تا بهتر از یکی

aliskiren مهار کننده‌ی خوراکی رنین است و اخیراً توسط FDA در درمان هیپرتانسیون به صورت منوتراپی یا همراه سایر داروها تأیید شده است.
آلیسکیرن سیستم رنین آنژیوتانسین آلدوسترون(RAA) را نسبت …

aliskiren مهار کننده‌ی خوراکی رنین است و اخیراً توسط FDA در درمان هیپرتانسیون به صورت منوتراپی یا همراه سایر داروها تأیید شده است.

آلیسکیرن سیستم رنین آنژیوتانسین آلدوسترون(RAA) را نسبت به مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین یا بلوکرهای گیرنده‌ی آنژیوتانسین (ARB) در یک مرحله زودتر بلوک می‌کند. توام کردن مهار کننده‌های ACE و ARB همیشه هم مؤثرتر از مصرف هر یک از این داروها نیست. اما آیا تلفیق آلیسکیرن وARB به طور مؤثرتر از مصرف هر کدام سبب پایین‌تر آمدن فشارخون می‌گردد؟

پژوهشگران به صورت تصادفی شده تعداد ۱۷۹۷ بیمار دچار هیپرتانسیون (متوسط فشاردیاستولی ۹۵ تا ۱۱۰ میلی‌متر جیوه) را تحت درمان با نصف دوز حداکثر آلیسکیرن، والسارتان، هر دو یا دارونما به مدت ۸ هفته قراردادند و حداکثر دوز دارو را عیارسنجی نمودند. این بررسی با حمایت مالی کارخانه‌های سازنده‌ی هر دو داروانجام شد.

بعد از ۸ هفته، متوسط کاهش فشاردیاستولی در گروه توام به طور قابل توجه بیشتر از هر یک از دو گروه منوتراپی (۲/۱۲ میلی‌مترجیوه) (۹ میلی‌متر جیوه برای آلیسکیرن و ۷/۹ برای والسارتان) یا گروه دارونما بود(۱/۴ میلی متر جیوه). در متوسط فشارسیستولی و سایر اندازه‌های کنترل فشارخون نیز نتایج مشابهی دیده شد. در بیمارانی که از درمان توام استفاده کرده بودند، میزان شیوع هیپرکالمی گذرا (بیش از ۵/۵ میلی‌مول در لیتر) بیش از بیماران گروه تک درمانی یا دارونما بود.