ایمان به قدرت و امر خداوند

ایمان به خدا و اعتقاد راسخ به قدرت او باعث می گردد تا انسان در زندگی و مشکلات به او توکل کند و حل مسائل زندگی و دشواری ها را به خدای بزرگ و توانا بسپارد. این اعتقاد انسان را در زندگی …

ایمان به خدا و اعتقاد راسخ به قدرت او باعث می گردد تا انسان در زندگی و مشکلات به او توکل کند و حل مسائل زندگی و دشواری ها را به خدای بزرگ و توانا بسپارد. این اعتقاد انسان را در زندگی دنیوی موفق و صبور بار می آورد. در واقع تمام امور و کارها به دست خدای متعال است و اگر انسان به این واقعیت یقین داشته باشد و به راستی رو به خدا کند خداوند هم او را مشمول فیوضات خودش می نماید زیرا او فیاض است و می خواهد مرتباً به بندگان خود فیض رساند و مسلماً اگر کسی با خدا رابطه پیدا کرد به قدری مقامش بالا می رود که از مقربین می شود. در حدیث قدسی آمده است: من تقرّب منّی شبراً تقربت منه ذراعاً، و من آتانی یمشی آتیته هرولهً. خداوند می فرماید کسی که یک وجب به سوی من آید من یک ذراع به سوی او می روم و کسی که آهسته به سوی من آید من شتابان به سوی او می روم.‏

رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند

بنگر که تا چه حد است مکان آدمیّت

ولی باید تمام افراد این حقیقت را در یابند که هر چه خدا بخواهد همان می شود و خدای نکرده به قدرت یا هنر خود مغرور نشوند وسایل و اسباب را بدون نظر و مشیت خدا نافذ و حاکم ندانند. جالینوس طبیب معروف، در آخر عمر به مرضی مبتلا شد و هر چه کرد خوب نشد، و موقعی که او را مورد طعن قرار دادند، گفت تا خدا نخواهد هیچ امری واقع نمی شود و هیچ دارویی اثر نمی کند و از همان مرض از دنیا رفت. تا خداوند به حل مسئله و مشکلی امر و اراده نکند از توان بشری خارج هست حتی اگر در آن مسئله تخصص و مهارت لازم را داشته باشد. در واقع تمام مشکلات با امر و اراده او حل می شود و خارج از اراده او هیچ اتفاقی در جهان هستی نمی افتد.‏

دیگر اینکه انسان هر چه می خواهد باید از خدا بخواهد زیرا همه به او محتاج هستند. حضرت امام سجاد (ع) می فرماید: طلب المحتاج من المحتاج سفاههٌ و ضلالهٌ. طلب کردن محتاجی از محتاج دیگر بی عقلی و گمراهی است. و بداند هر چه مقدار اوست به او می رسد. حضرت علی (ع) خطاب به فرزندش حضرت امام حسن (ع) می فرماید: واعلم یا بنیّ: انّ الرّزق رزقان: رزقٌ تطلبه و رزقٌ یطلبک. یعنی بدان فرزندم: روزی دو نوع است: یک نوع همان روزی هایی است که تو باید جستجو کنی و دیگر آن روزی که به سراغ تو می آید.‏

و از همه مهمتر متوجه باشد که غفلت او را نگیرد و خدا را از یاد نبرد که در آن صورت خداوند هم او را فراموش می کند، و اگر چنین شد دیگر امیدی نیست و خدا آن روز را نیاورد (که خدا ما را فراموش کند و ما را به خودمان واگذارد) و باید دنیا را کاروانسرایی بداند که باید بزودی از آنجا بیرون رود، و بالاخره دلی پاک و قلبی مصفا پیدا کند که اگر مرد هیچ چیز بدتر از آن نیست، که در روایت آمده است: شرّ العمی عمی القلب.‏

و همچنین به یقین بداند که بدون توسل و تمسک به چهارده معصوم پاک (ع) هیچ عبادتی از او قبول نمی شود، زیرا اینها باب الله هستند، لذا برای تقرب یه خدا فقط و فقط باید این ذوات مقدسه را واسطه و شفیع و راهنما و رهبر خود قرار داد و از ایشان اطاعت کرد تا در دنیا و آخرت رستگار گردید.

و از جمله چیزهایی که انسان باید مراعات کند دوستی با مردم و خدمت به خلق خداست و عبادتی از این بالاتر نیست که انسان بتواند دلی را به دست آورد و موجبات خشنودی مومنی را فراهم کند. و چنین انسانی مورد لطف و رحت الهی در هر دو دنیا واقع می شود.

نسرین پناه زاده