شنبه, ۶ بهمن, ۱۴۰۳ / 25 January, 2025
مجله ویستا

شیردهی بهتر به نوزاد، نقش اطرافیان چیست؟


«مهدی تدریس‌ حسنی» با اشاره به اجرای برنامه سلامت باروری و توجه به اهداف آن از جمله موارد موثر در سلامت خانواده، گفت: برنامه سلامت باروری می‌تواند در افزایش سلامت خانواده و نهایتاً سلامت زن تاثیر بسزایی داشته باشد.وی افزود: همچنین در امر تولید مثل و باروری و شیردهی، مشارکت و تشریک مساعی کامل مردان و زنان از جمله مسئولیت مشترک برای پرورش و مراقبت از فرزندان و امور مربوط به خانواده امری الزامی است.این مسئول با اشاره به اینکه زن در دوران بارداری و پس از زایمان بسیار حساس و نگران سلامتی نوزاد است، یادآور شد: مادر این اطمینان خاطر ندارد که آیا می‌تواند بار این مسئولیت سنگین را تحمل کند و شیر به اندازه کافی دارد تا فرزندش را با آن تغذیه کند یا خیر، به علاوه پس از ورود نوزاد به خانواده، ناخواسته بیشترین توجه و دقت مادر صرف مراقبت و رسیدگی به این فرد تازه‌وارد می‌شود و ممکن است توجه و رسیدگی به شوهر یا دیگر فرزندان کمتر از قبل شده و باعث مشکلات فراوانی شود.تدریس‌ حسنی اظهار کرد: به همین دلیل جهت جلوگیری از حسادت فرزند بزرگتر، مادر باید وی را برای ورود فرزند جدید آماده کند و شیردهی را نیز عملی طبیعی تلقی کرده و تلاش نکند با عدم شیردهی از نگرانی و حسادت فرزند بزرگتر جلوگیری کند.
 
وی گفت: مطلوب‌ترین زمان ارتباط عاطفی مادر و شیرخوار دوره بحرانی و یا به عبارتی دوره طلایی (حدود 12 ساعت نخست پس از زایمان و به ویژه 30 دقیقه اول) است، در روزهای اول شیردهی نگرانی، تحریک‌ پذیری و هیجان، بی‌خوابی، خستگی، عدم استراحت، گریه کردن و به طور کلی آرامش نداشتن مادر از علائم طبیعی اضطراب است که حمایت همسر، خانواده و اطرافیان را طلب می‌کند.مدیر گروه آموزش و ارتقاء سلامت مرکز بهداشت استان هرمزگان افزود: نیاز مادر به حمایت، آن زمانی که به علت خستگی فراوان یا افسردگی، از مراقبت نوزاد چشم‌ پوشی می‌کند یا مراقبت را بدون احساس محبت و علاقه و حتی با خشونت انجام می‌دهد، چشمگیرتر خواهد بود.تدریس‌ حسنی با اشاره به اینکه علاوه بر محیط خانواده، دید مثبت افراد، جامعه پزشکی و پیراپزشکی و اعتقاد آنان به شیردهی مادر تأثیر بسزایی در حمایت روانی و تصمیم‌ گیری مادر به شیردهی دارد، بیان کرد: تحقیقات فراوان نشان داده که نظر و اعتقاد شخصی پزشکان و کارکنان بهداشتی- درمانی در ایجاد انگیزه و اعتقاد در مادران به منظور تصمیم گیری در خصوص نوع تغذیه شیرخواران بسیار مؤثر است.