ده قانون برای سرکوب نوآوری

سرکوب کردن نوآوری و خلاقیت کارکنان متأسفانه یکی از اتفاقات شومی است که حاصلش بازی بازنده- بازنده برای فرد و سازمان است. اینکه چرا چنین می شود خود حکایتی مفصل است، ولی گاهی اوقات …

سرکوب کردن نوآوری و خلاقیت کارکنان متأسفانه یکی از اتفاقات شومی است که حاصلش بازی بازنده- بازنده برای فرد و سازمان است. اینکه چرا چنین می شود خود حکایتی مفصل است، ولی گاهی اوقات ما خودمان هم ناخواسته و ندانسته روح نواندیشی و کارآفرینی را در خود و دیگران سرکوب می کنیم. خانم رزابت کانتر با زبانی ساده، ده قانون مهم برای نابودی خلاقیت و نوآوری معرفی کرده که توجه معکوس به آنها می تواند منشأ اثرات ارزنده برای «درانداختن طرحی نو» در سازمان شود.

به بیان دیگر اگر درپی نابودی خلاقیت و نوآوری دیگران و به ویژه زیردستان خود هستید توجه به نکات زیر ارزنده خواهد بود (!):

۱) به هر ایده ی تازه ای که از طرف زیردستان به شما ارایه می شود با تردید و بدگمانی نگاه کنید، صرفاً به این علت که هم جدید است و هم از طرف زیردستان پیشنهاد شده است.

۲) بر این پافشاری کنید که کارکنانی که برای اقدام به کاری، به تصویب شما نیاز دارند، ابتدا به چندین گروه دیگر از مدیران مراجعه کرده و از آنها نیز تأییدیه بگیرند.

۳) از واحدهای سازمانی و افراد بخواهید در مورد پیشنهادهای یکدیگر به بحث و مجادله پرداخته و آنها را مورد انتقاد قرار دهند (این تدبیر بار تصمیم گیری را از شانه ی شما برمی دارد. فقط کافی است نظریه ی موفق را انتخاب کنید.)

۴) انتقادات خود را آزادانه ابراز کنید، اما از تحسین خود داری کنید (این کار همواره زیردستان را مضطرب و گوش به زنگ نگه می دارد). بگذارید بدانند امکان اخراج آنها همیشه وجود دارد.

۵) برای منصرف کردن افراد از گزارش کردن اشکالات در حوزه ی کاری خود، با مشکلات به عنوان نشانه های عدم موفقیت برخورد کنید.

۶) به طور مکرر، همه چیز را با دقت کنترل کرده و اطمینان حاصل کنید که افراد، به هر آنچه می تواند مهم باشد، اهمیت می دهند.

۷) در مورد تجدید سازمان یا تغییر در رویه ها و سیاست ها، محرمانه تصمیم بگیرید و به صورت ناگهانی آنها را به افراد اعلام کنید (این تدبیر آنها را در حالت آماده باش نگه می دارد).

۸) اطمینان حاصل کنید هر نوع تقاضا برای دریافت اطلاعات کاملاً دلیل داشته باشد و اطلاعات مذکور به راحتی توزیع نشود (بدیهی است مایل نخواهید بود اطلاعات به دست افراد ناباب برسد).

۹) تحت عنوان تفویض اختیار و مشارکت، مسئولیت تشخیص، کنارگذاردن یا جا به جا کردن افراد را به سطح مدیریت پایین تر واگذار کنید.

۱۰) تر از همه، فراموش نکنید که شما مقامات بالاتر، باید قبل از همه از نکات مهم درباره ی این کسب و کار مطلع شوید.

راستی، آیا این موارد برایتان آشنا نبودند؟!