صبح روشن در شب انتظار

منتظران، چشم به راه سپیده تاریخ‏اند.
با «بصیرت» و «جهاد»، ظلمت شب ظلم را می‏شکافند و رها از تعلقات، خود را برای «شهادت» در رکاب مولا، آماده می‏سازند.
انتظار، درختی است که جز «اقدام» …

منتظران، چشم به راه سپیده تاریخ‏اند.

با «بصیرت» و «جهاد»، ظلمت شب ظلم را می‏شکافند و رها از تعلقات، خود را برای «شهادت» در رکاب مولا، آماده می‏سازند.

انتظار، درختی است که جز «اقدام» و «اصلاح»، میوه‏ای نمی‏دهد.

انتظار، فلسفه مقاومت است، نه عامل تسلیم!

«عصر ظهور» رجعت دوباره بعثت در حرا و امامت در غدیر است.

«غیبت»، دوران «انتظار» جوشش دوباره غدیر عاشورایی در نینوای تاریخ است،

در بستری از فرات ظهور و علقمه نور!

منتظران واقعی، سلاح بر دوشان شهادت طلبند که «استقامت»، مدال و نشانشان است و «ایمان»، ره توشه حرکتشان و «توکل»، تکیه‌گاه همیشگی‏شان.

یاران مهدی(عج) را باید در میان سلاح بر دوشان و کفن‏پوشان و جان برکفان و مبارزان و سنگرنشینان و خدمتگزاران به انقلاب و تقویت کنندگان سپاه دین و حرمت‏گزاران به خون و خانواده شهیدان یافت، نه در ساکتان و بی تفاوتان و نه در رفاه‏زدگان و عافیت طلبان.

نیمه شعبان، افروختن چراغ شوق در دل شیعیان و امید دادن به محرومان است.

میلادی است فرخنده، که عید منتظران وراثت زمین برای مستضعفان و شکست سلطه جباران است.

وقتی نیمه شعبان می‏رسد،

گلواژه‏های «انتظار»، «ظهور»، «فرج»، «حکومت جهانی»، «قسط و عدل»، «دیدار»، «مهدی» می‏شکوفد و عطر یاد، زمان را فرا می‏گیرد.

چشم‌ها، به راه کسی دوخته است که خورشید جان‌ها و امید انسان‌هاست.

یادگاری است از پیامبران و امامان،

خلاصه ابراهیم است،

عصاره محمد(ص) و زنده کننده سنت‌هاست.

نیمه شعبان، مطلع خورشید فروزان مهدی(عج) در ظلمت تاریخ است.

آن خورشید پنهان، کعبه مقصود و قبله موعود امتهاست.

غیبت کبری، دوره آزمایش است. تا منتظران راستین، از مدعیان انتظار، بازشناخته شوند و ملاک در این بازشناسی، «شناخت تکلیف» و عمل به وظیفه در عصر غیبت است.

مهدی(عج)، خورشیدی است که در دل منتظران، امید زیستن را همواره روشن و گرم نگاه می‏دارد.

هیچ «حضور»، هم‏چون «غیبت» او، لحظه لحظه زمان و تاریخ را نیاکنده است.

حاضرترین حاضران به گرد پای «حضور غایبانه»اش نمی‏رسند.

او معنای حضور در غیبت است،

مفهوم غیبت حاضر است،

مجمع غیب و شهود است.

او «وارث» دین محمد و خط سرخ شهادت است،

او «قائم» است، ایستاده و استوار و پابرجا، تا جهانی را به قیام حق‏طلبانه وا دارد.

او «منتقم» است، خونخواه حادثه کربلا و انتقام گیرنده خون شهیدان و خون سیدالشهدا.

هم هادی است، هم مهدی.

راه‏شناسی خبیر و راهبانی است بصیر و راهنمایی است مطمئن و دلسوز.

او «صاحب الزمان» و «صاحب الامر» است.

زمین و زمان، امر و فرمان، جان و جهان در اختیار اوست.

سلام بر مهدی،

انتظار سبز دوران‌ها!

آرمان مجسم عدالتخواهان،

چلچراغ روشن شبستان تاریخ،

روشنگر زمین و زمان،

مرد برگزیده اعصار

ذخیره جاویدان الهی

و...نوید بخش صبح، در شب انتظار.

"جواد محدثی