حرف گوش نکردن بچه ها (1)

بخشی عمده‌ای از روانشناسی كودك و تربیت او، به چگونگی صحبت با كودكان مربوط است. با صحبت كردن با كودك‌تان و با روشی كه با او مكالمه می‌‌‌‌كنید به او آموزش می‌دهید كه چگونه با دیگران صحبت كند. در اینجا به نكات ریزی اشاره خواهیم كرد كه با رعایت آنها، به گونه‌ای بهتر و صحیح‌تر با كودك‌تان ارتباط برقرار خواهید كرد.

قبل از اینكه با كودك حرف بزنید، ابتدا با او ارتباط برقرار كنید. در چشمان فرزند خود نگاه كرده و با او ارتباط چشمی برقرار كنید. روش تمركز كردن را به او آموزش دهید. حالت چهره و حركات خود را به حالت تعجب و یا خوشحالی و ... تغییر دهید تا مطمئن شود به او توجه دارید. البته تماس چشمی آنقدر شدید و زیاد نباشد كه كودك تصور كند به جای توجه و تمركز سعی در كنترل او دارید.

توجه به كودك

قبل از اینكه با او صحبت كنید، او را صدا بزنید؛ مثلاً بگویید«عزیزم ممكنه لطفاً چند لحظه...»

مختصرگویی

از قانون یك جمله استفاده كرده و خواسته خود را كوتاه و قطعی، در یك جمله بیان كنید. هر چقدر بیشتر با كودكان صحبت كنید و حاشیه بروید، آنها كمتر به صحبت‌های شما گوش می‌دهند و به یك كودك حرف گوش‌نكن تبدیل می‌شوند. زیاد صحبت كردن یكی از رایج‌ترین ایرادها و مشكلاتی است كه والدین آن را نادیده می‌گیرند و كودك احساس می‌كند كه شما از حرفی كه می‌زنید، مطمئن نیستید.

ساده صحبت كنید

 آیا تا به حال دقت كرده‌اید كه كودكان چگونه با یكدیگر صحبت می‌كنند؟ از جملات كوتاه با كلمات ساده و یك‌بخشی استفاده كنید تا تأثیر بیشتری روی آنها بگذارد. از فرزندتان بخواهید درخواست شما را برای‌تان تكرار كند. اگر نتوانست این كار را انجام دهد، احتمالاً از كلمات پیچیده و یا بیش از حد طولانی استفاده كرده‌اید.

به كودك‌تان پیشنهاد بازی دهید

مثلاً می‌توانید به یك كودك دو سه ساله بگویید، لباس‌هایت را بپوش تا بیرون برویم و بازی كنیم. این پیشنهادی است كه او هرگز آن را رد نمی‌كند. او با این پیشنهادات وادار به حركت می‌شود و به خواسته شما عمل و به صحبت‌های شما گوش می‌كند.