سه شنبه, ۱ خرداد, ۱۴۰۳ / 21 May, 2024
سام قریبیان | بیوگرافی “سام قریبیان” بازیگر تنهایی لیلا
محمد سام قریبیان بازیگر، نویسنده و کارگردان سینما، تلویزیون و تئاتر در سال 1358 متولد شد. او فرزند فرامرز قریبیان و مینا خیامی است.
خلاصه داستان :برخلاف تصور، سارقان بزهکاران معمولی نیستند، آن ها رقیب سرسختی برای پلیس هستند. نیروهای ویژه برای خنثی کردن طرح و نقشه حریف دچار موانع فراوان می شوند.
سام قریبیان در سریال تنهایی لیلا به کارگردانی محمدحسین لطیفی و در نقش شایان به ایفای نقش پرداخته است. این سریال از سوم مرداد از شبکه سه هر شب ساعت 21 آغاز می شود و باز پخش آن روز بعد 1:30 بامداد و 14:30 بعد از ظهر است.
خلاصه داستان : داستان این سریال درباره محمد، متولی امامزاده ای است که در زلزله خانواده خود را از دست داده است. عشق دختری به نام لیلا، محمد را در شرایط ویژه ای قرار می دهد و ایمان او را محک می زند. فیلمنامه تنهایی لیلا را حامد عنقا نوشته است.
فیلم شناسی سام قریبیاناز اجرای برنامه20 (در سن 18سالگی) گرفته تا بازی در تئاتر و البته سینما، سام قریبیان دوست دارد در طول زندگی اش تجربه های مختلفی به دست آورد و به همین دلیل هم پرونده هنری اش پر از کارهای تازه و متفاوت است. به بهانه اکران فیلم «گناهکاران» که فیلمنامه اش را سام قریبیان نوشته، در «فرهنگ سلامت» این هفته با او گپ زده ایم.
می خواهم کمی به گذشته برگردیم؛ از دهه 60 و 70 چه چیزهایی به خاطر دارید؟
خیلی چیزها. چون حافظه بلندمدتم خیلی بهتر از حافظه کوتاه مدتم است، تمام آن دوران را به یاد دارم. به خصوص کارتون ها و برنامه های تلویزیونی را خیلی خوب به خاطر دارم چون همیشه از دیدن آنها لذت می بردم. چند سال پیش وقتی برنامه «بچه های دیروز» از شبکه تهران پخش می شد، تمام کارهایم را رها می کردم تا به تماشای این برنامه بینشینم چون تمام خاطرات آن دوران برایم به گونه ای زنده می شدند.
فکر می کنید چرا از آن دوران حتی با اینکه جنگ بود، خاطرات خوبی داریم؟
چون درگیر حواشی زندگی نبودیم و به هر چیزی که داشتیم، قانع بودیم مثلا 2 شبکه تلویزیونی بیشتر نبود اما با دیدن برنامه های همان 2 شبکه شاد می شدیم و خوش می گذشت ولی الان نزدیک به 30 شبکه تلویزیونی هست اما حالمان خوب نیست و خوش نمی گذرد.
چه شد که از ایران رفتید و 14 سال در آمریکا ماندید؟
وقتی 18 ساله بودم، در ایران کنکور دادم و در رشته مهندسی کامپیوتر در دانشگاه آزاد قبول شدم اما گفتم نمی خواهم اینجا درس بخوانم بنابراین به آمریکا رفتم چون معتقد بودم آنجا برای تحصیل از هر جای دیگری بهتر است. ضمنا باید بگویم که پول بلیتم را خودم پرداختم. در واقع، دستمزدی که بابت اجرای برنامه20 گرفته بودم، دادم و بلیت خریدم چون می خواستم از اول روی پای خودم باشم. وقتی هم رفتم آمریکا، هیچ کس را نداشتم. فقط همان روز اول یکی از اقوام دور مادرم به فرودگاه آمد و من را تا خوابگاه همراهی کرد. بعد از آن دیگر خودم بودم و خودم. اول رفتم آریزونا چون می خواستم از هر چیزی که مربوط به سینما و بازیگری می شود، دور باشم. در آنجا در رشته کامپیوتر شروع به تحصیل کردم اما وقتی یک بار به سینما رفتم، تمام علایقم به این حیطه دوباره برگشت و پس از آن به جنوب کالیفرنیا رفتم و بالاخره توانستم در همان رشته مورد علاقه ام یعنی سینما لیسانس بگیرم. بعد از آن هم در رشته اقتصاد و سینما فوق لیسانسم گرفتم.
بهترین بازی های کودکی شما؟
بازی «زو» را خیلی دوست داشتم. فوتبال هم بازی می کردم و معمولا هم دروازه بان بودم چون لازم نبود بدوم. در دوران دبیرستان هم بازی تنیس برایم خیلی دلچسب بود.
دلم می خواهد کمی هم درباره سیستم آموزشی در آمریکا برایمان صحبت کنید.
در آنجا بچه ها به جز درس حتما موسیقی و تئاتر را هم باید یاد بگیرند. یعنی این دروس جزو ساعت های درسی شان محسوب می شود. ضمنا تشکل های دانش آموزی ای هم وجود دارد که به بچه ها تعامل با یکدیگر و چگونگی ورود به جامعه را می آموزد.
ایرانی هایی که در خارج از ایران زندگی می کنند، تا چه حد موفق هستند؟
خیلی زیاد. بیشتر ایرانی ها در آنجا برای خودشان کسی شده اند چون با هدف رفته اند. حتی اگر کسی درس نخوانده، حداقل یک مکانیک خوب شده است. ایرانی ها خوشبختانه توانسته اند از امکانات کشورهای دیگر درست استفاده کنند.
بعد از 14 سال که از ایران دور بودید، چه تغییری در ایران بیش از همه نظر شما را جلب کرد؟
اخلاق مردم. به نظرم روحیه و اخلاق ایرانی ها خیلی عوض شده و متاسفانه بدتر شده است. من در آمریکا همیشه پز ایرانی بودنم را می دادم و از مهمان نوازی و مهربانی های ایرانی ها می گفتم ولی وقتی برگشتم، خیلی توی ذوقم خورد! به نظرم مردم ایران عبوس تر و بداخلاق تر شده اند. باور کنید اوایل که آمده بودم وقتی به خرید می رفتم، فروشنده حتی جواب سلامم را هم نمی داد، خیلی به من برمی خورد اما کم کم به این وضع عادت کردم.
بد نیست کمی هم در مورد «گناهکاران» صحبت کنیم. چرا خودتان در گناهکاران بازی نکردید؟
در «گناهکاران» نقشی برای من وجود نداشت. من و پدرم هنگام کار رابطه ای کاملا حرفه ای داریم و ایشان هیچ گاه نخواستند پارتی بازی کنند. ما سرکار با هم تعارف نداریم. ضمنا من اصلا بازیگری را دوست ندارم و این کارهایی هم که انجام می دهم، بیشتر شیطنت است.
![بهترین هندزفری‌های سیمی بازار [اردیبهشت ۱۴۰۳] - زومیت](/news/u/2024-05-20/zoomit-inoti.jpg)
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور شهدای خدمت ابراهیم رئیسی سقوط بالگرد رئیسی رئیسی سیدابراهیم رئیسی ایران شهادت بالگرد حسین امیرعبداللهیان تبریز
تهران هواشناسی کنکور امتحانات نهایی شهرداری تهران شورای شهر تهران هلال احمر سانحه بالگرد رئیسی بارش باران مشهد سیل قوه قضاییه
قیمت دلار قیمت خودرو بورس قیمت طلا خودرو بازار خودرو یارانه دلار یارانه نقدی حقوق بازنشستگان سایپا بازنشستگان
سینمای ایران سینما تسلیت تلویزیون جشنواره کن لیلا حاتمی آیت الله سید ابراهیم رئیسی هنرمندان شعر رسانه ملی سریال قرآن کریم
کنکور ۱۴۰۳ تجهیزات پزشکی دانش بنیان تلسکوپ فضایی هابل
رژیم صهیونیستی غزه روسیه اسرائیل امیرعبداللهیان ترکیه جنگ غزه فلسطین آمریکا چین ولادیمیر پوتین اوکراین
فوتبال پرسپولیس استقلال رئال مادرید والیبال لیگ برتر لیگ برتر ایران باشگاه پرسپولیس فدراسیون فوتبال لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال منچسترسیتی
هوش مصنوعی مایکروسافت اپل گوگل سامسونگ ناسا تبلیغات موبایل فناوری
سلامت نوشیدن آب قهوه مغز کاهش وزن رژیم غذایی خواب طول عمر آلزایمر مغز انسان افسردگی