ویژگیهای یک پزشک خوب

محیا حاتمی: از نظر ما ایرانیان، یک پزشک خوب کسی است که حداقل این چند ویژگی را یکجا داشته باشد:

 

1- گشاده رو باشد، نه در حد لبخند ژوکوند، بلکه همیشه نیشش تا بنا گوش باز بوده و مصداق بارز شعر مشهور شاعر قرن صفرم هجری یعنی شعر «دکتر چه مهربونه» باشد.

2 - تنگ نظر نباشد و در مصرف مشاهده عینی صرفه جویی نکند بلکه با همان نگاه اول یک اسکن کلی از بدن بیمار گرفته تا بفهمد و تشخیص دهد که بیمار چه مرگش است.

3 - جان مادرش، پدرش، جد و آبادش نسخه را خوش خط بنویسد؛ حالا لازم نیست به خط نستعلیق یا نسخ و یا ثلث بنویسد، ولی دست کم به خطی بنویسد که با چشم غیرمسلح بشود آن را خواند. 

4 - آخ... آخ! جدا از تجویز آمپول از هر نوع و هر میزان کلفتی سوزن، خودداری کرده و به جای آن چند کیلو قرص و شربت تجویز کند.

5 - بهتر است مدرک تخصص را از دانشگاه های خارج گرفته و مطبش هم در بالای شهر باشد.

6 - دستش به دهانش برسد و هر سال در سالروز تولد مرحوم ابن سینا و البته 364 روز بعدی سال حق ویزیتش صلواتی و رایگان باشد. 

7 - با آغوش باز پذیرای همه نوع بیمار بوده و سعی کند بیماری مریضش لاعلاج نباشد؛ نیاز به عمل نداشته باشد؛ سریع و ارزان هم درمان شود.

8 - آدرس و شماره تلفن منزلش روی کارت ویزیتش باشد تا بشود با خانم بچه ها خدمتش رسید و هر لحظه از شبانه روز هم در دسترس باشد.

9 - سعی کند بچه های مردم را خوشگل و ناز به دنیا بیاورد و یکی درمیان یکی را دختر و دیگری را پسر بیاورد.

10 - در نهایت اینکه در صورت نیاز این توانایی را داشته باشد که برای بیمار جوشانده دم کند؛ برای دختر کنکوری بیمار انتخاب رشته کند و کلا به اشانتیون اعتقاد راسخ داشته باشد.