تمارض

تولید ارادی علایم جسمی یا روان‌شناختی برای به‌دست آوردن هدف خاصی (مثلاً به‌دست آوردن پول بیمه، نگذراندن دوران زندان یا مجازات)

تشخیص، علایم و نشانه‌ها

بیماران تعداد زیادی شکایات مبهم و نامشخص از نظر محل دارند که با جزئیات آن را بیان می‌کنند. اگر پزشک به سابقه بیمار شک کند، به سرعت تحریک‌پذیر می‌شوند. سابقه روانی - اجتماعی مشخص می‌کند که نیاز به فرار از موقعیتی یا به‌دست آوردن پول، یا وجود مسائل قانونی دارند. به دنبال هدفی مشخص باشید (نفع ثانویه).

اپیدمیولوژی

ناشناخته است. تمارض بیشتر در موقعیت‌های مردانه رخ می‌دهد (سربازی، زندان، کارخانه‌ها و محل‌های صنعتی دیگر) اگرچه ممکن است در زن‌ها هم اتفاق بیفتد.

سبب‌شناسی

ناشناخته ممکن است ارتباطی با اختلال شخصیت ضداجتماعی داشته باشد.

تشخیص افتراقی

- اختلال ساختگی: هیچ نفع ثانویه‌ای وجود ندارد.

- اختلال شبه‌جسمی: جزء ناخودآگاه یا نمادین در علامت وجود دارد. نشانه‌ها با اراده و میل خود فرد ایجاد نمی‌شود.

درمان

اغلب نتیجه بررسی‌های آزمایشگاهی و معاینه جسمی منفی است. اگر واقعاً بیماری وجود دارد باید بیمار را پایش کرد. ولی نباید درمانی پیشنهاد شود. در یک زمان خاص، نفع ثانویه را مشخص و بیمار را تشویق به برون‌ریزی (ventilate) کنید. کمک کنید که بیمار روش‌های مقابله با استرس را پیدا کند. در آن زمان امکان دارد بیمار تقلید علایم را کنار بگذارد.