دوران پرتلاطم زندگی با جوان

جوانی دوره ای حساس در زندگی فرزندان ماست. نه نوجوان بودن آسان است و نه والدین یک نوجوان بودن.
یک اظهارنظر به ظاهر ساده از طرف شما می تواند باعث ایجاد سوءتفاهم شود و فرزند نوجوانتان …

جوانی دوره ای حساس در زندگی فرزندان ماست. نه نوجوان بودن آسان است و نه والدین یک نوجوان بودن.

یک اظهارنظر به ظاهر ساده از طرف شما می تواند باعث ایجاد سوءتفاهم شود و فرزند نوجوانتان برنجد یا خشمگین شود. همین مسئله والدین را برای برقراری ارتباط دوستانه و مناسب با نوجوان گیج و سردرگم و حتی دلسرد می کند. والدین باید با یک رویکرد منطقی، هم به رشد شخصیتی فرزندانشان کمک کنند و به استقلال طلبی آن ها احترام بگذارند و هم با ملایمت به آنها نشان دهند که خانواده بزرگ ترین حامی و پشتیبان آنها است.

کاترین ادگار متخصص رفتارشناسی دانشگاه شیکاگو می گوید: از فرزند جوانتان توقع بیش از اندازه نداشته باشید. اگر قصد دارید در چند مورد رفتار او را اصلاح کنید، باید در این راه قدم به قدم پیش بروید و در هر مقطع زمانی فقط روی یک جنبه از رفتارش کار کنید، به عنوان مثال اگر اخیرا از او خواستید که هر روز سر ساعت مشخصی به خانه برگردد و او هم تازه شروع به عمل کردن مطابق میل شما کرده است نباید بلافاصله موضوع دیگری مانند کم کردن ساعات تماشای تلویزیون را مطرح کنید. هنگامی که مشغول اصلاح رفتار او در زمینه ای خاص هستید از نافرمانی های کوچکش در سایر زمینه ها چشم پوشی کنید.

تلاش بیش از حد برای اصلاح جنبه های متعدد رفتار فرزندتان هر دوی شما را خسته و ناامید می کند. بیشتر بر روی مسائلی متمرکز شوید که به سلامت و امنیت او مربوط است، مانند موادمخدر، بی احتیاطی در رانندگی و انتخاب دوستان مناسب.

اجازه دهید برای حل مشکل تلاش کند

برای کمک و پشتیبانی از فرزندتان همیشه حاضر باشید ولی فقط هر وقت از شما خواست، نصیحتش کنید. اگر فرزندتان دوست ندارد درباره موضوع خاصی با شما صحبت کند، اصرار نکنید هر چه در سرش می گذرد را برایتان تعریف کند. اصرار بیش از اندازه در این مورد معمولا باعث خشمگین شدن جوانان می شود. در عوض به او اجازه دهید خودش برای حل مشکلاتش تلاش کند. بدین ترتیب به او نشان می دهید از این که کم کم شخصیت مستقلی پیدا کند حمایت می کنید و این اولین قدم برای افزایش عزت نفس در جوانان است. البته باید به او یادآوری کنید که هر زمان نیاز به مشورت و یا کمک شما داشته باشد، همیشه در کنارش حاضر هستید.

به حریم خصوصی جوانان احترام بگذارید

آزادی های معمول جوانان را با دخالت های بی مورد محدود نکنید. به حریم خصوصی فرزند نوجوانتان همانند بزرگسالان احترام بگذارید. هرگز ایمیل های او را نخوانید و به مکالمه های خصوصی اش گوش ندهید. هنگامی که او خانه نیست اتاقش را مرتب نکنید. جوانان از سرک کشیدن والدین به اتاق و وسایلشان بیزارند و مسلما شما هم دوست ندارید مرتبا ریخت و پاش آنها را جمع کنید. فرزندانتان آن قدر بزرگ شده اند که بتوانند اتاقشان را خودشان مرتب کنند.

فقط اعتدال را به جوانان یاد دهید

بسیاری از جوانان عادت به صحبت کردن بیش از حد با تلفن دارند. به آنها یاد بدهید که تلفن وسیله ای برای همه اعضای خانواده است و همه حق دارند که از آن استفاده کنند.

می توانید مدت زمانی تعیین کنید و از فرزندتان بخواهید مکالمه های تلفنی اش از آن مقدار بیشتر نباشد. این کار فقط برای آزاد کردن خط تلفن نیست بلکه به فرزندتان اعتدال و میانه روی و نظم می آموزد.

درباره وضع ظاهری بیش از حد حساس نباشید

جوانان درباره وضع ظاهری خود بیش از اندازه حساس هستند. ممکن است آنها مرتبا درحال ایراد گرفتن از سر و وضع و نحوه لباس پوشیدن اطرافیانشان باشند. اما معمولا هنگامی که کسی از ظاهر خود آنها انتقاد می کند، برخورد مناسبی ندارند. باید به جوانان کمک کرد تا تصویر ذهنی مناسبی از خودشان داشته باشند.

درباره نحوه لباس پوشیدن فرزندتان بیش از حد حساس نباشید. البته این به این معنی نیست که در هر شرایطی از او تعریف کنید.

بلکه به دنبال راه هایی برای حمایت کردنش باشید. هنگامی که لباس های مناسبی را برای پوشش انتخاب می کند او را تشویق کنید و سعی کنید باورهای مثبت او را نسبت به خودش مستحکم تر کنید.

علیرضا سزاوار