پاسخ فرزاد فرزین به سوالات خصوصی

مدیر برنامه ام معتقد است من گران ترین خواننده ایرانم ولی نمی دانم دیگران چه مبلغی می گیرند و وارد این مباحث نمی شوند اما گران مفهوم جالبی نیست می توان گفت دستمزدم نسبت به کارم بالا است چون کاری که انجام می دهم متفاوت است

عکس‌العمل آدم‌ها نسبت به شما دو تا واکنش متفاوت است یا می‌گویند اَی فرزاد فرزین یا می‌گویند وای فرزاد فرزین. یعنی حالت وسط ندارد. مثل واکنش مردم به تیم بایرن‌مونیخ.

خواننده‌ای در این سطح اگر قرار بود بایرن مونیخ باشد اصلا به اینجا نمی‌رسید. بایرن‌مونیخ معروف است اما محبوب نیست.

حالا برای تو چرا اینجوری است؟

کسانی که خیلی بی‌علاقگی و پس زدن نشان می‌دهند باید ببینیم دلیل‌شان چیست. مثلا صرفا دارند روی قیافه قضاوت می‌کنند. من اینها را روانشناسی کردم. هم نزدیکترین شخص در زندگی​ام روانشناس است، هم خودم شرایط را می​دانم. آنهایی که قضاوت خیلی منفی می‌کنند کاملا در اشتباه هستند و کسی که دفعه اول من را ببیند کاملا نظرش برمی‌گردد. من راجع به اینکه آدم‌ها از من خیلی بدشان می‌آید یا خیلی خوش‌شان می‌آید نمی‌توانم نظر بدهم چون برمی‌گردد به آن برایند انرژی که از من ممکن است بگیرد یا سیگنال اشتباهی که ممکن است بگیرد که قطعا سیگنال اشتباه را می‌گیرد.

خیلی از آنها اصلا پیگیر کارهایت نیستند و حتی شاید تک و توک آهنگی از کارهایت را گوش دادند. ژست تو، مدل عکس‌هایت را و این چیزها را دوست ندارند.

خیلی هم خوب است. برای من مهم است که نهایتا من در این سال‌ها پیشرفت کرده‌ام و محبوبیتم بیشتر شده است. من که مسئول فکر مردم نمی‌توانم باشم. من باید سعی کنم خودم باشم.

چقدر برای رفتار، ویترین و استایل خودتان وقت می‌گذارید چون در کار شما بسیار مهم است؟

سوپراستار شدن در هر جایی با هر شرایطی یک پکیج است و به یک موضوع خاص محدود نمی‌شود. ستاره کسی است که در شغلش نسبت به سایر همکاران درجه A دارد. می‌تواند یک جراح مشهور باشد که هم دستمزدش بالاتر است و هم کارش بهتر است. خیلی از افراد در مورد این پکیج نظر خاصی دارند. نظرشان محترم است اما طرز تفکر من بین‌المللی واستاندارد است.

برای طراحی لباس با افراد خاصی کار می‌کنید؟

یک خیاط دارم که خودش طرح می‌دهد یا من طرح‌هایی را پیشنهاد می‌کنم. سال ۹۰ بود که با این فرد آشنا شدم و متوجه شدم کارش خوب است.

این فرد نگاه موسیقایی دارد؟

بله، در همه کنسرت‌های من شرکت می‌کند تا نتیجه کارش را ببیند و ایرادات را برای دفعه بعد پیدا کند. سعی می‌کنم هنگام کنسرت متفاوت باشم. البته این به این معنا نیست که همه باید متفاوت باشند. مایکل جکسون همیشه متفاوت بود ولی انریکه تی‌شرت می‌پوشد. هر کسی سبک خودش را دارد. دلیل نمی‌شود که دیگران اشتباه می‌کنند. البته معتقدم انریکه هم استایل دارد. خواننده باید این استایل را در رفتار، لباس پوشیدن ، موسیقی و نوع برخورد با مردم رعایت کند.

آدم گرانی هستی؟ یعنی در حرفه شما می‌توان این تقسیم‌بندی را داشت؟

بله، آدم گرانی هستم.

چقدر گران هستید، یعنی مثلا جزو اولین‌ها هستید؟

مدیر برنامه‌ام معتقد است من گران‌ترین خواننده ایرانم ولی نمی‌دانم دیگران چه مبلغی می‌گیرند و وارد این مباحث نمی‌شوند اما گران مفهوم جالبی نیست. می‌توان گفت دستمزدم نسبت به کارم بالا است چون کاری که انجام می‌دهم متفاوت است. شاید برخی از افراد فقط به خاطر ترانه‌های‌شان دستمزد بالایی داشته باشند اما در کنسرت باید چیزی ارائه داد. یکی از انتقاداتی که در کار آخرم شنیدم این بود که چرا کنسرت از ال‌ای‌دی پخش می‌شود؟ مخاطبان انتظار داشتند که مرا مستقیم ببینند نه از طریق ال‌ای‌دی. این ایرادها وارد است. همه یکجور فکر نمی‌کنند. در مجموع اتفاقاتی می‌افتد که یک فرد گران می شود. در غیر این صورت بعد از مدتی دستمزد پایین می‌آید. یعنی تصادفی بالا نمی‌رود. خواننده باید به‌حق دستمزد بالا بگیرد. افرادی که برای موقعیت‌شان تلاش می‌کنند چنین مشکلی را تجربه نمی‌کنند. شاید در حال حاضر خیلی‌ها در کار کنسرت دکور می‌زنند اما در گذشته که من شروع کردم خیلی‌ها با من تماس گرفتند و گفتند که به دنبال این چیزها نباشم. جسارت مبلغ دارد. نه مبلغ مالی، مبلغ موفقیتی. برای به دست آوردن این جسارت باید منتظر خیلی اتفاق‌ها باشید.

به تازگی فیلم یکی از کنسرت‌هایم را بیرون دادم. فکر می‌کنید مردم اصلا می‌دانند همچین چیزی هست. کسی اصلا نمی‌داند. اگر در کشوری خارجی بودیم، شبکه موسیقی داشتیم که کلیپ‌مان را پخش می‌کرد خیلی زودتر از این اتفاق‌ها می‌افتاد. خیلی طول می‌کشد که مردم خواننده را بشناسند و متوجه تفاوت‌های کار او بشوند. شما مثلا اگر الان کارگردانی بیاورید اثری باکیفیت هالیوودی بسازد، هزینه زیاد بکند، آدم‌های متفاوت بیاورد و... فکر می‌کنید نسبت به سینمای ایران موفق نمی‌شود، به نظر من می‌شود.

کتاب هم می‌خوانی؟

خیلی کم. گاهی کتاب‌ها یا مجلات و مطالب روزنامه‌ها درباره موسیقی را می‌خوانم ولی کلا اهل کتاب نیستم.

فیلم چطور؟

هر شب فکر کنم ۸ تا فیلم می‌بینم. یکی از حرفه‌ای‌ترین فیلم‌بین‌های کل ایران هستم.

هر شب ۸ تا فیلم می‌بینی؟!

آره هر شب ۵ تا می‌بینم و یک سیزن یک سریال را هم تمام می‌کنم. یعنی تا آنجا که زنده باشم، می‌بینم.

آخرین فیلمی که دیدی چی بوده؟

اسمش یادم نیست.

پس اوقات فارغ از کارت را بیشتر فیلم می‌بینی و تفریح تو فیلم دیدن است؟

تفریح که فقط فیلم نیست. دوستان قدیمی‌ام را می‌بینم و با آنها معاشرت می‌کنم. با خانواده این طرف و آن طرف می‌رویم. رستوران می‌رویم. می‌دانید که ما آنقدر تفریحی نداریم.

خیلی از خواننده‌ها برای اینکه بتوانند کنسرت‌های ارگانی را هم اجرا کنند در زمینه لباس پوشیدن نکاتی را رعایت می‌کنند. برای تو پیش نیامده؟

لباس پوشیدن من در کنسرت با عرف جامعه تناقضی ندارد. در برنامه‌های دولتی هم اجرا دارم. من را با همین شخصیت قبول کرده‌اند. قرار نیست شبیه به چیز خاصی باشم. در عین متفاوت بودن باید با عرف جامعه هماهنگ شوم. لباس‌هایم نامناسب نیست. مردم از این مدل لباس‌ها برای روی صحنه خوش‌شان می‌آید. هر جایی لباس خاص خودش را دارد.

حسام نواب‌صفوی مهمان گروه‌تان بود؟

حسام نواب‌صفوی سورپرایز گروه ماست. دو بار در کنسرت تهران حضور داشت. این موضوع را کنار نگذاشته‌ام. هیچ موقع نمی‌گویم که قرار است او را کجا وارد کنم اما به هر حال در موقعیت‌های ساده از حسام استفاده نمی‌کنم.

سورپرایزهای دیگری هم داری؟

قطعا دارم. اصولا در زمینه کنسرت کارهایی شبیه به هم انجام نمی‌دهم. کار دفعه بعدی من به طور حتم متفاوت است. اگر سالن مورد نظر و شرایط خاص در اختیارم قرار گیرد.

زمانش کی است؟

اواسط دی که در بهمن و اسفند همان برنامه را تمدید می‌کنم چون ارزش دارد افرادی که ندیده‌اند آن را ببینند. اولین کنسرت پاپ است که در سیستم خاصی اجرا می‌شود.

همیشه یک کار شش و هشت در آلبوم​هایت داری...

این بار کار شش و هشت‌تری دارم. دفعه قبل «باتو» را کار کرده بودیم که کار خوبی بود. در هر آلبوم فضاها متفاوت می‌شود ولی در مورد شش و هشت ممکن است خیلی تفاوت پیدا نکند.

باشگاه هم زیاد می‌روید؟

تهران باشم هر روز می‌روم.

رژیم غذایی خاصی دارید؟

بله. البته رژیمی که من دارم به درد همه نمی‌خورد چون باید درصد چربی بدنم را الان کم کنم. من یک زمانی خیلی چاق شده بودم و نزدیک ۱۰۰ کیلو بودم. همین کنسرتی که الان فیلمش بیرون آمده ۹۸ کیلو بودم.

الان چند کیلو هستی؟

۸۶ کیلو هستم.

نزدیک ۱۴ کیلو کم کردی؟

بله، البته زمان برد. دی سال قبل رژیمم را شروع کردم. بعد این وسط‌ها دوباره یک ذره هم چاق شدم. موقع جشنواره ۵ کیلو کم کردم. به کنسرت اردیبهشت‌ که رسیدم کمی چاق شدم. خلاصه الان ۱۴ کیلو نسبت به ۹ ماه پیش کم کرده‌ام.

از آن مدل‌هایی هستی که هر غذایی از فست‌فود و... ببینی، می‌خواهی؟

رژیم گرفتن خیلی سخت است و باید اراده داشته باشی. الان که البته همه می‌روند از این عمل‌های ساکشن، لیپولیز و... می‌کنند و راحت شده‌اند. ما که آمار همه را داریم ولی من خدایی ورزش می‌کنم و رژیم دارم. یک مربی دارم که ناظر فدراسیون جودو و بدنسازی است و خیلی علمی کار می‌کند.

اسمش چیست؟

آقای محمد ظهیری. خیلی علمی تمرین می‌کنیم و تمرینات‌مان به شدت سنگین است. تحرک‌مان بالاست. این است که وقتی طراحی بدنم را شروع و وزنم را کم کردم فرم بدنم را تغییر دادم، به این نتیجه رسیدم که درصد چربی زیاد و عضلات بزرگ را فراموش کنم و به اندام متناسب‌تری برسم. شغلم هم طوری است که این نوع اندام برای من مناسب‌تر است.

در مورد رضا گلزار توضیح دهید و اینکه چطور شد وارد کنسرت شما شد؟

رضا گلزار را به این جهت قبول دارم که وقتی در مدتی طولان سینمای ایران سوپراستار نداشت نیمی از بودجه فیلم‌ها از رضا گلزار به دست می‌آمد. در حال حاضر سینمای ایران از لحاظ درآمدی افت زیادی داشته است. البته فیلم خوب هم کم می‌بینیم. درصد بینندگان سینمایی پایین آمده است. من فیلم‌های ایرانی را دیده‌ام، حتی آنهایی را که جایزه گرفته‌اند را با دقت تماشا کرده‌ام. خوب نیستند چون در مقایسه با فیلم‌های روز دنیا به نظرم ضعیف هستند. اگر موسیقی ما در سطح پایینی باشد انتقادهای زیادی را می‌شنویم. موسیقی ما کمتر از ۱۰ سال است که کارش را دوباره بعد از ۲۰ سال خاموشی شروع کرده، آدم‌های جدیدی آمده‌اند که بخشی از آنها تحصیلات نداشتند و عده‌ای شرایط کار حرفه‌ای را نمی‌دانستند.

چطور با رضا آشنا شدی؟

کلوپی داشت که چند بار آنجا می‌رفتم. فریدون و حمید جاوید آنجا بودند. با این وجود خیلی آشنایی نداشتیم. امیر میلاد نیکزاد (رهبر ارکستر من) گفت که رضا می‌خواهد با توآشنا شود و به نظرم کنسرت دعوتش کنیم تا باب آشنایی بیشتر باز شود. باهم صحبت و خوش وبش کردیم تا شاید بابی برای کارهای مختلف باشد.

ممکن است در سورپرایز بعدی‌تان گلزار هم باشد؟

به شرایط زیادی بستگی دارد. باید صبر کنیم. مانند علی دایی که وقتی از زمین بیرون می‌رفت بقیه فکر می‌کردند حالا چه کسی گل می‌زند. مهم‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال‌مان علی دایی است. در واقع گلزار هم در سبک خودش مانند علی دایی است. او منتقدان زیادی داشت. به هر حال نمی‌توانیم بگوییم همه آدم‌ها کامل هستند ولی باید از امتیازاتی که داریم استفاده کنیم. ما عادت داریم که قدر داشته‌های‌مان را نمی‌دانیم ولی وقتی آنها را از دست می‌دهیم افسوس می‌خوریم. این اتفاقات پیش می‌آید اما مسائل شخصی هر فردی به خودش بستگی دارد.

در کنسرت همکاران‌تان شرکت می‌کنید؟

گاهی اوقات شرکت می‌کنم. امسال به کنسرت سیروان رفتم و سال گذشته در کنسرت مازیار فلاحی شرکت کرده‌ام.

آنها دعوت کردند یا خودتان دوست داشتید؟

همیشه دعوت شدم.

به کسی می‌گویید که کارهای‌تان را گوش کند، نظر این افراد برای‌تان مهم است؟

این کار را از آلبوم شانس شروع کردم. وقتی آلبوم به مرحله‌ای برسد که تقریبا تکلیفش معلوم شود، نظر سایرین را می‌پرسم و نظرسنجی می‌کنم. البته از افرادی که موسیقی گوش می‌کنند. سلیقه مردم برای ما در اولویت قرار دارد. از ۵۰ یا ۶۰ نفر نظر می‌پرسم.

اگر بگویند آهنگ خوب نیست چه کار می‌کنید؟

این اتفاق افتاده است. تعدادی از نزدیکانم آهنگ را گوش می‌دهند و به آنها می‌گویم روی کاغذ بنویسند تا کسی تعارف نکند. کاری بوده که از ۵۰ نفر ۴۵ نفر گفته‌اند خوب نیست. در نتیجه کار را بیرون گذاشتم.

هوادارانت دوست دارند با توعکس بگیرند و حرف بزنند. اگر مجله ما چنین شرایطی را فراهم کند، استقبال می‌کنی؟

بله، حاضرم. در گذشته هم چنین کارهایی انجام می‌شد که بابش از بین رفت. در ایران قوانینی وجود دارد. جاهایی می‌شود این کار را انجام داد. فقط باید هماهنگی‌ها انجام شود. به نظرم کار قشنگی است. اگر شرایط از لحاظ انتظامی و انتخاب مکان مناسب باشد قطعا ممکن است.

افرادی که در بیشتر در کنسرت‌های تو شرکت می‌کنند نسبت به سایرین برتری ندارند و حق‌شان نیست که به تو نزدیک تر شوند؟

اینطور فکر نمی‌کنم. من اینطور مقایسه نمی‌کنم. همه طرفدارانم را در یک سطح می‌بینم. یکی زودتر با موسیقی من آشنا شده و دیگری دیرتر. نمی‌توان گفت که عده‌ای برتری دارند. اینکه موهبتی را خدا عرضه کرده که ۵ نفر از کسانی که شما را نمی‌شناسند از ته قلبشان ابراز علاقه کنند و شخصیت‌تان را دوست داشته باشند، باید خدا را شکر کرد. همه این اتفاق‌ها را دوست دارند و من هم همین‌طور. یکی از طرفداران از من پرسیده بود از زندگی‌ات راضی هستی؟ معلوم است که راضی‌ام. اصلا چه دلیلی برای نارضایتی وجود دارد. مشکلات کوچک و روزمره برای هر کسی پیش می‌آید. گاهی اوقات دیده‌ام که افراد مشهور در بهترین شرایط هم دچار افسردگی می‌شوند. خوشی زیر دل‌شان می‌زند. این اتفاق برای من نمی‌افتد چون در قانونی که برای زندگی‌ام گذاشته‌ام هنوز به هدف اصلی‌ام نرسیده‌ام و فاصله دارم. هر فردی تعریف می‌کند که قله آرزوهایش چه ارتفاعی باید داشته باشد.

بهترین صفت اخلاقی‌ات چیست؟

در کارم انتقادپذیر و صبورم.

بدترین صفت اخلاقی‌ات و نقطه ضعفت کدام است؟

درست که صبورم ولی گاهی اوقات زود عصبانی می‌شوم. با توجه به اینکه اطرافیان زیاد به من می‌گویند سعی کردم این اخلاق را تغییر دهم چون کلا فردی هستم که در دلم چیزی نیست و با نیت قبلی حرفی را به کسی نمی‌زنم. البته این خصیصه منفی را تا حدود زیادی کم کرده‌ام.

قله آرزویت کجاست؟

توان این را دارم که در برنامه‌های بین‌المللی دیده شوم.

یعنی آرزویت حضور در «گرمی» است؟

گرمی یکجور اسکار محسوب می‌شود. بله، چرا که نه. اگر شرایط فرهنگی ما بهتر باشد برای کار کردن با سیستم بین‌المللی اینقدر مشکل نداشتیم. مشکل دیگر این است که تبلیغات ما در سراسر دنیا دیده نمی‌شود. چرا باید موسیقی که مورد تایید ما نیست در دنیا معروف‌تر و همه‌گیر باشد. برای اینکه آنها دارند تبلیغ می‌شوند. سیاست ما غلط است. دلیل هم این است که روی کار آنها هیچ‌گونه نظارتی وجود ندارد. نظارت یعنی اینکه در چارچوب عرف مملکت باشد، فقط همین.

شاید اینها مربوط به آن موارد شرعی است که اشکال گرفته می​شود؟

نه، مورد شرعی نیست. هنر موسیقی از دل طبیعت و آفرینش خداوند به وجود آمده‌اند. آن چیزی که ما روی آن صحبت داریم کلام و شعر و متن ترانه‌هاست که ممکن است باعث شود موسیقی از حالت مثبت خارج شود و اثر منفی بگذارد. یعنی موسیقی ابزاری برای تبلیغ یک چیز منفی بشود. اینجاست که نظارت باید صورت بگیرد که امیدوارم این اتفاق در آینده بیفتد. آن چیزی که در دنیا تبلیغ می‌شود طبیعتا آن چیزی نیست که ما می‌خواهیم و روی آن نظارتی نداریم. باید سعی کنیم این امکان را به وجود بیاوریم که موسیقی ما هم بتواند با آن ارزش‌هایی که مورد تاییدمان است در دنیا امکان مطرح و دیده و شنیده شدن را پیدا کند. ما باید از یک سو تبلیغ کار خودمان را بکنیم و از سوی دیگر سعی کنیم به آن بسته استاندارد جهانی برسیم.

پس شانس مثلا حسین علیزاده با آن مدل فورکولور و سنتی برای ورود به مارکت جهانی بیشتر است؟

نه، اشتباه نکن. مسئله ما فورکولور یا غیرفورکولور بودن نیست. موسیقی پاپ دنیا چارچوبی دارد. می‌توانیم المان‌هایی از موسیقی فورکولور یا سنتی کشورمان را در چارچوب موسیقی پاپ بین‌المللی بیاوریم اما قواعد جهانی پاپ را باید رعایت کنیم. آنجا پروداکشن عظیم دارند، گروه مشاورین دارند و کمپانی‌های بزرگ پشت سرشان هستند. اما اینجا اصلا هنوز کمپانی به آن معنی واقعی و جهانی‌اش نداریم. کمپانی‌ها اینجا فقط به دنبال منافع مالی​شان هستند. نمونه‌هایش را الان دارید می‌بینید.

ولی خیلی از خواننده‌ها را هم همین تهیه‌کننده‌ها معروف کرده‌اند و کمک کردند اولین آلبوم رسمی‌شان منتشر شود.

مثلا؟

رضا صادقی

رضا صادقی آن زمان که با من «هم وطن» را کار کرد «مشکی رنگه عشقه» را خوانده بود و خیلی معروف بود، فقط مجوز نداشت.

خب، تهیه‌کننده هم دنبال منافع خودش است و باید این زرنگی و رندی را داشته باشد.

بله ، باید داشته باشد و دمش هم گرم اما او بازاری است و خواننده هنرمند است. فرق این دو در این است. من وارد این مقولات نمی‌شوم. اگر ما بخواهیم وارد مارکت جهانی شویم باید ابزارش را هم تهیه کنیم.

خیلی دور به نظر می‌آید.

دور نیست، ما دورش کردیم. به هر حال من کار خودم را می‌کنم و برای آلبوم جدیدم برنامه خاص خودم را دارم. اگر من سه تا قطعه انگلیسی به آلبومم اضافه کردم دلیلش این نبوده که مردم ایران انگلیسی گوش بدهند تا مثلا انگلیسی‌شان تقویت شود. برنامه‌ریزی کردم و می‌خواهم به اهدافی در راستای رسیدن به مارکت جهانی برسم. بسیار هم کار سختی است.

فوتبالی هستید؟

بله، فوتبال را دوست دارم.

شنیدیم پرسپولیسی و بارسایی هستی، درست است؟

در زمینه تیم‌های خارجی من رئال را هم دوست دارم.

الان این را می‌گویید که طرفداران رئال ناراحت نشوند؟

نه، زمانی واقعا رئالی بودم اگر الان مصاحبه‌های ۵، ۶ سال پیش را بخوانید، می‌بینید که یک دوره‌ای رئالی بودم. هر تیمی که باحال باشد من آن طرفی می‌شوم. مثلا دوره‌ای عاشق منچستر یونایتد بودم. ایرانی نیستند که من روی آنها عرق خاصی داشته باشم.

الان بارسایی هستی؟

الان بارسلونا را دوست دارم.

و پرسپولیسی؟

پرسپولیسی که همیشه بودم و هستم ولی چه پرسپولیسی بود آن پرسپولیس.

پرسپولیس زمان استانکوویچ؟

آن زمانی که علی کریمی آمد و کاویانپور و حتی قبل از آن، زمانی که خود علی دایی و کریم باقری و اینها بودند. بازیکن‌های محبوبی داشتیم. من بازیکن خوب را تحسین می‌کنم. با اینکه استقلالی نیستم فرهاد مجیدی را همیشه دوست داشتم. اینها بازیکنان خوبی بودند. الان علی کریمی از پرسپولیس به تراکتورسازی رفته شما به من بگویید کجای دنیا چنین اتفاقی می‌افتد. یک بازیکن ستاره و مشهور پرسپولیسی آخرین سال بازی‌اش برای چه باید به تیم دیگری برود.

مسابقات فوتبال را دنبال می‌کنید؟

مجبورم دیگر. نمی‌شود که ندید.

پرسپولیس قهرمان می‌شود؟

والا من الان تنها دلیلی که بازی پرسپولیس را نگاه می‌کنم، به خاطر علی دایی است. شاید علی دایی بتواند کاری کند. نمی‌گویم بازیکن خوب ندارند ولی نقش کلیدی الان با علی دایی است.

چه چیزی در زندگی به شما آرامش می​دهد؟

موسیقی و زندگی در کنار کسانی که دوستشون دارم و کامنت​های طرفدارانم؛ در آخر تشکر می ​کنم از میلاد صفرزاده (مدیر سایت) ، زایا سلیمان (مدیر برنامه​هایم) و همچنین گروه شُک که نیمه بیشترل از زحمات اجراهای من را انجام می​دهد.

تا به حال شده آهنگی را شنیده باشید و پیش خودت بگویی که ای کاش ترانه یا موسیقی آن مال من بود؟

بله، خیلی از آهنگ‌ها بوده، در آلبوم غریبه فریدون یکی، دو قطعه بود که دوست‌شان داشتم ولی به درد صدای من نمی‌خورد. دوست داشتم که چنین ترانه‌ای مال من بود اما اگر من می‌خواندم خراب می‌شد. غیر از این در ایران مورد دیگری یادم نمی‌آید.

از کنسرت‌های خارجی هم الگو می‌گیرد، در این کنسرت‌ها شرکت می‌کنی؟

معلوم است که الگو می‌گیرم. همان‌طور که در فوتبال هم از خارجی‌ها الگو می‌گیریم. آنقدر توانایی ندارم که در همه کنسرت‌های خارجی شرکت کنم. پیش آمده اما تعدادش محدود بوده است. فیلم‌های کنسرت‌ها را تماشا می‌کنم. از کارهای اپرا گرفته تا پاپ، کلاسیک و...

نظرت راجع به مجله «زندگی ایده‌آل» چیست؟

«زندگی ایده‌آل» مجله موفقی است. اولین مجله سبک زندگی ایران است. مجله خوبی است. من فکر می‌کنم قسمت‌های مربوط به سبک زندگی آن بسیار خوب است. مثلا من شماره قبل مجله را مثل همیشه گرفتم و داشتم می‌خواندم که معرفی یک عطر جدید را دیدم که از آن عطر خوشم آمد و رفتم آن عطر را تهیه کردم. مجله مطالبی خوب با کارآیی بالا و به دردبخور دارد. قسمت هنری به نظرم معمولی است. اما در قسمت موسیقی ضعیف هستید. شاید نظرتان این است که خوراک جامعه در همین حد است که البته نظر من مخالف این است چون وقتی از کنسرت‌ها استقبال می‌شود این به آن معنی است که مردم به این حوزه علاقه دارند. این چیزی که الان دارید به نظر من کم است. باید مثلا کنسرت‌ها خودش یک بخش باشد. ما خودمان در رسانه‌ها موسیقی را سانسور می‌کنیم چه در مجله شما و چه در اکثر مجله‌ها. من معتقدم حالا که شرایط مهیاست و دیدها بازتر شده ما هم باید موقعیت‌مان را تثبیت کنیم و کار درست ارائه بدهیم.