فاصله یه حرف ساده ست

همه ما زمانی که به کسی دل می بندیم توقع داریم,رابطه عاطفی درستی نیز برقرار کنیم

همه ما زمانی که به کسی دل می‌بندیم توقع داریم،رابطه عاطفی درستی نیز برقرار کنیم. رابطه زن وشوهر یک رابطه وابستگی متقابل و دل‌بستگی است.بسیاری از ما ارزش یک رابطه نزدیک و درست زناشویی را زمانی می‌فهمیم که در رابطه‌مان آسیبی ایجاد شده باشد و یا خطری آن را تهدید کند.زیرا تا وقتی زندگی در صلح و صفاست بسیاری از ارزش‌های رابطه به چشم نمی‌آیند. واکنش معمول همسران زمانی که می‌خواهند ارزش برقراری یک رابطه عاطفی را به همسرشان نشان دهند، ابراز احساسات شدید، گریه، عصبانیت و عقب نشینی است. این نوع واکنش‌های غیرمنطقی و آنی، نه‌تنها رابطه عاطفی را بهتر نمی‌کند بلکه باعث بدترشدن اوضاع نیز می‌شود. بسیاری از زوج‌هایی که گمان می‌کنند در روابطشان، فاصله عاطفی ایجاد شده است معمولاً در یک چرخه تلاش برای بهترکردن رابطه و ناامید شدن قرار می‌گیرند.آنها نمی‌توانند در یک مسیر درست حرکت کنند و زمانی که از سوی همسرشان هیچ نوع همدلی‌ای نمی‌بینند از تلاش ناامید می‌شوند. زمانی که زن و شوهر در این چرخه می‌افتند، دیگر نمی‌توانند احساسات واقعی‌شان را بیان کنند و آنچه درنهایت به یکدیگر نشان می‌دهند احساس خشم، عصبانیت، افسردگی و بیزاری است.

کسی که در این رابطه تلاش بیشتری می‌کند از سوی همسرش احساس ناامنی می‌کند. او احساس می‌کند، همسرش توجه و مراقبت و نگرانی همیشگی را ندارد. او سعی می‌کند با ابراز خشم، هیجان و غرولند این توجه را به دست بیاورد زیرا فکر می‌کند اگر این کار را نکند همسرش از این وضعیت باخبر نمی‌شود. در این چرخه معمولاً زنان نقش تلاش‌گر را دارند و مردان کسانی هستند که عقب‌نشینی می‌کنند.

در مقابل همسری که نسبت به این نوع واکنش‌ها عقب‌نشینی می‌کند،احساسات همسرش را به درستی درک نمی‌کند. او متوجه نمی‌شود این واکنش‌ها به چه دلیلی رخ می‌دهند. او از این وضعیت ناراحت است و از اینکه نمی‌تواند با همسرش همراهی کند تحت فشار است. مردی که در این موقعیت قرار می‌گیرد احساس بی‌ارزشی و بی‌احترامی می‌کند. او نمی‌تواند همسرش را آرام کند و به او بفهماند که این زندگی برای او نیز مهم است. بیشتر وقت‌ها مرد یا زنی که تلاشی برای درست کردن رابطه نمی‌کند،امیدی برای بهبودی رابطه ندارد زیرا تجربه به او اینگونه ثابت کرده است که همسرش تلاش‌های او را نمی‌بیند.

اثری که این چرخه در رابطه شما دارد

زمانی که رابطه زناشویی به این مرحله می‌رسد،زن و شوهر بسیاری از فرصت‌ها را در ارتباط شان از دست می‌دهند زیرا آنها نمی‌توانند به نیازها و خواسته‌های یکدیگر توجه کنند.آنها به یکدیگر توجه نمی‌کنند و حتی توقع توجه نیز ندارند. زمانی که زن و شوهر چنین تصوری ازهم دارند، تمام بار گناه را به گردن دیگری می‌اندازند. آنها همسرشان را متهم می‌کنند که «او هیچ درکی از من و حرفهایم ندارد». در این حالت، زن و شوهر تمایلی به حرف زدن با یکدیگر ندارند زیرا این کار را فرسایشی می‌دانند و دراین رابطه احساس امنیت و آرامش نمی‌کنند و شاید بسیاری از خواسته‌ها، نیازها و احساساتشان را از همسرشان پنهان کنند.

● چه چیزی این چرخه را ایجاد می‌کند؟

حقیقت این است که شما یکدفعه به این مرحله می‌رسید. زمانی که احساس می‌کنید همسرتان آن‌طور که ادعا می‌کرد شما را دوست ندارد، به شما توجه نمی‌کند و نسبت به شما و خواسته‌هایتان حساس نیست، به این مرحله می‌رسید. اگرچه شما در علاقه تان نسبت به همسرتان هیچ شکی ندارید اما در یک لحظه خاص احساس می‌کنید که دیگر دوستش ندارید.

در رابطه زناشویی بسیار اتفاق می‌افتد که زن وشوهر نسبت به هم بی توجه شوند.این شما هستید که نباید اجازه بدهید این وضعیت طولانی شود زیرا باعث می‌شود شما و همسرتان نسبت به هم دلسرد شوید و این همان زمانی است که شما احساس می‌کنید همسرتان برای شما ارزشی قایل نیست.

زن و شوهری را تصور کنید که خلقیات متفاوتی با هم دارند. زن سحرخیز است و مرد اهل شب بیداری است.زن گمان می‌کند همسرش با شب‌بیداری‌هایش به او بی‌احترامی می‌کند زیرا او بارها از شوهرش خواسته است که شب‌ها زودتر بخوابد. مرد هم همین احساس را نسبت به همسرش دارد زیرا از این که او در شب بیداری‌ها همراهیش نمی‌کند ناراحت است. در چنین موقعیت‌های مشابهی زن و شوهر باید درک متقابلی از خواسته‌های یکدیگر داشته باشند زیرا هر نوع بی‌توجهی به تفاوت‌ها باعث می‌شود فاصله عاطفی ایجاد شود.

وقتی شما تفاوت‌های روحی و یا فردی یکدیگر را درک نمی‌کنید به رابطه عاطفی‌تان آسیب می‌زنید و رفتار و عملکرد همسرتان باعث می‌شود تا او را دشمن خودتان ببینید و نه دوستتان! بسیاری از مواقع شما از ترس این تفاوت‌ها نمی‌توانید بایکدیگر صحبت کنید.زیرا احساس می‌کنیدهر حرف شما از سوی همسرتان غلط تفسیر می‌شود.همسرتان نیز همین فکر را می‌کند و این مسئله باعث می‌شود که هر دوی شما از حرف زدن منصرف شوید.

زمانی می‌توانید یک رابطه عاطفی درست با همسرتان برقرار کنید که بتوانید با درک همه تفاوتها و نیازها، باهم حرف بزنید و از گفت‌وگو نترسید. اجازه ندهید که این تفاوت‌ها در رابطه شما خلل ایجاد کند و شما و همسرتان را نسبت به هم ناامید،بی دفاع، گناهکار و انتقام‌جو کند.در چنین وضعیتی است که شما و همسرتان جایگاه واقعی تان را در زندگی از دست می‌دهید.

● نیاز‌های عاطفی‌تان را نشان بدهید

شما باید نیازهای روحی، خواسته‌های فکری،احساسات خوشایند و ناخوشایندتان را به همسرتان نشان بدهید.این حق شماست اما شما باید از راه درست وارد شوید. اگر راه درست بیان احساسات را بشناسید از ایجاد فاصله عاطفی رنج نمی‌برید. اما متاسفانه در بیشتر مواقع زن وشوهر‌ها راه غلطی را برای بیان خواسته‌ها و نیازهایشان انتخاب می‌کنند.بسیاری از آنها در چرخه تلاش و عقب‌نشینی می‌افتند.

شاید برای شما مشکل باشد که نیازهای عاطفی‌تان را با همسرتان درمیان بگذارید، شاید مانند عده‌ای اصلا ندانید که از همسرتان چه می‌خواهید و یا شاید ازآن گروهی هستید که فکر می‌کنید که همسرتان خودش باید این نیازهای عاطفی را بداند اما چنین نوع نگاهی برای رابطه‌ی زناشویی شما بسیار مضر است زیرا دیگر نمی‌توانید خواسته‌هایتان را بیان کنید و همسرتان را مجبور می‌کنید تا نیازهای شما را حدس بزند. همین روش است که باعث می‌شود همسر شما عقب نشینی کند و از شما فاصله بگیرد. زیرا او گمان می‌کند هرکاری برای شما انجام بدهد کم و حقیر است. بنابراین بسیار مهم است که نیازها و خواسته‌هایتان را بیان کنید و همه‌ی احساساتتان را به او نشان بدهید.

اما اگر شما در رابطه‌ی زناشویی‌تان نقش تلاش گر را دارید و می‌خواهید این فاصله‌ی عاطفی را از بین ببرید باید تلاش کنید تا کمتر به همسرتان انتقاد کنید. خشن نباشید و کلمات ملایم‌تر به کار ببرید. درباره‌ی نگرانی‌ها و ترس‌هایتان صحبت کنید و از همسرتان بخواهید تا شما را همراهی کند. این رفتارها باعث می‌شود تا همسرتان به احساسات شما توجه بیشتری داشته باشد.

● احساسات

بعضی مواقع همسران نمی‌دانند که چگونه به احساسات یکدیگر توجه کنند. عموم مردان اینگونه پرورش شده‌اند که باید روحیه‌ای خشک داشته باشند و احساساتشان را نشان ندهند و بسیاری از زنان نمی‌دانند که چگونه ابراز احساسات کنند تا همسرشان آن را درک کند و به آن احترام بگذارد. بسیاری از زوج‌ها از اینکه طرف مقابل خواسته‌هایشان را غیرمنطقی بدانند و یا آنها را کوچک بشمرد نگران هستند. اما باید بدانید که ارتباط احساسی شما برای زندگی زناشویی‌تان بسیار مهم است. پس آن چیزی که شما از خواسته‌های همسرتان می‌فهمید نیز بسیار مهم است. شما هم باید بهتر بشنوید و بهتر درک کنید.

احساسات همسرتان را جدی بگیرید. آنها را با منطق‌تان نسنجید شما باید آنها را با احساساتتان موازنه کنید. این کار باعث می‌شود تا ارتباط عاطفی بهتری داشته باشید. شما باید فراتر از کلمات و جملات همسرتان بروید و معانی ضمنی آنها را نیز دریابید. شما مجبور نیستید که همیشه مشکلی را برطرف کنید. گاهی فقط لازم است که فقط با همسرتان همراه و همدل شوید. گاهی فقط باید بگویید «خیلی ناراحتم که این فکرو کردی»، «چه روز سختی داشتی» و یا «از اینکه این سوتفاهم پیش اومده ناراحتم». همیشه لازم است که همسرتان را آرام کنید، حتی اگر نتوانید گره از مشکلی باز کنید.

هم مردان و هم زنان می‌خواهند که شنیده شوند و دیده شوند پس زمانی که همسرتان با شما درباره‌ی مسئله یا موضوعی صحبت می‌کند، این نکته را درنظر داشته باشید. گوش سپاری بهترین راه برای نشان دادن توجه و احترام به همسرتان است.

● قلب‌هایتان را به هم نزدیک کنید

اگر احساس می‌کنید بین شما و همسرتان فاصله‌ی عاطفی به وجود آمده است باید تلاش کنید تا قلب‌هایتان را دوباره به هم نزدیک کنید. قهرو آشتی‌های مکرر و اینکه یک روز باهم صلح کنید و روز دیگر بجنگید، راه حل مشکلات نیست. شما بایید بخواهید تا این فاصله را از بین ببرید. فاصله‌ی عاطفی به مرور زمان می‌تواند بسیار بیشتر و پیچیده‌تر شود، اگر شما مدام در چرخه‌ی تلاش و عقب نشینی باشید. این کار امنیت روحی‌تان را از بین می‌برد و نمی‌توانید رابطه‌ی سالمی برقرار کنید.

● در ایجاد یک رابطه سالم تلاش کنید

راه‌های زیادی برای اینکه بتوانید وابستگی سالمی داشته باشید وجود دارد. این سه راه پیشنهادی می‌توانند در رابطه‌ی شما موثر باشند:

ـ قدردان یکدیگر باشید و این قدردانی را هرروز ابراز کنید، زمانی که از یکدیگر سپاسگزاری می‌کنید، با یکدیگر همراه می‌شوید زیرا متوجه می‌شوید تلاش‌هایتان دیده می‌شود و ارزش و جایگاهتان در زندگی حفظ شده است. این کار به شما و همسرتان کمک می‌کند تا بخاطر‌ بی‌توجهی‌های گاه به گاهی که اتفاق می‌افتند، رنجیده نشوید و احساس نکنید که زندگی‌تان متزلزل شده است.

ـ تصورات خوشبینانه از زندگی زناشویی‌تان داشته باشید. حتی اگر زندگی سختی‌های ناخواسته‌ای را به شما تحمیل کند. هرچقدر این تصورات مثبت را در خودتان تقویت کنید اعتماد بیشتری به همسرتان پیدا می‌کنید. فکرتان را با بدبینی منحرف نکنید.

ـ ریسک کنید. راه‌ها و روش‌های مختلف را امتحان کنید. از ایده‌های مختلف استفاده کنید تا پیوند عاطفی‌تان را بیشتر کنید.

وقتی که به یک رابطه‌ی مطمئن می‌رسید:

بسیار خوب است که وابستگی احساسی شما و همسرتان، نزدیک، امن، قابل اطمینان و قابل پیش‌بینی باشد. اگر ازدواج برای‌تان بهشتی امن ایجاد کند، شما به راحتی سختی‌ها و مشکلات را تحمل می‌کنید زیرا می‌توانید به راحتی به یکدیگر تکیه کنید. اما شما نمی‌توانید یکدفعه به این ارتباط سالم و نزدیک برسید زیرا شما نیاز به زمان و تجربه دارید. هربار که بتوانید تعامل درستی بایکدیگر برقرار کنید، وابستگی متقابل محکم‌تری خواهید داشت. با چنین تعاملی، همسرتان تکیه گاه امنی خواهد بود که شما را ازهر چیز دیگری‌ بی‌نیاز می‌کند. این اتفاقی است که در همسرتان نیز می‌افتد.

● چگونه فاصله‌ی عاطفی را از بین ببرید؟

این چهار نکته را به یاد داشته باشید:

ـ یادتان باشد که ازدواج یک پیوند عاطفی است. زمانی که میان شما و همسرتان فاصله‌ی عاطفی ایجاد می‌شود شما به اصل و ماهیت ازدواج آسیب می‌زنید. همیشه این اصل را به خودتان و همسرتان یادآوری کنید و مدام به همسرتان تاکید کنید که «این زندگی مشترک ما است و من همراه تو هستم»

ـ به یکدیگر برگردید و دنبال علت مشکلاتتان باشید. شما و همسرتان در یک رابطه‌ی متقابل قرار دارید. نقش موثر خودتان را در زندگی فراموش نکنید. زمانی که اینگونه به روابط نگاه کنید دیگر حق به جانب نخواهید بود.

ـ پیش از آنکه بخواهید خشم و عصبانیتتان را با همسرتان مطرح کنید، درباره‌ی نیازها و خواسته‌هایتان گفتگو کنید.

ـ برای اینکه حرف‌ها و رفتارتان تاثیر بیشتری روی همسرتان بگذارد، با لحنی ملایم، رفتاری آرام و با علاقه درباره‌ی مسائل بحث کنید. به همسرتان نیز یاد بدهید که همینطور رفتار کند. مطمئن باشید می‌توانید مشکلاتتان را حل کنید.

ریحانه دوستدار