پاشا بنیاد نهاد. این واقعه به الگویی موفق برای جمهوریخواهی رضاخانی در ایران تبدیل شد و بر امید آنان بسی افزود. اما از نخستین اقدامات آن جمهوری، برچیدن وزارت شریعت و اوقاف و امور مساجد آن کشور بود. این گونه اقدامات کافی بود که بدنه جامعه ایران به ماهیت گرتهبرداری جمهوریخواهان ایرانی پی ببرند و تکلیف خود را با آن روشن کنند. تلقی جامعه ایران از ماهیت کودتا هم مزید بر علت شد و بدین گونه بود که به رغم همه تحکمات و تلاشهای رضاخان و فرماندهان نظامی سراسر کشور و همچنین تبلیغات و بسترسازیهای روانی مطبوعات، طراحان جمهوریخواهی ناگزیر از توقیف آن شدند و، به بیان دیگر، یک مقوله مثبت سیاسی را بدنام کرده و از بروز و ظهور طبیعیاش جلوگیری کردند.
سیدمصطفی تقوی
مسعود پزشکیان انتخابات ریاست جمهوری سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری 1403 انتخابات انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم ایران جلیلی مناظره مناظره انتخاباتی دولت مجلس شورای اسلامی
تهران تب دنگی هواشناسی قتل عربستان سلامت وزارت بهداشت قوه قضاییه آموزش و پرورش شهرداری تهران خانواده پلیس
قیمت دلار قیمت طلا قیمت سکه خودرو بازار خودرو قیمت خودرو دولت سیزدهم بورس بازار سرمایه دلار حقوق بازنشستگان اقتصاد
کنسرت سارا بهرامی تلویزیون سینمای ایران سینما علیرضا قربانی تخت جمشید تئاتر رسانه ملی دفاع مقدس کتاب
ماهواره دانشگاه تهران دانش بنیان وزیر علوم
رژیم صهیونیستی جو بایدن غزه جنگ غزه فلسطین ترکیه آمریکا اسرائیل روسیه فرانسه دونالد ترامپ چین
فوتبال استقلال یورو 2024 سپاهان باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال پرسپولیس کریستیانو رونالدو لیگ برتر ایران جام ملت های اروپا لیگ برتر نقل و انتقالات
هوش مصنوعی نمایشگاه الکامپ عیسی زارع پور اینستاگرام سامسونگ ایرانسل نخبگان موبایل اپل ربات
قهوه سرطان کاهش وزن ورزش افسردگی سیب زمینی دیابت مغز ویتامین