جمعه, ۱۹ بهمن, ۱۴۰۳ / 7 February, 2025
مجله ویستا
چرا کودکان از مدرسه می ترسند؟
آیا فرزندتان، صبح زود، درست پیش از رفتن به مدرسه دچار دل درد یا سردرد ناگهانی میشود؟ آیا این دل درد یا سردرد چند دقیقه پس از اینکه به او اجازه میدهید به مدرسه نرود و در خانه استراحت کند رفع شده و دوباره صبح روز بعد ایجاد میشود؟ آیا احساس میکنید که فرزندتان مدرسه را دوست ندارد؟ اگر چنین است، پس مشکل فرزند شما فراتر از بهانههایی مانند یک دل درد یا سردرد است. برخی کودکان مدرسه را دوست ندارند یا حداقل در دورهای از زندگی خود دچار این حس میشوند. اینگونه کودکان نمیتوانند در مدرسه بمانند، زیرا دچار نوعی احساس اضطراب و دلتنگی میشوند. البته توجه داشته باشید که این به معنای شرارت این کودکان نیست. اتفاقا در بسیاری موارد چنین دانش آموزانی افرادی بانظم و آرام هستند. تنها مشکل رفتاری آنها، عدم میل آنها به رفتن به مدرسه است. اما با اینگونه کودکان چه باید کرد؟
با كودكتان در رابطه با مدرسه صحبت كنيد
هرگاه با فرزندتان احساس نزدیکی کردید (مثلا بعد از اینکه برای او قصه گفتید یا با او بازی کردید)، از او بخواهید کمی در رابطه با خودش و مدرسه برای شما صحبت کند. از او بپرسید چرا مدرسه را دوست ندارد. برخی کودکان بلافاصله علت اصلی را میگویند در حالیکه با برخی دیگر باید کمی بیشتر صحبت کرد و شرایط خاصی را برایشان فراهم کرد تا آنها بتوانند از مشکلشان صحبت کنند. احساس امنیت، دوست داشته شدن و نزدیکی با والدین، خصوصا با مادر، به کودک اجازه میدهد احساسات خود را بروز دهد.
پس سعی کنید با مهربانی و صبر این شرایط را برای او فراهم کنید و به حرفهای او خوب گوش دهید. برای مثال اگر فرزندتان از موضوعی ناراحت است و در حال شرح علت ناراحتی خود است، شما فقط باید به حرفهای او گوش دهید بدون اینکه در پی قضاوت یا انتقاد یا نصیحت کردن او باشید. در اینصورت است که اعتماد کودک به تدریج به شما بیشتر جلب میشود و بهتر میتواند اسرارش را با شما در میان بگذارد. گاهی از اوقات، کودکان با سوالات مثبت حاضر به سخن گفتن میشوند.برای مثال روزی فرزندتان را به گردش ببرید یا کمی با او بازی کنید، سپس در حین بازی یا گردش از او بپرسید دوست داشت مدرسه چگونه باشد. یا مثلا اگر میتوانست مدرسه را تغییر دهد، آن را چگونه میکرد؟ یا اینکه اگر میتوانست معلمش را تغییر دهد، چه کسی را انتخاب میکرد؟ با پرسیدن سوالاتی از این قبیل، به مرور متوجه میشوید چه عاملی در مدرسه موجب آزار فرزندتان شده است.
علل خارجي
گاه علت عدم علاقه کودک به مدرسه، مربوط به مدرسه نیست، بلکه یک علت خارجی دارد. برخی کودکان از اینکه از پدر یا مادرشان جدا شوند ناراحت میشوند یا اینکه دچار ترسهایی هستند که علت آن به گذشته و دوران کودکی باز میگردد. بسیاری از اتفاقات دوران نوپایی در کودکان تاثیر میگذارد، حتی اگر خود آنها یا والدین متوجه نباشند. گاه انجام کارهایی در کودک حس بدی ایجاد میکند که معمولا علت آن نیز به خاطر کودک نمیآید. احساس عدم امنیت و تنهایی از جمله علل اصلی وابستگی کودک به خانه و خانواده است. به همین دلیل هم بسیاری از کودکان رفتن به مدرسه را دوست ندارند.
نقش والدين در كاهش ناراحتي فرزندان
سعی کنید به این علل هرچند کوچک پی ببرید. در اکثر موارد، کودکان برای بروز احساسات خود شروع به بهانهگیری میکنند. مثلا ممکن است فرزندتان پیش از رفتن به مدرسه از صبحانهای که برای او آماده کردهاید ایراد بگیرد یا اینکه دوست نداشته باشد از رختخواب بیرون بیاید. پس از این بهانهگیریها، برخی کودکان کنترل خود را از دست داده و شروع به گریه میکنند. در این حالت، اجازه دهید فرزندتان کاملا آرام شود. لازم نیست او را به کنترل احساسات تشویق کنید. اجازه دهید کاملا احساس ناراحتی خود را بروز دهد.
علل خارجي
گاه علت عدم علاقه کودک به مدرسه، مربوط به مدرسه نیست، بلکه یک علت خارجی دارد. برخی کودکان از اینکه از پدر یا مادرشان جدا شوند ناراحت میشوند یا اینکه دچار ترسهایی هستند که علت آن به گذشته و دوران کودکی باز میگردد. بسیاری از اتفاقات دوران نوپایی در کودکان تاثیر میگذارد، حتی اگر خود آنها یا والدین متوجه نباشند. گاه انجام کارهایی در کودک حس بدی ایجاد میکند که معمولا علت آن نیز به خاطر کودک نمیآید. احساس عدم امنیت و تنهایی از جمله علل اصلی وابستگی کودک به خانه و خانواده است. به همین دلیل هم بسیاری از کودکان رفتن به مدرسه را دوست ندارند.
نقش والدين در كاهش ناراحتي فرزندان
سعی کنید به این علل هرچند کوچک پی ببرید. در اکثر موارد، کودکان برای بروز احساسات خود شروع به بهانهگیری میکنند. مثلا ممکن است فرزندتان پیش از رفتن به مدرسه از صبحانهای که برای او آماده کردهاید ایراد بگیرد یا اینکه دوست نداشته باشد از رختخواب بیرون بیاید. پس از این بهانهگیریها، برخی کودکان کنترل خود را از دست داده و شروع به گریه میکنند. در این حالت، اجازه دهید فرزندتان کاملا آرام شود. لازم نیست او را به کنترل احساسات تشویق کنید. اجازه دهید کاملا احساس ناراحتی خود را بروز دهد.
همه ما روزی دچار ناراحتی میشویم و لازم است به نحوی از این حس منفی خالی شویم. پس از اینکه فرزندتان از لحاظ روانی آرام شد، میتواند راحتتر راجع به علت ناراحتیاش برای شما صحبت کند. البته این روش اغلب برای خود والدین نیز دشوار است. هر پدر یا مادری، با وجود مشغله کاری و فکری زیاد، دوست دارد فرزندش را خوشحال ببیند. اما فراموش نکنید که نقش شما در کاهش ناراحتی فرزندتان تعیین کننده است.
وظيفه والدين
پس شما دو وظیفه اصلی دارید. اول اینکه باید بتوانید محیطی آرام و امن برای فرزندتان فراهم کنید تا او بتواند مشکلاتش را با شما در میان بگذارد. دوم اینکه فرزندتان را راهنمایی کنید تا بتواند مسائل مدرسه را خودش حل و فصل کند. کنار آمدن با یک همکلاسی که موجب آزار کودک میشود یا تطبیق با شیوه تدریس معلم از نمونههای این مورد است. همچنین اگر مشکل فرزند شما ناشی از حجم زیاد تکالیف درسیاش است، به او برای انجام تکالیفش کمک کنید.
آشنايي والدين با دوستان كودك
یکی از راههایی که معمولا والدین به آن فکر نمیکنند، آشنایی با دوستان کودک است. برخی کودکان مدرسه را دوست ندارند، زیرا دوستان مناسبی ندارند. برای آشنایی بیشتر با همکلاسیهای فرزندتان، برخی از آنها را با اجازه والدینشان به منزل خود دعوت کنید و از نزدیک با آنها صحبت کنید یا اگر میدانید مشکل فرزند شما با معلم کلاس است، میتوانید از مدیریت مدرسه اجازه بگیرید و ساعاتی را در کلاس درس فرزندتان حضور پیدا کنید. با اینکار، هم با محیطی که کودک بخش عمدهای از زمان خود را در آنجا میگذراند بیشتر آشنا میشوید، و هم کودک احساس دلگرمی بیشتری خواهد کرد.
وظيفه والدين
پس شما دو وظیفه اصلی دارید. اول اینکه باید بتوانید محیطی آرام و امن برای فرزندتان فراهم کنید تا او بتواند مشکلاتش را با شما در میان بگذارد. دوم اینکه فرزندتان را راهنمایی کنید تا بتواند مسائل مدرسه را خودش حل و فصل کند. کنار آمدن با یک همکلاسی که موجب آزار کودک میشود یا تطبیق با شیوه تدریس معلم از نمونههای این مورد است. همچنین اگر مشکل فرزند شما ناشی از حجم زیاد تکالیف درسیاش است، به او برای انجام تکالیفش کمک کنید.
آشنايي والدين با دوستان كودك
یکی از راههایی که معمولا والدین به آن فکر نمیکنند، آشنایی با دوستان کودک است. برخی کودکان مدرسه را دوست ندارند، زیرا دوستان مناسبی ندارند. برای آشنایی بیشتر با همکلاسیهای فرزندتان، برخی از آنها را با اجازه والدینشان به منزل خود دعوت کنید و از نزدیک با آنها صحبت کنید یا اگر میدانید مشکل فرزند شما با معلم کلاس است، میتوانید از مدیریت مدرسه اجازه بگیرید و ساعاتی را در کلاس درس فرزندتان حضور پیدا کنید. با اینکار، هم با محیطی که کودک بخش عمدهای از زمان خود را در آنجا میگذراند بیشتر آشنا میشوید، و هم کودک احساس دلگرمی بیشتری خواهد کرد.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست