به یاد استادی بزرگ: داریوش صفوت

...

موسیقیدان
1307-1392
روز 26 فروردین 1392،  فرهنگ ایران یکی از بزرگترین خدمتگزاران خود که موسیقی و هنر این کشور  بسیار مدیون اوست، را از دست داد. داریوش صفوت در 85 سالگی در تهران درگذشت و میراثی قدرتمند در موسیقی ایران از خود به جای گذاشت؛ میراثی در آن واحد هم علمی و هنری و هم اخلاقی. صقوت که خود شاگرد ابوالحسن خان صبا بود، در سال هایی که از 1347  «مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران» را در زیر مجموعه تلویزیون بنیان گذاشت و تا اواخر دهه 1350 مدیریت آن را برعهده داشت، یعنی بیش از یک دهه، توانست حیاتی جدید به موسیقی سنتی کلاسیک ایران داده و چارچوب هایی را برای آن پایه ریزی کند که بتوانند به این موسیقی امکان رشدی در  حد جهانی بدهند. او با به کار گرفتن روشی علمی و اخلاقی، با میدان دادن به جوانان و نسل جدیدی از موسیقی دانان، نوازندگان، خوانندگان و سایر دست اندرکاران موسیقی، آبرویی  تازه برای موسیقی ایرانی ایجاد کرد که امروز پس از گذشت بیش از سی سال از آن زمان، هنوز شاگردان و جوانانی که صفوت پایشان را به موسیقی باز کرد و به آنها مکانی برای رشد در آرامش و فرهنگ، داد، اساتید برجسته موسیقی سنتی ایران هستند و در سراسر جهان می درخشند.هر چند صفوت، هرگز به شهرت برخی از شاگردانش نرسید، اما شاید شهرت آخرین چیزی هم نبود که برایش ارزش داشته باشد، برعکس سهم او در تاریخ و فرهنگ و هنر این سرزمین برای همیشه باقی می ماند و نشانه و نمادی خواهد بود از ثمره کار استادی که آینده دست پروردگان خود را پیش از کسب شهرت و عافیت جویی برای خود خواست و همواره در زندگی خویش  الگویی بود برای اعتقاد و ایمان به فرهنگ، به هنر، به موسیقی و به کار جدی علمی و در همان حال حفظ آبرو و حیثیت مقام والای یک هنرمند واقعی. انسا شناسی و فرهنگ درگذشت این هنرمند فرهنگ دوست ارجمند را به خانواده محترم ایشان و تمامی هنردوستان و فرهنگ شناسان ایران تسلیت می گوید و در آینده ای نزدیک پرونده ای ویژه را به این استاد بزرگ موسیقی اختصاص خواهد داد. اما در اینجا صرفا برخی از مطالبی که در روزهای پس از درگذشت وی  منتشر شدند و همچنین  نوشته هایی را از وبگاه  وی، که تصویر فوق از آن برگرفته شده، آدرس آن در همین صفحه آمده است، را نقل می کنیم.    
یادش پایدار و عمر پر بارش باز هم پر بارتر باد



همشهری آنلاین
http://hamshahrionline.ir/details/209498

درگذشت استاد داریوش صفوت چهره برجسته موسیقی سنتی


داریوش صفوت چهره برجسته موسیقی ایران که نقشی ارزنده در شکل گیری و نضج جریان موسیقی سنتی داشت در سن ٨٥ سالگی درگذشت.
خانه موسیقی نوشت: این استاد پیشکسوت موسیقی پس از طی یک دوره بیماری، شب گذشته در سن 85 سالگی در شهر کرج دارفانی را وداع گفت.
خاکسپاری داریوش صفوت روز جمعه ساعت 9 صبح در قبرستان بی بی سکینه شهر کرج خواهد بود و مراسم یادبود این هنرمند فقید روز شنبه 31 فروردین از ساعت 16 الی 17:30 در مسجد جامع شهرک غرب برگزار می‌شود.
همشهری آنلاین درگذشت این استاد نامی را به خانواده آن مرحوم و جامعه موسیقی ایران تسلیت می‌گوید.

پایگاه اینترنتی شهرام ناظری
http://www.shahram-nazeri.ir/artists/198-daryush-sofovvat.html

داریوش صفوت
دکتر داریوش صفوت (متولد ۱۳۰۷) از اساتید موسیقی سنتی ایرانی است. وی نوازنده سنتور و سه‌تار و از شاگردان حبیب سماعی، ابوالحسن صبا و حاج آقا محمد ایرانی مجرد است. او از جمله بنیان‌گذاران مرکز حفظ و اشاعه موسیقی در سال ۱۳۴۷ است.

زندگی‌نامه

دکتر داریوش صفوت در سال ۱۳۰۷ در تهران متولد گردید. وی تعلیم سه‌تار را نزد پدر (علی‌اصغر صفوت) آغاز کرد از سال ۱۳۲۶ تا سال ۱۳۳۶ به تکمیل نوازندگی سه‌تار و سنتور نزد ابوالحسن صبا اقدام نمود و سرانجام از سال ۱۳۴۴ تا ۱۳۴۸ به تحقیق در ردیف موسیقی سنتی ایران و تکمیل سه‌تار در محضر حاج آقا محمد ایرانی مجرد اشتغال ورزید.

او در سال ۱۳۳۲ به اخذ درجه لیسانس حقوق از دانشکده حقوق دانشگاه تهران نائل آمد و در سال ۱۳۴۴ از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس، دکترا در حقوق بین‌الملل گرفت.

تدریس موسیقی

وی از سال ۱۳۳۸ به تدریس در زمینه‌های نوازندگی سنتور و سه‌تار، ردیف موسیقی ایرانی، آکوستیک موسیقی، تاریخ موسیقی ایران، شناخت موسیقی، آشنائی با موسیقی شرقی، فلسفه موسیقی ایرانی، تجزیه و تحلیل موسیقی ایرانی، موسیقی و اسلام، بررسی رسالات کهن موسیقی ایران و ... در مراکز زیر پرداخت:

* هنرستان موسیقی ملی، تهران، ۱۳۳۹ - ۱۳۳۸
* مرکز مطالعات موسیقی شرقی، وابسته به انستیتو موزیکولوژی پاریس، دانشگاه سوربن، ۱۳۴۴ - ۱۳۳۹
* دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ۱۳۷۶ - ۱۳۴۵
* هنرکده موسیقی ملی، تهران، ۱۳۶۰- ۱۳۵۸
* دانشکده موسیقی دانشگاه هنر، تهران، ۱۳۵۸ تاکنون
* دانشکده تلویزیون و سینما، تهران، ۱۳۵۶ - ۱۳۵۹
* دانشکده میراث فرهنگی (تهران)، ۱۳۶۹

بسیاری از اساتید فعلی موسیقی از آموزش‌های وی بهره‌مند شده‌اند.


مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران

دکتر داریوش صفوت در سال ۱۳۴۷ مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران وابسته به سازمان رادیو تلویزیون وقت را بنیان نهاد و تا سال ۱۳۵۹ مدیریت آن را بر عهده داشت. این مرکز در گسترش موسیقی اصیل ایران و پرورش موسیقی‌دانان جوان سهم به‌سزائی داشته‌است.

وی هم‌چنین کنسرت‌های متعددی را در اقصی نقاط جهان اجرا نموده‌است.

عضویت‌ها و نشان‌ها

* استاد بازنشسته پایه ۱۵ دانشگاه هنر و دانشگاه تهران
* استاد نمونه دانشگاه‌های ایران
* مدیر مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی، وابسته به سازمان رادیو تلویزیون ایران از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۹
* مدیر سابق گروه موسیقی دانشگاه تهران
* مدیر سابق گروه موسیقی دانشگاه هنر
* سرپرست سابق کارگاه موسیقی کودکان و نوجوانان در صدا و سیما از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲
* مدیر سابق گروه هنر در مرکز نشر دانشگاهی
* عضو انجمن آکوستیک‌دانان ایران ۱۳۵۷/۱۹۷۸
* عضو انجمن فلسفه ایران ۱۳۵۵/۱۹۷۶
* عضو «پیوسته» فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران
* داریوش صفوت در سال ۱۳۸۵ موفق به دریافت نشان «شوالیه هنر و ادب» Chevalier De L'ordre Des Arts et Des Letters گردید که بالاترین نشان هنری کشور فرانسه می‌باشد.

شاگردان سرشناس

* مجید کیانی
* پرویز مشکاتیان
* دکتر هما سادات افسری

آثار

* رساله «عرفان و موسیقی ایران» به زبان فارسی، تهران ۱۳۴۸ (۱۹۶۹ میلادی)
* ترجمه انگلیسی رساله «عرفان و موسیقی ایران»، چاپ نیویورک ۱۹۸۵ میلادی (۱۳۴۶)
* ترجمه فرانسوی رساله «عرفان و موسیقی ایران» با اضافات، پاریس ۱۹۸۸ میلادی (۱۳۶۷)
* پژوهشی کوتاه درباره استادان موسیقی ایران و الحان موسیقی ایرانی به زبان فارسی، تهران ۱۳۵۰ (۱۹۷۱ میلادی).
* تصحیح و چاپ «رساله موسیقی» بنائی به اتفاق استاد تقی بینش به زبان فارسی، تهران ۱۳۶۸ (۱۹۸۹ میلادی)
* بخش پایانی کتاب «هنر موسیقی ایران» به زبان انگلیسی، واشنگتن ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰)
* کتاب «موسیقی ایران» به زبان فرانسه به اتفاق نلی کارن (Nelly Caron)، این کتاب در سال ۱۹۶۶ میلادی (۱۳۴۵) تحت نظارت شورای بین‌المللی و موسیقی یونسکو در پاریس چاپ شده‌است.
* کتاب «هشت گفتار درباره فلسفه موسیقی» به زبان فارسی تاریخ چاپ ۱۳۸۶ انتشارات نیک

* هم‌چنین از ایشان دو اجرای سه‌تار و سنتور به صورت کاست در داخل ایران قابل دسترسی است.

منابع
•    ویکی‌پدیای انگلیسی
•    فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران
•    روزنامه ایران، شنبه ۸ آذر ۱۳۸۲
•    روزنامه شرق، چهارشنبه ۲۶ فروردین ۱۳۸۳
•    دکتر داریوش صفوت در وب‌گاه فرهنگستان علوم ایران
•    دکتر داریوش صفوت در وب‌سایت شخصی




عارف وقت
http://www.arefevaght.blogfa.com/post-202.aspx
داریوش صفوت، ردیف دان، موسیقی‌دان و نوازنده سه‌تار و سنتور هفتم آذرماه 1307 در تهران به دنیا آمد.
موسیقی و نواختن سه تار را ابتدا نزد پدرش علی اصغر صفوت فرا گرفت و به دلیل حشر و نشر پدرش با اهالی هنر، از جمله حیب سماعی (سماع حضور) در 16 سالگی (1323) نزد وی رفت و سنتور را نزدش آموخت.
در 19 سالگی (1326) به درک محضر استاد ابوالحسن صبا توفیق یافت و نوازندگی سه‌تار و سنتور را در محضر وی تکمیل کرد به نحوی که بعدها صبا در جایی از وی به عنوان یکی از بهترین شاگردان خود یاد کرد که درکی دقیق و ظریف از موسیقی ایرانی دارند.
صفوت در کنار یادگیرى موسیقى، تحصیلات آکادمیک خود را نیز با قبولی و فارغ‌التحصیلی در دانشکده حقوق دانشگاه تهران دنبال کرد و سال ۱۳۳۲ در رشته حقوق فارغ التحصیل شد. صفوت البته همزمان با تحصیل دانشگاهی کار موسیقی را هم ادامه داد، چنانکه نزدیک به ده سال و تا قبل از درگذشت ابوالحسن صبا از محضرش کسب فیض کرد.
بعد از فوت صبا، صفوت که میان شاگردان صبا و اهالى موسیقى آن زمان، به استعداد و طبع روان شهره بود، در هنرستان عالى موسیقى مشغول تدریس شد.
دراین دوران مرحوم دکتر مهدى برکشلى موسیقیدان و استاد فیزیک دانشکده علوم ، رئیس واحد موسیقى اداره کل فرهنگ و هنر بود. او که با شرق شناسان فرانسوى ارتباط داشت و نیز تحصیلات آکادمیک خود را در فرانسه به پایان برده بود، داریوش صفوت را براى تدریس موسیقى ایرانى به «مرکز مطالعات موسیقى شرقى» در پاریس معرفى کرد.
صفوت تا اخذ درجه دکترا در رشته حقوق بین‌الملل از دانشکده حقوق پاریس پیش رفت. داریوش صفوت بورسیه اداره کل هنرهاى زیبا شد و در پاریس در کنار تحصیل و تدریس، به تحقیق و پژوهش در موسیقى و اجراى کنسرت‌هاى پژوهشى پرداخت. او به تشویق و کمک شرق شناس فرانسوى خانم نلى کارن که شاگرد سه تار و سنتور صفوت نیز بود، کتابى به زبان فرانسه درباره موسیقى ایران نوشت که ذیل مجموعه «سنت‌هاى موسیقى » در سال ۱۳۴۴ انتشار یافت.
 صفوت در آن کتاب موقعیت اجتماعى موسیقى در آن دوران را شرح داده و راهکار حفظ و احیاى موسیقى قدیم ایران را تأسیس یک مرکز باستان شناسى موسیقى دانست.
 انتشار کتاب رئیس رادیو تلویزیون سابق را برآن داشت تا از صفوت براى مشاوره در زمینه موسیقى رادیو و تلویزیون، دعوت به همکارى کند، اما صفوت پیشنهاد جدى ترى داشت و آن تأسیس مرکز حفظ و اشاعه موسیقى ایران بود. دراین زمان او به دعوت دکتر برکشلى، در دانشگاه تهران تدریس موسیقى مى کرد. حضور او در دانشگاه فرصت مناسبى بود تا با استعدادهاى جوان موسیقى آشنا شود و بهترین هاى آنان را براى حضور در مرکز حفظ واشاعه موسیقى ایران انتخاب کند.
وی بعدها مرکز حفظ و اشاعه موسیقی را بنا گذاشت و شاگردان برگزیده دپارتمان موسیقى دانشگاه تهران را نیز با همکارى نورعلى خان برومند، موسیقیدان شاخص دوران که مدرس دانشکده بود، به مرکز آورد و واسطه پیوند نسل قدیم موسیقیدانان ایران با این نسل نوجو و جوان شد.
از جمله ویژگی‌های این مرکز این بود که شاگردان حقوق می‌گرفتند تا از بزرگان موسیقی ردیف و نوازندگی بیاموزند. شاگردانی که بعدها هر کدامشان برای خود و جامعه موسیقی یلی شدند. افرادی چون محمد رضا لطفی، پرویز مشکاتیان، حسین علیزاده، داریوش طلایی، داود گنجه‌ای، ، جلال ذوالفنون ، مجید کیانی، محمدرضا شجریان، علی اکبر شکارچی، محمد علی کیانی‌نژاد، داریوش پیرنیاکان، مرحوم نورالدین رضوی سروستانی، مرحوم محمدعلی حدادیان، مرتضی اعیان، مرحوم عشقی، رضا مقدسی و... از جمله افرادی بودند که زیر نظر دکتر صفوت و بزرگانی چون، سعید هرمزی، فروتن، دوامی، شهنازی، بهاری و... هم درس موسیقی آموختند وهم درس زندگی هنری.
دکتر صفوت در دوره‌ای پس از پیروزی انقلاب اسلامی ریاست بخش موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران را بر عهده داشت.
وی چند سال قبل نشان شوالیه را از دولت فرانسه دریافت کرد که به دلیل روحیه گریز از تبلیغاتش آن را نزد کسی و جایی بیان نکرد.

برخى از آثار مکتوب او عبارتند از:
ـ خصوصیات موسیقى سنتى ایرانى (به زبان فرانسه) ۱۳۴۵
ـ موسیقى ایران (به زبان فرانسه تحت نظارت شوراى بین المللى موسیقى یونسکو) ۱۹۶۶
ـ رساله عرفان موسیقى ایران ۱۳۴۸
ـ موسیقى سنتى و عرفان شرقى (نیویورک) ۱۹۸۵
از دکتر صفوت دوتکنوازى سه تار و سنتور و نیز ردیف آوازى موسیقى ایران با صداى حاتم عسگرى نیز منتشر شده است.

مهر نیوز
http://www.mehrnews.com/detail/News/2033976
داریوش صفوت استاد پیشکسوت موسیقی درگذشت
داریوش صفوت استاد پیشکسوت موسیقی شب گذشته بعد از تحمل یک دوره سخت بیماری از دنیا رفت.
به گزارش خبرنگار مهر، داریوش صفوت استاد پیشکسوت موسیقی پس ازتحمل یک دوره بیماری، شب گذشته 26 فروردین‌ماه در سن 85 سالگی در شهر کرج درگذشت. صفوت از شاگردان ابوالحسن صبا بود و نزد وی به تحصیل موسیقی پرداخته بود.
صفوت هفتم آذرماه سال 1307 در شیراز متولد شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته‌ حقوق دانشگاه تهران به پایان رسانده بود. وی به تکمیل هنر موسیقی نزد استاد ابوالحسن صبا پرداخت و این ارتباط را به مدت ده سال و تا پایان عمر استاد صبا ادامه داد.
این هنرمند در اواخر سال 1339 برای تدریس در مرکز مطالعات موسیقی شرقی در انستیتو موزیکولوژی سوربن به فرانسه رفت و به موازات آن در رشته‌ حقوق بین‌الملل دکترا دریافت کرد.
پیکر زنده‌یاد صفوت جمعه 30 فروردین ماه ساعت 9 صبح در قبرستان بهشت سکینه شهر کرج به خاک سپرده می‌شود. مراسم یادبود این هنرمند نیز شنبه 31 فروردین از ساعت 16 الی 17:30 در مسجد جامع شهرک غرب برگزار خواهد شد.




http://avinyfilm.ir/main/index.php?Page=definition&UID=2788493

 داریوش صفوت استاد پیشکسوت موسیقی درگذشت
 داریوش صفوت استاد پیشکسوت موسیقی شب گذشته بعد از تحمل یک دوره سخت بیماری از دنیا رفت.
به گزارش آوینی فیلم، مهر خبر داد: داریوش صفوت استاد پیشکسوت موسیقی پس ازتحمل یک دوره بیماری، شب گذشته 26 فروردین ماه در سن 85 سالگی در شهر کرج درگذشت. صفوت از شاگردان ابوالحسن صبا بود و نزد وی به تحصیل موسیقی پرداخته بود.

صفوت هفتم آذرماه سال 1307 در شیراز متولد شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته حقوق دانشگاه تهران به پایان رسانده بود. وی به تکمیل هنر موسیقی نزد استاد ابوالحسن صبا پرداخت و این ارتباط را به مدت ده سال و تا پایان عمر استاد صبا ادامه داد.

این هنرمند در اواخر سال 1339 برای تدریس در مرکز مطالعات موسیقی شرقی در انستیتو موزیکولوژی سوربن به فرانسه رفت و به موازات آن در رشته حقوق بین الملل دکترا دریافت کرد.

پیکر زنده یاد صفوت جمعه 30 فروردین ماه ساعت 9 صبح در قبرستان بی بی سکینه شهر کرج به خاک سپرده می شود. مراسم یادبود این هنرمند نیز شنبه 31 فروردین از ساعت 16 الی 17:30 در مسجد جامع شهرک غرب برگزار خواهد شد.

سایت داریوش صفوت
http://www.dariushsafvat.com/

درباره‌ی داریوش صفوت
هفتم آذرماه سال 1307 در شیراز، در خانوادهای که نسلها علم روز و هنر موسیقی را در خود حفظ کرده بودند، متولد شد. به واسطهی شغل پدر، تا هفتسالگی در کنار حافظ ماند و بقیهی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران، در مدرسهی دارالفنون و مدرسهی دارایی به پایان رساند. ابتدا فراگیری ویولُن و سهتار را نزد پدر آغاز کرد و سپس حبیب سُماعی آموزش سنتور را به وی عهدهدار شد. سال 1326 در وزارت دارایی اشتغال یافت و تحصیلات دانشگاهی را در رشتهی حقوق دانشگاه تهران آغاز نمود.
به تکمیل هنر موسیقی نزد استاد ابوالحسن صبا پرداخت و این ارتباط را به مدت ده سال، یعنی تا پایان عمر استاد صبا، ادامه داد. اندیشههای ماتریالیستی آن روز بر وی نیز بی‌‌تأثیر نبود، بهطوری که مقالاتی را با نام خود یا با نام مستعار، در مورد مسائل روز (و همچنین موسیقی) در مجلات و روزنامهها منتشر کرد. بیقراری وی در اندیشه و هنر، منجر به فعالیتهای زیادی گردید که در بخشهای دیگر مطالعه میکنید.
در سال 1339، موسیخان معروفی او را با استاد نورعلی الهی، عارف، فیلسوف و موسیقیدان بزرگ معاصر آشنا کرد و این آشنایی مسیر فکری و اعتقادی و بهتر گفته شود زندگی او را یکسره تغییر داد. در اواخر سال 1339 برای تدریس در مرکز مطالعات موسیقی شرقی در انستیتو موزیکولوژی سوربن به فرانسه رفت و به موازات آن، در رشتهی حقوق بینالملل دکترا دریافت نمود.
در اولین بازگشتش به ایران در سال 1342، ازدواج نمود و برای تکمیل تحصیلات و تحقیقاتش مجدداً به فرانسه بازگشت. در سال 1344 به ایران مراجعت نمود و صفحهی جدیدی را در زندگی خود ورق زد. او با تأسیس مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی اصیل ایرانی در سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران و سپس تدریس و مدیریت در گروه موسیقی دانشکدهی هنر دانشگاه تهران، یکی از تأثیرگذارترین شخصیتهای موسیقی در دههای اخیر بوده است.
در صفحات دیگر همین بخش، توضیحات مبسوطی در خصوص «خانواده»، «موسیقی»، «تحصیلات»، «نشانها و عناوین» و «اظهارات دیگران» مطالعه میکنید، که ما را از بیان مطالب بیشتر در این صفحه مستغنی میکند.


آثار
دکتر داریوش صفوت بار انتقادهای دوستانش را مبنی بر کمالگرا بودن و دقت وسواسگونه داشتن تحمل کرده، ولی پایش را حتی اندکی پائینتر از سطح کیفیای که مد نظرش بود، نگذاشته است. او بارها و بارها هنگام صحبت در مورد تاریخ موسیقی معاصر ایران گفته است که عامل اصلی نزولِ ناگزیرِ کیفیت در هنر موسیقی ایرانی در صد سال اخیر، اختراع رادیو و در پی آن تلویزیون بوده است. چرا که بعد از تأسیس رادیو بود، که افزایش کمیت به شکل بیمارگونه به جان هنرمندان افتاد و مانند موریانهای درخت کیفیت و اثر موسیقی ایرانی را خورد.
به این استدلال است که او در دوران زندگی هنری خود، به دنبال کمیت نبوده و هنوز هم علیرغم فشار اطرافیان، مقاومت خستگیناپذیر خود را از دست نداده است. گرچه پشتش از گذشت ایام کمی خمیده، ولی قلمش استوارتر و مضرابش پختهتر از قبل است، اگرچه سی سال است که در پایان نواختن یک قطعه، با تواضعی غیرقابل تصور از اطرافیان میپرسد: «چطور بود؟» ...
فعالیتهایی که در زیر مشاهده میکنید، بخشی از فعالیتهای فرهنگی و هنری اوست، که توسط خودش یا دیگران ثبت شده است. امید است شاهد آثار جدیدی از او باشیم. ناگفته پیداست که مصاحبهها و مقالات متعددی از ایشان در مطبوعات و رسانههای دیداری و شنیداری منتشر و پخش شده است و همچنین مراکز مختلف علمی، فرهنگی و هنری بنا بر مناسبتهای خاص جهت ایراد سخنرانی از ایشان دعوت به عمل آوردهاند.
کنسرتهای آموزشی بخشی از فعالیتهای پژوهشی و تحقیقی دکتر صفوت به شمار میروند، مخصوصاً زمانی که در اروپا به تحصیل و تحقیق مشغول بوده است. از آنجا که ذکر رئوس تمام مطالب از حوصلهی این مقام خارج و همچنین دسترسی به تمامی آنها (اگر نگوییم ناممکن) دشوار است، لذا تنها به ذکر عناوین مشهور فعالیتهای ایشان بسنده میکنیم.


کتب
•    1347/06/01      کتاب «Les Traditions Musicales»؛ با همکاری نِلی کارُن؛ انتشارات Buchet Chastel (پاریس، فرانسه).
•    1352/07/01      کتاب پژوهشی کوتاه دربارهی استادان موسیقی ایران و الحان موسیقی ایرانی (تهران، ایران).
•    1364/06/01      کتاب دوزبانهی: «جنبههای عرفانی موسیقی اصیل ایرانی» Mystical Aspects of Authentic Iranian Music ؛ مرکز موسیقی سنتی و عرفانی شرقCenter for Traditional and Spiritual Music of the East (نیویورک، امریکا)
•    1368/06/01      «رساله در موسیقی»، تألیف و به خط علیبن محمد معمار، مشهور به بنائی، با همکاری تقی بینش، انتشارات مرکز نشر دانشگاهی (تهران، ایران)
•    370/06/01      تصنیف فصل پایانی کتاب The Art of Persian Music تحت عنوان: A Contemporary Master's Lesson ، انتشارات مِیج Mage (واشنگتن – امریکا)
•    1386/11/15      هشت گفتار دربارهی فلسفهی موسیقی، انتشارات کتابسرای نیک (تهران، ایران).
•    1388/06/01      موسیقی ملی ایران، ترجمه و ویرایش جدیدی از کتاب «Les Traditions Musicales »، با همکاری نِلی کارُن؛ انتشارات کتابسرای نیک (تهران، ایران)

مقالات
زیاد دور از انتظار نیست که بیش از پنجاه سال تحقیق در حوزه‌ی فلسفه و هنر، به‌خصوص موسیقی، ده‌ها مقاله به همراه داشته باشد. تعدادی از این مقالات به صورت سخنرانی ارائه شده و تعدادی نیز به صورت مقاله منتشر شده، یا در دست انتشار است. نمونه‌ای از این مقالات که در لیست زیر مشاهده نمی‌شود، در هشت گفتار فلسفی درباره‌ی موسیقی منتشر شده و تعدادی نیز در دست انتشار است.
•    ترجمه و تألیف 3 فصل از کتاب «پژوهش‌های شگفت‌انگیز فراروانشناسی در شوروی»
•    تذکار درباره‌ی تهیه و تدوین واژگان موسیقی (تصحیح و برگردانده 12/05/88)
•    درباره‌ی موسیقی عرفانی (تصحیح و برگردانده 06/05/88)
•    نام‌گذاری فارسی اصوات موسیقی (تصحیح و برگردانده 12/05/88)
•    فلسفه‌ی موسیقی ایران و مسئله‌ی نوآوری در آن (سخنرانی در دانشکده‌ی هنرهای زیبا)
•    نوآوری در موسیقی ملی ایران
•    32 پرسش و پاسخ درباره‌ی فلسفه‌ی موسیقی ایران (مصاحبه‌ی خانم یگانه مطلبی مربوط به مقاله‌ی شماره 5)
•    نکته‌ای ناگفته درباره‌ی موسیقی عرفانی ایران (سخنرانی در تالار وحدت)
•    هویت فرهنگی (سخنرانی در دانشگاه علوم پزشکی ایران، جلسه‌ی اول 29/01/70)
•    گریزی از موسیقی به معنا (سخنرانی در دانشگاه علوم پزشکی ایران، جلسه‌ی دوم 30/01/70)
•    حقیقت و مجاز در موسیقی (سخنرانی در تالار اندیشه)
•    پیدایش و گسترش موسیقی در ایران (سخنرانی در دانشگاه فارابی 16/08/1355)
•    گوشه‌هایی از تاریخ موسیقی ایران (سخنرانی در انجمن گوته 1354)
•    چگونه باید موسیقی ایرانی را شنید؟ (سخنرانی در انجمن گوته)
•    درباره‌ی فلسفه موسیقی (سخنرانی در تالار درویش، مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی ایرانی)
•    عنصر «حال» در موسیقی (سخنرانی در تالار وحدت)
•    تقسیم‌بندی موسیقی ایرانی قبل از اسلام و در دوران اسلامی (سخنرانی در انجمن فرهنگ ایران باستان)
•    هنر و اندیشه
•    مقدمه‌ای بر فلسفه‌ی موسیقی
•    تربیت ذهن در موسیقی
•    موسیقی عرفانی
•    معمای تکرار در موسیقی
•    موسیقی ایرانی، یکی از ویژگی‌های ملی ایران (منتشرشده در کیهان)
•    موسیقی و انسان (سخنرانی در دانشگاه هنر)
•    زیبایی‌شناسی در هنر
•    هندسه‌ی الهی در هنر
•    آکوستیک تالار (ترجمه از رساله‌ی پروفسور امیل لپ)
•    درباره‌ی اندازه‌گیری فواصل موسیقی (ترجمه از رساله‌ی پروفسور تران وان‌که)
•    تحقیق در فواصل موسیقی ایرانی و روش عملی فواصل این موسیقی
•    تحقیق درباره‌ی سبک و شیوه در موسیقی ایران
•    عنصر حال از نظر تئوری انفورماسیون (منتشرشده در جشن هنر شیراز)
•    درباره‌ی تئوری انفورماسیون (ترجمه از رساله‌ی پروفسور امیل لپ)
•    نوآوری در موسیقی ایران (سخنرانی در دانشکده هنرهای زیبا)
•    بزرگداشت استاد امیر جاهد (منتشرشده در مجله‌ی تماشا 24/02/1356)
•    جایگاه موسیقی سنتی در زندگی امروز
•    گفتاری درباره‌ی فلسفه‌ی موسیقی ایرانی (سخنرانی در انجمن فلسفه‌ی ایران)

صفوت در ویکیپدیا
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B4_%D8%B5%D9%81%D9%88%D8%AA
 

تصویر بالای صفحه: سایت داریوش صفوت