کمال الانقطاع غایت سلوک عارفان

ای عزیز (سالک)! بدان که خواهش و تمنای نفس منتهی نشود به جایی و به آخر نرسد اشتهای آن...
تا در بند خویشتن خویش و هواهای نفسانی خود باشید، نمی توانید «جهاد فی سبیل الله» و دفاع از «حریم …

ای عزیز (سالک)! بدان که خواهش و تمنای نفس منتهی نشود به جایی و به آخر نرسد اشتهای آن...

تا در بند خویشتن خویش و هواهای نفسانی خود باشید، نمی توانید «جهاد فی سبیل الله» و دفاع از «حریم الله» نمایید...

آن که کمر انسان را می شکند این است که حب انسان به خودش «وحب انسان به ایمانش، وحب انسان به همه چیزهایی که موجب حب است، انسان را برساند به آن جایی که اگر نبی اکرم هم از او بگیرد، دشمن او می شود، و آن وقت هم که می فهمد خدا دارد می گیرد دشمن او می شود...

نمی شود که انسان هم خودپرست باشد و هم خداپرست. نمی شود که انسان هم منافع خودش را ملاحظه کند و همه منافع اسلام را. باید یکی از این دو تا باشد۱.

دل به دیگر موجودات بستن هر موجودی باشد، از خدا غافل شدن است...

دلبستگی به مخلوق و غفلت از حق- جل جلاله- از حجب غلیظه ای است که نور معرفت را خاموش و قلب را مکدر و ظلمانی کند، و این از بزرگ ترین دامهای ابلیسی شقی و مکاید بزرگ نفس است که انسان را از ساحت مقدس حق دور و از معارف حقه مهجور می کند۲.

۱) پندها و حکمت ها، امام خمینی(ره)، ص ۷۵ تا ۸۰

۲) شرح حدیث جنود عقل و جهل، امام خمینی(ره)،صص ۱۲۴-۱۹۸