مرادی محسنات و اشتباهاتش

مسعود مرادی که نامش در میان کاندیداهای اولیه داوری در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ آمده, در فاصله ۵ ۲ سال تا برپایی این مسابقات به شرکت در این رقابت ها ابراز امیدواری کرده و می خواهد حضوری خوش در آن مسابقات مهم داشته باشد

مسعود مرادی که نامش در میان کاندیداهای اولیه داوری در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ آمده، در فاصله ۵/۲ سال تا برپایی این مسابقات به شرکت در این رقابت ها ابراز امیدواری کرده و می خواهد حضوری خوش در آن مسابقات مهم داشته باشد.

مرادی در سال ۲۰۰۶ نیز از کاندیداهای نخستین قاره آسیا بود، اما به لیست نهایی راه نیافت و برخی اشتباهات او و دستیارانش از دلایل اصلی آن رویداد عنوان شد و حقیقت دیگر آن بود که سایر نامزدهای داوری آسیا آرای بیشتر در قیاس با او آوردند و مرادی رقابت پایاپایی را به امثال شمس المائدین سنگاپوری و یا مارک شیلد استرالیایی واگذار کرد و جای گله ای باقی نماند. ابراز امیدواری او در شرایط حاضر نیز می تواند مقدمه ای بر ناکامی احتمالی و مجدد وی باشد، وگرنه در فاصله ۲ سال و نیم تا شروع آن رقابت ها صدها اتفاق می تواند رخ دهد و نباید به واقع ابتدای سال ۲۰۰۸ به عنوان مبنا و مقدمه ای بر تصمیم ها و کارهای اوایل و یا اواسط سال ۲۰۱۰ نگاه کرد و چنین حسابی را بر روی آن گشود.

از قضا ۲۰۱۰ سال خداحافظی مرادی با داوری خواهد بود و این سالی است که طی آن عمر داوری و قضاوت وی در مجامع جهانی پایان می گیرد و او می تواند پس از آن سوت ها را بیاویزد. برای این که چنین شود و خاطرات خوشی از مرادی به جای بماند، او باید به جام جهانی آفریقای جنوبی برود و آنجا نمره قبولی بگیرد و یا لااقل این باوری است که خود او دارد.

● باکلاس ترین

مرادی از باکلاس ترین داوران ما در ،۶ ۷ سال اخیر بوده و حتی یک بار به عنوان داور سال آسیا انتخاب شده، اما تقریبا به اندازه سایر داوران معروف ایرانی در امر قضاوت اشتباه داشته و مرتکب لغزش های متعددی در زمان داوری مسابقات مختلف شده است. آن چه عیب بزرگ مرادی است و همیشه در کارنامه او نقطه ای منفی و تیره به حساب آمده، خودداری از پذیرش اشتباهاتش بوده و حاضر نبوده است بپذیرد که چه آرای اشتباهی از سوی او صادر شده و حتی در مواردی که این اشتباهات محرز بوده، باز حرف خودش را زده و از تصمیم های خود دفاع کرده، حال آن که سایر داوران اشتباه کار با پذیرش خطاهای خود و عذرخواهی بابت آن درجات و ارزش خود را بالا برده اند.

● انکار اشتباهات

اصرار مرادی بر انکار اشتباهاتش و دفاع از تصمیم های غلط اش، تنها اثری که داشته، استمرار و افزایش آن اشتباهات بوده و با چنین روحیاتی نمی توان در جام های جهانی موفق بود. مرادی به عنوان یک داور بی غرض و سالم مورد تایید همگان بوده و خواهد بود و از هر کس بخواهید نام ۱۰ داور منتخب خود طی دهه جاری را بیاورد، اسم مرادی را هم به زبان خواهد آورد، اما وی به جای این که مانند سایر افراد حاضر در لیست قبول مسوولیت و خطا کند و برای داشتن آینده ای بهتر بکوشد با اصرار بر اشتباهاتش و پای فشردن بر سوت هایی که کشیده، حساسیت ها نسبت به خویش را افزوده و همگان را متقاعد ساخته که مشکلاتش را در دیدارهای بعدی نیز خواهد آفرید.

عجیب تر از این که وقتی او چندی پیش به سبب ارتکاب یک خطای بزرگ در صحنه ای آسیایی قریب به ۶ ماه از سوی AFC معلق و از حق داوری محروم شد، حتی حاضر به قبول این مساله نشد و آن را انکار می کرد و نتیجه اشتباه دیگران می دانست و همین حالا هم می گوید که برخی از انتقادها از وی به جای نقد، تخریب بوده است( نقل به مضمون) و بدیهی است که مرادی با این روحیات جای پیشرفت چندانی برای خود در ۵/۲ سال باقی مانده از ایام داوری اش هم باقی نخواهد گذاشت.

● کدام حضور؟

ما هم امیدواریم او نماینده جامعه داوری ایران در مهم ترین جشنواره فوتبال جهان باشد، اما حضوری که قوی و مبتنی و متکی بر قوت و کارایی باشد و نه حضوری که صرفا پایانی بر کارنامه او در امر داوری جلوه کند.

وصال روحانی