همه از جنگ می گویند

چندی پیش و در پی جایگزینی مهره های کلیدی کاخ سفید عنوان شد که طرفداران راه حل نظامی دست بالا را در کابینه و هیات حاکمه ی آمریکا در دست می گیرند کافی ست به رسانه های جهانی شده ی در خدمت صنایع نظامی نظری انداخت تا این دور تازه ی کوبیدن بر طبل جنگ را به عیان دید

هنوز هفته‌ای از اظهار نظرهای البرادعی و قطعنامه‌ی نمایندگان جنبش غیر متحد‌ها در پذیرش خطرآمیز نبودن وضعیت تحقیقات و تولیدات هسته‌ای جمهوری اسلامی و ختم به خیر اعلام کردن پر طمطراق امور توسط محمود احمدی نژاد نگذشته که ظاهرا دوران انتظار و امید به مذاکرات پایان گرفت و با به صحنه آمدن رئیس جمهور تازه به عرصه رسیده‌ی فرانسه آقای سارکوزی و اعلام ضرورت آمادگی جهان برای جنگی تازه، دور تازه از روند رودررویی به شدت نگران کننده‌ی جنگ سالاران جهانی با جمهوری اسلامی آغاز شد.

چندی پیش و در پی جایگزینی مهره‌های کلیدی کاخ سفید عنوان شد که طرفداران راه حل نظامی دست بالا را در کابینه و هیات حاکمه‌ی آمریکا در دست می‌گیرند. کافی‌ست به رسانه‌های جهانی شده‌ی در خدمت صنایع نظامی نظری انداخت تا این دور تازه‌ی کوبیدن بر طبل جنگ را به عیان دید.

آشکار شدن نخستین علائم یک بحران فراگیر اقتصادی در آمریکا و کشورهای صنعتی جهان، به تحرک نو محافظه کاران جنگ طلب انجامیده و صف بندی تازه‌ای از متحدین یورش تازه در حال شکل گیری‌ست. سرکوب بی‌رحمانه‌ی تظاهرات صلح در واشنگتن نیز حکایت از آن دارد که تحمل جانیان جهانی از نغمه‌ی پر شکوه صلح به سر آمده و آن‌ها نمی‌خواهند اجازه دهند فضای ضد جنگ در آمریکا دوباره تشدید شود.

واکنش‌های این سوی جبهه نیز بر نگرانی‌ها می‌افزاید. مصاحبه فرمانده نیروی هوایی و سخن از آمادگی برای یک جنگ "ناهم‌طراز" به خودی خود بسیار نگران کننده است. سیاست گذاران حکومتی به صراحت اعلام می‌دارند که هیچ عقب‌نشینی‌ای را مجاز نمی‌دارند. اگرچه آن‌ها این‌بار به صراحت بیان داشته‌اند توان دفاعی لازم برای رودررو قرار گرفتن با چنین تجاوزی را ندارند، اما راه مقابله را انتخاب کرده‌اند و همسایگان را تهدید می‌کنند که در صورت استفاده از فضای آن کشور‌ها برای حمله به ایران، به آن کشور‌ها با موشک حمله خواهد شد.

وزیر امور خارجه روسیه بلافاصله پس از جلسه تصمیم‌گیری پیرامون تشدید تحریم‌ها، در توجیه علل غیر قابل قبول بودن یورش نظامی به ایران، اعلام می‌دارد که پیش بینی موج پناهندگان بی‌شمار از طریق خاک جمهوری آذربایجان به خاک روسیه را دارد. این حرف‌های جنون آمیز آن هم درست به هنگامی که همه از جنگ حرف می‌زنند معنایی جز آن ندارد که طرح جنگ کامل شده و پیامدهای آن برای طرف‌های درگیر و ذینفع توضیح داده شده است.

نشست ۵+۱ نیز همزمان با این نغمه‌های شوم دست به‌کار به تصویب رساندن دور تازه‌ای از تحریم‌هاست که لاریجانی یکی از ایدئولوگ‌های جناح‌های حاکم آن را غیر قابل تحمل خوانده و به صراحت اعلام داشته که تشدید تحریم‌ها واکنش حمهوری اسلامی را به‌دنبال خواهد داشت. اگر تحریم‌ها را با توجه به تجربه جنگ عراق آماده سازی زمینه برای یورش‌های تجاوزکارانه و مرگ‌بار بعدی بدانیم، هر گام در تشدید این تحریم‌ها را باید قدمی به سوی جنگ ارزیابی کرد.

این یک واقعیت است که در طی این مدت روند‌های مذاکره و مصالحه پا به پای تشدید رودررویی ادامه داشته و این‌جا و آن‌جا امید‌هایی را برای جلوگیری از جنگ آفریده، اما نشانه‌ها حکایت از فائق شدن چنین روندی ندارد. برعکس آن‌چه در پیش چشم‌های وحشت زده‌ی ما تشدید شده و می‌شود خطر یک برخورد و آغاز یک جنگ دیگر در منطقه‌ی پر تنش خاورمیانه است.

نباید اجازه داد فشارهای سیاسی و اقتصادی و عملیات روانی نیروهای جنگ طلب از تحرک نیروهای صلح‌دوست بکاهد و آن‌ها را به لاک دفاعی براند. رسانه‌های آنان در تلاشند اذهان را برای قطعی بودن و غیر قابل اجتناب بودن جنگ آماده کنند. اگر جنگ طلبان به خود اجازه می‌دهند با کمال بی‌شرمی از آماده شدن برای رودررویی سخن برانند، صلح طلبان نیز باید یورش تازه‌ای را در افشای سیاست‌های خائنانه و جنایتکارانه‌ی آنان آغاز کنند.

احمد سپیداری