حتی رنگ ها, رنگ زندگی است

این را می دانم که هر کدام از شما به هر دلیلی گذرتان به این بخش از بیمارستان خورده یا با هدف یا بی هدف تفاوتی نمی کند

این را می‌دانم که هر کدام از شما به هر دلیلی گذرتان به این بخش از بیمارستان خورده. یا با هدف یا بی‌هدف... تفاوتی نمی‌کند... کافی است در اثر یک اشتباه در فشردن انگشت روی دکمه طبقات آسانسور بیمارستان یا از روی کنجکاوی یا به واسطه خوشحالی ملا‌قات‌کنندگانی که در این طبقه در رفت و آمدند، به این بخش راهنمایی شوید... می‌بینید؟...! به تصور نگارنده این بخش از بیمارستان تنها بخشی است که شادی‌هایش بیش از تصاویر غم‌انگیزش است؛ همه خشنودند که موجودی پا به عرصه گذاشته است. عده‌ای به این موجود تازه از راه رسیده آنقدر امید بسته‌اند که در تخیل او را آن بالا‌بالا‌ها می‌بینند و گاهی در مقام ناجی خود و خانواده و گاهی هم این موجود از راه رسیده حامل پیام یأس و نومیدی است و گاهی هم ... هر چه هست، واژه به واژه دعوت است و کلا‌م؛ کلا‌م تبریک...

گل است و گلا‌ب و شادی... حتی رنگ‌ها، رنگ زندگی است اما من در این بخش در یک روز دل‌انگیز بهاری، زنی را دیدم، تنها. زنی که تازه فارغ شده بود... بدون ملا‌قات‌کننده... بدون شاخه‌ای گل در گلدان بالا‌ی سرش و در موقعیتی که سرش رو به پنجره و چشم به آسمان دوخته و پشت به درب ورودی... ‌

تصویر این زن تنها برای من به یادگار ماند. تابلویی که با یادآوریش همیشه غمگین می‌شوم.

همیشه این سوال در ذهنم بود که مگر می‌شود؟ مگر می‌شود زنی این چنین تنها...؟ در میان سیل معاشرت‌ها و شادی‌ها؟

بعد از سال‌ها پاسخ سوالم را در فیلم دعوت گرفتم.

اپیزودی که در آن قرار بود تصویری از زنی تنها و عاشق را به نظاره بنشینیم...

این چند سطر را فقط به این دلیل خدمت‌تان تقدیم کردم که از من خواسته شد در مورد فیلم دعوت به کارگردانی آقای حاتمی‌کیا وارد گفت‌وگو شوم اما چون فیلم، تازه به اکران می‌رسد و پافشاری در مورد ویژه‌نامه همچنان برقرار است، گفت‌وگوی مفصل را در مورد مضمون فیلم و انگیزه حقیر برای حضور در آن و چگونگی شکل‌گیری شخصیت محوله (بهار) را به فصل دیگری موکول می‌کنم و این چند سطر را فقط به عنوان تبلیغ نگارنده و دعوت عزیزان فرهیخته و فعالا‌ن عرصه‌های گوناگون که دغدغه‌شان موضوعات اجتماعی است و همچنین فعالا‌ن اجتماعی در مورد مسائل مربوط به زنان، به تماشای فیلم دعوت می‌دانم که بالطبع بعد از اکران فیلم با توجه به نام بزرگ کارگردان و سابقه طولا‌نی و درخشان ایشان در عرصه هنر هفتم و اسامی بزرگ دیگر که در شکل‌گیری این فیلم سهیم بوده‌اند و همچنین سوژه فیلم، گفت‌وگوهای مفصلی در انتظار دست‌اندرکاران این پروژه خواهد بود که امید است فرصت دیدن فیلم و مباحثه در مورد موضوع فیلم در بین متخصصان و صاحبان اثر (کارگردان و تهیه‌کننده) همه ما را به چشم‌اندازی جدید و روشن برساند. ‌

در آخر از خداوند می‌خواهم بعد از تماشای این فیلم، تصویری ماندگار در ذهن‌تان باقی گذارم.

مریلا‌ زارعی