درباره انیمیشن «کنگ فو پاندا ۲»

قهرمان «کنگ فو پاندا ۲», پاندای چاقی به نام «پو» با صدای جک بلک سرکش, دستخوش یک بحران شخصیت شده است

قهرمان «کنگ‌فو پاندا ۲»، پاندای چاقی به نام «پو» با صدای جک بلک سرکش، دستخوش یک بحران شخصیت شده است. او که توسط غازی دوست‌داشتنی، هیجانزده و نودل فروش بزرگ شده، خاطراتی از کودکی تکان‌دهنده‌اش به یاد می‌آورد، از جمله خاطراتی از والدینش که در مقابل تصاویر سه بعدی جلا داده شده کامپیوتری که فیلم را روایت می‌کنند، به نظر با دست کشیده شده‌اند. همچنان که «پو» برای حل مشکلاتش تلاش می‌کند، «کنگ‌فو پاندا ۲» به کارگردانی جنیفر یونلسون و با فیلمنامه‌یی از جاناتان ایبل و گلن برگ، با پریشانی فلج‌کننده خودش از پای درمی‌آید. نخستین فیلم «کنگ‌فو پاندا»که در سال ۲۰۰۸ به نمایش در‌آمد، ترکیبی عجیب و کنترل‌ناپذیر از اکشن و کمدی پر احساس بود که به واسطه ظاهر درخشان و سرزنده‌اش و فریبندگی سازگارپذیر جک بلک از متوسط کارتونی کودکانه بالاتر رفته بود. فیلم به اندازه‌یی موفقیت‌آمیز بود که می‌شد بی‌درنگ حدس زد کمپانی دریم ورکز، که از «شرک» بی‌نوا کار زیادی کشیده بود، به قدرت و استقلال خود باز خواهد گشت.

بنابراین کمپانی شروع به کار بر سری‌سازی آن کرد و متاسفانه به ترفندی ریاضی دست یافت که به موجب آن فیلم جدید هم بهتر و هم بدتر از فیلم قبلی باشد. بهتر از این جهت که بار دیگر چیزهایی دلپذیر برای دیدن دارد، مجموعه رنگارنگی از جلوه‌های بصری زیرکانه و گاه زیبا. مانند نسخه اول- و مانند فیلم نسبتا عالی «چگونه اژدهای خود را پرورش دهید»- «کنگ‌فو پاندا ۲» با استعداد و خویشتن‌داری از تکنولوژی سه بعدی استفاده می‌کند که به سکانس‌های اکشن سرعت و به مناظر عمق می‌بخشد و به صورت مسحورکننده‌یی چین باستان را بازسازی می‌کند. کاخ‌ها و روستاها، کوهستان‌ها و جنگل‌های بامبو، بدون نام بردن از حیواناتی که در این سرزمین ساکن هستند، شواهد علاقه‌یی مهرآمیز و موهن به سنن هنری چینی هستند. فیلم تقلید آشکاری از فیلم‌های رزمی ژانر ووشو و کنگ‌فو است، ولی به عنوان دعوتنامه‌یی نیز برای مخاطبان کم سن عمل می‌کند، کسانی که رفتار عجیب و غریب «پو» در آنها تمایلی نسبت به فیلم‌های بزرگسالان مانند «ببر خیزان، اژدهای پنهان» یا «نفرین گل طلایی» ایجاد می‌کند.

انتقام و خونریزی بخش مهمی از این فیلم‌ها و به صورت نگران‌کننده‌یی قدری از«کنگ‌فو پاندا ۲» را تشکیل می‌دهد. نقش منفی طاووسی به نام «شن» (با صدای شیطانی‌گری اولدمن)، نه تنها تخت امپراتوری را با کمک گرگ‌هایی زره پوش و کریه غصب کرده، بلکه مبارزاتی را برای قتل‌عام پانداها طراحی کرده، قساوتی که خود را در خاطرات نیمه‌سرکوب شده «پو» نشان می‌دهد.

ظاهرا «پو» تنها عضو باقی مانده از گونه خودش است که او را تبدیل به هدف خشونت «شن» و مامور انتقام عادلانه می‌کند. واژه ظاهرا را به این دلیل به کار می‌برم که در پایان فیلم پاره‌یی تجدیدنظرطلبی توضیح ناپذیری آشکار می‌کند که کشتار فجیع پانداها به دست «شن» به اندازه‌یی که قبلا گمان می‌رفت وسیع نبوده است. آیا همه‌چیز را خراب کردم؟ اگر شما هفت سال دارید شاید. اگر نه من شما را از شر توضیحات ناخوشایندی رها کرده‌ام و اجازه داده‌ام به کودکان وحشت‌زده همراهتان اطمینان دهید که در نهایت همه‌چیز درست خواهد شد. در چنین فیلم‌هایی همه‌چیز درست خواهد شد اما این یک فیلم با چیزهای تاریک و ناراحت‌کننده غیرمعمولی سر و کار دارد.

تشدید شرارت، شیرینی بی‌پروا را که برترین مشخصه قسمت اول بود، از آن می‌گیرد. اشتیاق احمقانه و ناشیانه «پو»؛ حال که او قهرمانی با روانی آسیب دیده است دیگر چندان سرگرم‌کننده نمی‌نماید. و تیم اکشن همراه او، حیوانات از نژادهای گوناگون و ستارگان فیلم‌ها- ببر، میمون، ست راگن، آنجلینا جولی، جکی چان و...- به جای جان دادن به فیلم بیشتر تصویر را شلوغ می‌کنند. از طرف دیگر، فالگیری با صدای میشل یوه تمام توجه را در هر صحنه‌یی که هست به خود جلب می‌کند. پس با تمام اینها «کنگ‌فو پاندا ۲» تمام چیزی‌ است که انتظار دارید، و تماشاچیانش احتمالا به دلیل نبودن جایگزینی قانع‌کننده با آن کنار می‌آیند. (کودک هفت ساله‌یی در کنارم، گویی ذهنم را خوانده بود گفت: «من صدها فیلم بهتر از این دیده‌ام») اما حدس می‌زنم درآمد خالص فیلم به اندازه‌یی باشد که شاهد «کنگ‌فو پاندا۳» یا حتی نسخه‌های بعدی‌تر هم باشیم.

نویسنده: ‌ای. ا. اسکات

ترجمه: آیدا محمودی